منطقه حفاظت شده اشترانکوه با بیش از ۱۰۴ هزار هکتار در زاگرس مرکزی و در شرق لرستان واقع گردیده است این رشته کوه به علت دارا بودن ویژگی‌های خاص اکولوژیک از جمله وجود بیش از ۶۰ گونه نادر و آندومیک گیاهی و دیگر گونه‌های خاص جانوری از دیر باز به عنوان بانک ژنی زاگرس شناخته شده است.
همچنین وجود یک کلکسیون کامل از مناظر زیبای طبیعی و قلل سربه فلک کشیده در دل خود این رشته کوه زیبا را در جایگاه مناطق ویژه گردشگری طبیعی و کوهنوردی در کشور قرار داده است.
شور بختانه به علت سال‌ها بی‌توجهی چه از سوی متولیان محیط زیست و برخی از گردشگران و جامعه محلی، این منطقه ارزشمند در حال تخریب و نابودی می‌باشد.
یکی از این پدیده‌های زیبای طبیعی که به نام نگین اشترانکوه شناخته می‌شود را به نام دریاچه گهر می‌شناسیم.
دریاچه‌ایی که به عنوان بزرگترین چشمه کوهستانی و بزرگترین دریاچه آب شیرین کوهستانی خاورمیانه از آن یاد می‌شود.
متأسفانه این دریاچه ارزشمند حال و روز خوبی ندارد و علیرغم زحمات محیط‌بانان به دلایل مختلف طبیعی و غیر طبیعی در حال نابودیست.
عوامل طبیعی همچون رانش و فرسایش خاک و ورود هزاران تن واریزه به درون دریاچه از یک طرف و هجوم هزاران گردشگر بدون کنترل و بیش از ظرفیت تحمل منطقه و آلودگی حوضه آبریز از سوی دیگر، باعث تشدید این تخریب‌ها شده است.
تیر خلاص بر پیکره این نگین فیروزه‌ایی زمانی‌زده شد که در غفلت سازمان محیط زیست در ابتدای دهه هشتاد با احداث جاده‌ایی در منطقه مور زرین تا نزدیکی دریاچه دوم، قلب منطقه اشترانکوه (منطقه امن ) را هدف قرار داد.
این جاده نه تنها باعث آلودگی حوضه‌ی آبریز دریاچه گهر و تسهیل در غارت گیاهان آندومیک و هجوم گردشگران مخرب شده است بلکه مشکلات خاص دیگری را موجب گردیده که قابل بیان نمی‌باشد.
در همان سال‌های شروع جاده کشی با ورود فعالان محیط زیست و پیگیری‌های عدیده، جاده به دستور ریاست سازمان محیط زیست مسدود و حتی فرماندار وقت الیگودرز نیز صرفآ بدلیل همین تخلف آشکار از سمت خود عزل گردید.
در سنوات بعد به علت کوتاهی، سهل انگاری و تعامل برخی مدیران دستگاه‌های ذیربط مجدداً این جاده احداث و تا نزدیکی دریاچه دوم نیز پیشرفت می‌کند و با این اقدام علنا تیر خلاص را بر پیکره این سرمایه ملی وارد می‌نمایند.
در طول این سال‌ها علیرغم پیگیری‌های متعدد فعالان محیط زیست و وعده‌های داده شده تا کنون نه جاده غیر قانونی تخریب شده و نه پاسگاهی در این منطقه احداث گردیده است.
و علنا قسمت جنوبی و جنوب غربی منطقه اشترانکوه کما فی السابق به حال خود ر‌ها گردیده است و هیچ برنامه‌ایی برای نجات دریاچه گهر در دستور کار نمی‌باشد.
آری؛ آنچه در دستور کار است نه درمانگر و نجاتگر دریاچه بلکه منجر به توسعه گردشگری نامتوازن، ناپایدار و زمینه‌سازی برای هجوم گردشگران مخرب و بروز و ظهور بسیاری معضلات و چالش‌های دیگر اعم از زیست محیطی و غیر محیط زیستی خواهد شد.
در نهایت قضاوت را به شما عزیزان طبیعت دوست و شهروندان دورود، ازنا و الیگودرز می‌سپاریم.
بلا شک با این روند دریاچه گهر بزرگ نیز به زودی همچون دریاچه دوم از صحنه روزگار حذف خواهد شد و همین بس که در حال حاضر نیز بیش از دو هکتار از عرصه‌ی دریاچه تبدیل به باتلاق و لجنزار شده است.
جناب آقای دکتر سلاجقه بزرگوار: قطعآ ارزش اکولوژیک دریاچه گهر و زیست بوم اشترانکوه کمتر از میانکاله و آشوراده و دریاچه ارومیه نیست.
لطفاً برای نجات این سرزمین هم قدمی بردارید.
حمید کاویانی چگنی
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
نکته خبر عکس مربوطه است که یک فاجعه غم ناک برای محیط زیست ایران است مردم در حضور محیط بانان دیگ بزرگ چرب را با شوینده نه در کنار دریاچه بلکه درون خود دریاچه اصلی میشویند واقعا" جای تاسف از برای محیط زیست آنهم در چشم محیط بانان یک زمانی ابهتی برای محیط بان وجود داشت حرمت امام زاده به متولی است ......؟؟؟؟؟؟؟
گهر دورود نابود کردن ای مسئوول جرئتی بخرج بده حرکتی بزن
تورهای گردشگری یک روزه آمدن و مناطق بکر و گردشگری لرستان را به گردشگران نشان دادن و اونام با جذابیت‌ها و مناطق لرستان آشنا شدن و مثلا رفتن دریاچه تمی و آبشار شوی در لرستان را به نام شهرهای خودشان زدند درصورتی‌که اینها حتی اسم این مناطق را هم نمی‌دانستند حتی راه دسترسی را هم بلد نبودن و اگر جاده بزنند سمت دریاچه گهر مطمئن باشید دریاچه پر زباله می‌شود چون زباله‌ها را گردشگران پرت می‌کنند توی دریاچه.