هر تصمیم و اقدامی در حکمرانی باید پیوست رسانهای داشته باشد، این نگاه درجه 2 به رسانه به مثابه سفارش مصرف چای داغ و نبات پس از صرف یک غذا با طبع سرد است برای جلوگیری از دلدرد و اغتشاش مزاج؛ یک توصیه کلاسیک مبتنیبر خوانش تودهوار از جامعه و سبک یکسویه ارتباطاتی، که البته کارکردهای خود را هم دارد.