عبدالرضا قاسمی/ پایگاه خبری یافته: پنج سال پیش، همزمان با تعطیلات نوروزی سال 97 و در بحبوحه‌ی سفر و دیدوبازدید و شیرینی تعطیلات، شوک بزرگ یک خبر کام بسیاری از دلسوزان لرستان و به‌خصوص اهالی پلدختر را تلخ کرد.
خبر از ویرانی پل دره خزینه پلدختر به دست افراد ناشناس حکایت داشت که پل پس از تخریب از سمت روستای ماژین به پایین افکنده شده بود.
تمام کسانی که قبل از تخریب پل، شانس و فرصت حضور و نظاره آن را داشتند، معتقد بودند که در صورت مهیا شدن امکانات مناسب برای این پل، منطقه می‌تواند پذیرای هزاران گردشگر داخلی و خارجی باشد.
اما این پل که می‌توانست نقطه تحول اقتصادی منطقه شود تخریب شد تا گویی باری از روی دوش مسئولان برداشته شود .
این موضوع تازگی ندارد، ما سال‌هاست به علت نداشتن جواب، سؤال‌ها را پاک می‌کنیم و شفای باغچه را در انهدام باغچه می‌بینیم.
در آن روزهای تلخ، پل دره خزینه فرو ریخت و کک هیچ مسئولی هم نگزید تا همچنان این سؤال، بی‌پاسخ بماند که چرا لرستان کهن با قدمتی 1400 ساله و برخورداری از بیش از 100 پل تاریخی که بازتاب درخشان‌ترین دوره‌های معماری و مهندسی عصر خویش‌اند، این‌چنین در هر دو حوزه (هم در حفظ و جلوگیری از تخریب پل‌های قدیمی و هم در ساخت پل‌های جدید) علیل و ذلیل است.
از تاریخ تخریب پل ۶۰ ماه می گذرد و جالب است که چه در زمان وجود و حیات پل و چه در زمان ممات و تخریب و بعد از آن، هیچ‌گونه اهتمام و تلاش جدی برای حفظ و یا ساخت نمونه مشابه در دست‌اندرکاران و مسئولین دیده نشد و فقط تنورِ وعده‌ها روشن و پر حرارت بود.
به یاد داریم که در 9 فرودین 97 و به فاصله سه روز پس از تخریب پل آقای رضا آریایی در کسوت سرپرست وقت معاونت هماهنگی استانداری لرستان، استفاده از مشاورین متبحر را جهت ساخت پلی با پارامترهای جهانی در ایام بعد از تعطیلات نوروز را وعده داد.
هرچند آریایی چند روز بعد به‌عنوان فرماندار بروجرد انتخاب شد و جای خود را به مرادپور داد؛ اما انتظار می‌رفت که این موضوع دغدغه‌ی همه‌ی متولیان اداری استان باشد و با جامه عمل پوشاندن به این وعده، اندکی از تألم پلدختر بکاهند.
البته مرادپور هم که نمی‌خواست در عرصه وعده و وعیدهای هوازی از قافله عقب بماند، در 23 اردیبهشت‌ماه 97 از وعده شیرین دیگری رو‌نمایی نمود؛ مبنی بر اینکه سرمایه‌گذاری لرستانی که مقیم خوزستان می‌باشد جهت احیای پل اعلام آمادگی نموده است. تحقیقات میدانی حکایت از آن داشت که ادامه کار به میراث فرهنگی واگذار شد و میراث فرهنگی نیز میراث دار وعده‌های سرخرمن.
این وعده بازی‌ها و قول‌های بی‌اساس به همین جا ختم نشد و موسی خادمی استاندار لرستان بعد از فروریختن پل دره خزینه، به‌مانند دیگر مدیران مردمی و زحمتکش، در پستی اینستاگرامی از تلاش‌های مجدانه برای استفاده از ظرفیت گردشگری دره خزینه در سال 97 خبر داد و گفت "آقای کاظمی نماینده مردم و فرماندار پلدختر نیز پیگیر موضوع هستند. با عنایت به اینکه دره خزینه به منطقه‌ای شناخته‌شده در مبحث گردشگری مبدل شده، قرار شد پس از انجام بررسی‌های فنی و اقتصادی و مشورت با سازنده‌ی اولیه، بودجه‌ای برای ایمنی و بهسازی جاده دسترسی به پل، اختصاص یابد."
و وعده‌های بی‌شمار دیگر از مسوولین ریر و درست شهری و استانی!
با شروع به کار دولت جدید و جلوس یک مدیر بومی بر مسند استانداری لرستان تصور این بود که گره از کار پل دره خزینه گشوده خواهد شد. چند ماه بعد هم که مدیریت میراث فرهنگی و گردشگری استان به یک کارشناس اهل فن و بومی سپرده شد، دلمان را صابون زدیم که کار تمام است و پلدختر و مردمش با ایجاد یک منطقه گردشگری و احداث پل جدید شاهد روزهای خوش خواهند بود و خاطرات تلخ محرومیت منطقه که در سیل ۹۸ تشدید شد را به فراموشی خواهند سپرد.
اما گویا این تصورات خیالی خام بیش نبود. استاندار بومی لرستان هم هیچ اقدام عملی برای ساماندهی پل و دره در برنامه‌هایش مشاهده نشده و مدیر کل بومی میراث فرهنگی هم بسیار کم‌رنگتر از دوران کارشناسی‌اش در خصوص سر و سامان دادن به این منطقه ظاهر شد... گویا مطالبه‌گری بسیاری از ما تا قبل از گرفتن پست و مقام است و ...
در هر حال آن چه در این میان بارز و هویدا است، وعده‌های متعدد و بی‌پشتوانه عملی مسئولین قبلی بود که محقق نشد و مدیران جدید هم اصلا به این موضوع ورود نکردند تا فرصت‌ها یکی پس از دیگری از دست برود و دود هوا شود.
با گذشت ۶۰ ماه مشخص است که، همچنان ساخت پل در مکان قدیم یا جدید دغدغه مسئولین استانی نیست؛ اما حال که سرمایه‌گذاری و بحث جذب سرمایه‌گذار در حوزه گردشگری بیش از گذشته مطرح است، پسندیده است که استاندار و مدیر کل بومی میراث لرستان پیش‌قدم شود و کاری ماندگار در پلدختر انجام دهد و " پل دره خزینه" را دوباره احیاء کند؛ شاید احیاء این "پل" مرهمی باشد بر دل زخم‌خورده مردم پلدختر .
سرمایه‌گذاران، نخبگان و مسئولینی هم که هنوز دلشان برای نام و توسعه استان می‌تپد، بکوشند تا هر چه سریع‌تر پلی جدیدی در دره خزینه ساخته شود شاید با احداث اماکن و مراکز جانبی از قبیل رستوران، فست فود، شهربازی، مرکز خرید، قایق‌سواری، فروشگاه صنایع‌دستی و... اقتصاد ضعیف و نحیف پلدختر و استانمان اندکی رونق گیرد.
به امید عملی شدن این وعده!
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
کاملا صحیح میفرمائید- چندان مدیر متخصصی و با تجربه ای در دستگاه ها و حتی استانداری بکار گرفته نشده اند-
الانم بنظرم بهتره که دست به دامن آبنیرو بشن برای ساخت پل. هم دانشش رو دارن هم پولشو