افزایشِ اشتغال و تولید هم موجب افزایشِ درآمدِ سرانه و افزایشِ سطحِ رفاه جامعه خواهدشد. اگر اخبار رسانهها را پیگیری کرده باشید؛ حتماً متوجه وضعیتِ وخیمِ استانِ لرستان در شاخص «بیکاری» شدهاید. اما چرا لرستان همیشه جزء بیکارترین استانهای کشور است؟ برای پاسخ میتوان دلایلِ بیشمارِ اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را برشمرد. اما بهزعم نگارنده، اصلیترین دلیل، «عدمِ سرمایهگذاری» در لرستان است.
در ادامه سعی میشود برخی از دلایلِ افزایشِ نرخِ بیکاری در لرستان به صورت تیتروار بیان شوند:
۱- در لرستان سرمایهی کافی برای کارآفرینی و اشتغال وجود ندارد.
۲- نهتنها که این سرمایه وجود ندارد، بلکه جذبِ سرمایهگذار هم بهندرت صورت میگیرد.
۳- تأسفبارتر اینکه سپردههای مردم لرستان در بانکهای خصوصی و دولتی، به جای اینکه در لرستان صرف سرمایهگذاری و تولید و اشتغال شود، در قالب بنگاهداری بانکها از استان خارجشده و در سایر استانها سرمایهگذاری میشود.
۴- ریسکِ کسب و کار و فعالیت تولیدی در لرستان بالاست.
۵- سرمایهگذاریهایی که تا به حال در استانِ لرستان صورت گرفتهاند، بر مبنای «توان» و «ظرفیت» و «مزیت نسبی» استان نبودهاند.
۶- لرستان تا به حال هیچگونه سهمِ مشخص و صریحی در برنامههای توسعهای کشور نداشته است.
۷- یک بیبرنامگی درازمدت در حوزههای سرمایهگذاری لرستان دیده میشود، زیرا با حضور هر استانداری برنامهها و اولویتهای سرمایهگذاری در لرستان تغییر کرده است.
۸-عدم مشاورههای تخصصی به سرمایهگذاران و شروع طرحها و پروژههای که قابلیت پایداری در این استان نداشتهاند، یکی دیگر از دلایلِ افزایشِ بیکاری است. از این پروژهها میتوان به لاستیکسازی، یخچالسازی، چرمسازی، کارخانهی خودروی پروتون بروجرد و… اشاره کرد.
۹- بروکراسی اداریِ استان، سرمایهگذاران را از سرمایهگذاری دلسرد و فراری میکند.
۱۰- در عین برگزاری متعدد جلساتِ ستاد تسهیل «تولید» و «کسبوکار» در استان در چندین سال گذشته، اما از اثرگذاری این جلسات بهصورت شفاف، مشخص و صریح در بهبود وضعیت «کسبوکار»، «تولید» و «اشتغال» نتیجهای در دست نیست.
۱۱- مدیریت سنتی و محافظهکارانه مسئولانِ ارشد استان در طول چند دهه اخیر. واقعیت این است که تحرکِ اقتصادی به ریسکپذیری مدیران نیاز دارد، اما نه مدیران پیشین و نه کنونی استان این ویژگی را ندارند.
۱۲- مدیریتِ حوزههای اقتصادی در لرستان، معمولاً به افرادِ غیرمتخصص سپرده شده است.
۱۳- نگاه منفی به سرمایهگذار و برخوردهایِ غیراصولی و گرفتن ایرادهایِ غیرکارشناسی برخی مدیران ارشد استان به سرمایهگذران، موجب فرار برخی سرمایهگذاران شده است.
۱۴- پاسخگونبودن مسئولان ارشد استان و عدم تأمین نظر سرمایهگذران، یکی دیگر از دلایلِ عدم سرمایهگذاری و افزایشِ نرخِ بیکاری در لرستان است.
۱۵- مطالبهگر نبودن مردم و نخبگان؛ بهویژه عدم نظارت دقیق و شفاف خبرنگاران، روزنامهنگاران و نویسندگان بر عملکرد مسئولان در طول دهههای گذشته، از دیگر دلایل ضعف و سستی مسئولان و درنتیجه افزایش نرخِ بیکاریِ لرستان است.
۱۶- بالا بودن دخالتهای فراقانونی و سفارشی در لرستان.
۱۷- اکثر نمایندگان مجلس شورای اسلامی که از حوزههای انتخابیه استان لرستان به مجلس راه یافتهاند، بهجای «نظارت» که وظیفهی اصلی نمایندگان مجلس است در حوزهی اجرا «دخالت» میکنند. بیشینهی این دخالتها نیز مربوط به انتصابِ مدیران ضعیف و ناکارآمد است.
۱۸- لرستان بهشدت از ضعف نبود حضور کارشناسان خبرهی حوزهی اقتصادی رنج میبرد.
۱۹-استفاده نکردن از ظرفیت نخبگان و دانشگاهیان در طول سالیان گذشته، یکی دیگر از دلایلِ افزایشِ نرخِ بیکاری در استانِ لرستان است.
دیدگاهها
و هرگز مسولین دلسوزی نداریم حیف از این جوانان و عمرهای بر باد رفته. با تشکر.
علی پیرداده بیرانوند.
شما هم که بجز اختلاف افکنی هنری نداری!
شهرهای شرقی لرستان بدتر از غرب لرستان محروم تر هستند.
حتی استخدام در شهر های آنها در انحصار قومیت های غیر بومی است