انتشار تصاویر تخریب دیوار پادگان ۰۷ خرمآباد در روزهای گذشته به نگرانیها درباره این اثر تاریخی دامن زد و واکنشهای فراوانی را در فضای رسانهای و مجازی در پی داشت. به همین دلیل خوشبختانه استاندار لرستان به این مسئله ورود کرد و جمعه ۱۳ خرداد ۱۴۰۱ در بازدید از این اثر تاریخی، دستور توقف خریدوفروش زمینهای آن را صادر کرد.
فرهاد زیویار با اعلام این که در قضیه پادگان ۰۷، مذاکرات در حد حرف است و هنوز سندی رد و بدل نشده، افزود: "من با استفاده از اختیارات قانونی و امکاناتی که در اختیار دارم اجازه نمیدهم این محوطه از دست برود."
ماجرای پادگان ۰۷ سنجه و آزمونی برای مدیریت ارشد استان و شخص استاندار لرستان است تا نگذارند یکی از میراث فرهنگی این دیار که بخشی از هویت تاریخی شهر خرمآباد است، از بین برود و طعمه سودجویان و شهر فروشان شود.
زمانی که زندهیاد "علیمحمد ساکی" شهردار فقید خرمآباد در حال احداث مجموعه تفریحی و گردشگری کیو بود، شاید فکرش را هم نمیکرد که با این خدمتی که به زادگاه خود میکند، نامش سالهای سال ماندگار شود و مردم این شهر و نسلهای آینده از او به نیکی یاد کنند.
در سالهای اخیر استاندارانی که به لرستان آمدهاند، هر کدام یادگاری از سالهای خدمت خود بر جا گذاشتهاند؛ "بام شهر" یادگار دکتر دهمرده استاندار سابق لرستان، زیرگذرهای میدان ۲۲ بهمن و خیابان شریعتی خرمآباد نیز از یادگاران دوره خدمت دکتر صابری استاندار اسبق و زیرگذر بلوار بهارستان و تعریض باند فرودگاه خرمآباد و چند طرح بزرگ و کوچک دیگر نیز میراث بهجامانده از دوران زمامداری هوشنگ بازوند در این استان است.
تجربه ثابت کرده مدیرانی که با افکار عمومی همراه بودهاند، موفقتر و میزان رضایت مردم از آنها بیشتر بوده است؛ ساماندهی مجموعه تاریخی ۰۷ خرمآباد نیز علاوه بر رضایت شهروندان از دولت مستقر، میتواند به عنوان مهمترین یادگار و دستاورد سالهای خدمت استاندار لرستان و تیم مدیریتی دولت سیزدهم در این استان به حساب آید و نام "دکتر زیویار" را برای همیشه در اذهان مردم این دیار جاودان کند.
هم چنان که مردم لرستان، مسئولان وقت استان در سال ۱۳۹۴ را که با شهرداری خرمآباد و ارتش توافق کرده بودند که به محض تخلیه پادگان، آن را تخریب و بخشی را تبدیل به منازل سازمانی و بخش دیگر را به شهرداری واگذار کنند! و نیز ایستادگی "عبدالرضا مهاجری نژاد" مدیر کل وقت میراث فرهنگی لرستان در برابر این تصمیم نادرست که به عزلش انجامید را هیچگاه فراموش نخواهند کرد.
اگر مدیریت ارشد استان با جدیت پیگیر قضیه پادگان ۰۷ نباشد بلایی که سر "باغ کشاورزی" یا فلاحت خرمآباد آمد، بر سر این مجموعه تاریخی هم خواهد آمد و این ابنیه تاریخی که هم چون "سربازخانه" از معدود آثار بهجای مانده از دوره پهلوی اول است، در حلقه مجتمعهای مسکونی، مغازهها و بازارچههای بیقواره محصور و از لحاظ کالبدی و هویتی آسیب خواهد دید.
در جریان بازدید استاندار لرستان از پادگان 07، شهردار خرمآباد همراهی خود را با مدیریت ارشد استان برای تعیین تکلیف نهایی این مجموعه تاریخی در جهت منافع عمومی جامعه و رضایت شهروندان و دغدغهمندان این شهر اعلام کرد.
اما در این میان سهم حدود 60 درصدی ارتش از مساحت 15 و نیم هکتاری این میراث فرهنگی است که متاسفانه تمامکارها و مراحل قانونی آن برای واگذاری به پیمانکار ساخت منازل سازمانی ارتش در بیرجند طی شده است.
در عین حال که این روند روال قانونی خود را گذرانده، ولی به نظر میرسد ملاحظات محلی و الزامات اجتماعی در این تصمیم دیده نشده است و حالا میخواهند ماعوض آن را از اراضی این محوطه تاریخی در خرمآباد به پیمانکار (بخوانید پیمانکاران بیرجندی) بدهند!
بنابراین با توجه به همراهی شهرداری و شورای شهر خرمآباد با استاندار لرستان، بهتر است جناب دکتر زیویار هر چه سریع تر رایزنی و پیگیری برگرداندن اراضی واگذارشده ارتش به پیمانکاران مربوطه را با مسئولان ردهبالای این نیرو در تهران شروع کند.
مردم ما خاطره خوبی از ارتش دارند، کما این که چند سال پیش فرماندهی محترم ارتش جمهوری اسلامی در جریان واگذاری بنای تاریخی "سربازخانه" در دامنه قلعه فلکالأفلاک کمال هم کاری و همراهی را با میراث فرهنگی و در حقیقت مردم این دیار به عمل آورد.
در این زمینه به عنوان یک کنشگر رسانهای از حجتالاسلاموالمسلمین شاهرخی نماینده محترم ولیفقیه در لرستان میخواهم هم چون گذشته که پیگیر مسائل و مشکلات مردم استان بودهاند، این بار نیز در تریبون مقدس نماز جمعه صدای تظلم خواهی مردم این دیار باشند و نگذارند این میراث فرهنگی به تاراج برود.
آذرماه سال 1400 درباره "پادگان ۰۷" گفتگویی با دکتر عطا حسنپور از کارشناسان برجسته میراث فرهنگی استان داشتم. او با اشاره به نگرانیها از روند واگذاری این اراضی گفت: "گیریم که واگذاریها طبق قانون هم انجام شود، مشکل آنجاست که با تبدیل بخش مهمی از این مجموعه تاریخی به مسکونی و تجاری، هویت و اصالت آن لطمه میخورد و این کار مثل آن است که بخشی از "باغ گلستان"به آپارتمان تبدیل شود
پیش از این در پایگاه خبری یافته در دو یادداشت با عنوان «دریغ که پادگان ۰۷ به سرنوشت باغ کشاورزی دچار شود» و «افکار عمومی نگران وضعیت پادگان تاریخی ۰۷ "هنگ سوار" است» به بررسی وضعیت این مجموعه تاریخی و نیز ضرورت حفظ آن از حیث منظر و سیمای شهری و نیز هویت تاریخی پرداختهایم.
در یادداشتهای پیشین هم اشاره کردم "سربازخانه" و "پادگان ۰۷" از معدود آثار بهجامانده از دوره پهلوی اول در خرمآباد است و سالهای روی کار آمدن پهلوی اول از آن جهت برای مردم لرستان دارای اهمیت میباشد که در این دوره به اسم اصلاحات و ایجاد نظم و امنیت، ایلات لر قتلعام و غارت شدند و میتوان گفت در هزار سال گذشته قوم لر تا این حد مورد ظلم و ستم نبوده و تحت تسویه نژادی و نسلکشی قرار نگرفته است.
در این دوره رجال طراز اول لرستان به بهانههای مختلف اعدام یا خانهنشین و تعداد زیادی قتلعام و بازماندگان آنها به نقاط مختلف کشور تبعید و کوچانده شدند و فردی نظیر "امیر احمدی" مشهور به قصاب لرستان، نهتنها محاکمه نشد که بهعنوان نخستین ارتشی ایران به درجه سپهبدی ارتقا یافت!
پهلوی اول برای سرکوب لرها، اقدام به خرید هواپیما از کشور آلمان میکند؛ دکتر داریوش رحمانیان در کتاب "ایران بین دو کودتا" صفحه ۱۱۳ در این باره مینویسد: «آمریکا به ایران سلاح و هواپیما نفروخت...ایران ناگزیر به سمت آلمان رفت و در سال ۱۳۰۱ خورشیدی نخستین هواپیمای جنگی را از شرکت یونکرس آلمان خریداری کرد... و برای نخستین بار نیروی هوایی در عملیات فتح لرستان، شهرهای لرنشین را بمباران کرد.»
بنابراین سالها قبل از آن که "صدام" بعثی شهروندان مخالف خود را بمباران کند، این پهلوی اول بود که به عنوان نخستین حاکم در خاورمیانه مردم خود را بمباران و نسلکشی (هولوکاست) قوم لر را رقم زد.
هر کدام از رخدادهای لرستان در عصر پهلوی اول ظرفیت تبدیل به یک موضوع و سناریوی جذاب برای تولید فیلمهای بلند سینمایی و مجموعههای تلویزیونی را دارد و یکی از بهترین لوکیشن ها (مکانها) برای به تصویر کشیدن این رویدادها همین "پادگان ۰۷" (هنگ سوار) است.
پادگان ۰۷ روایت گر یکی از حساسترین برهههای تاریخ لرستان است و حفظ آن یعنی حفظ بخش مهمی از تاریخ این سرزمین؛ بالاخره روزی باید زوایای پیدا و پنهان اقدامات جلادانی نظیر"امیراحمدی"،"شاه بختی"، گریگوار ارمنی (سرهنگ گیگو) و... در این خطه برای همگان آشکار شود.
رویکرد این یادداشت، تاریخی و فرهنگی است؛ جنبه روانشناختی حفظ پادگان تاریخی ۰۷ از نظر سیما و منظر شهری و نقش آن در ایجاد آرامش اعصاب و روان شهروندان نیز اهمیت فراوانی دارد و چهبسا بر جنبه تاریخی آن بچربد.
اما در میان اینهمه هیاهو و مطالبه گری اصحاب رسانه برای جلوگیری از تغییر کاربری و فروش اراضی پادگان ۰۷، سکوت مجمع نمایندگان لرستان به ویژه نمایندگان مرکز استان تعجبآور و صدالبته تأسفبرانگیز است!
پیشنهاد میشود بهجای واگذاری اراضی پادگان ۰۷ و بازی با روح و روان مردم این شهر، شهرداری خرمآباد و ارتش انرژی و تمرکز خود را روی املاک و اراضی شخصی در این شهر بگذارند که مالکان آنها سالهاست طالب توافق با ارگانها برای واگذاری هستند.
اطلاع موثق دارم مالکان اراضی خضر از جمله باغات معروف به "حاج نوروزی" و "گرگ گیران" چندین سال است که آمادگی خود را برای واگذاری این اراضی به شهرداری خرمآباد و سایر نهادها اعلام کردهاند.
تعیین تکلیف این باغات که سالهاست خشکشده و تغییر کاربری یافتهاند منطقی است یا نابود کردن مهمترین میراث فرهنگی مردم این شهر و دیار؟!
مصطفی رباطی
پایگاه خبری یافته
دیدگاهها
من یکی از مالکان باغهای زیر قبرستان خضر هستم حدود ۲۰ ساله که داریم به شهرداری نامه نگاری میکنیم برای واگذاری باغ به شهرداری ولی شهرداری متاسفانه کم کاری میکنه و ما هم به ایننتیجه رسیدیم که یا تقسیم بندی کنیم باغ رو بفروشیم یا کلا به بخش خصوصی بفروشیم،ناگفته نماند که شهرداری اب این باغهارو قطع کرده و به دریاچه زیر باغ انتقال داد که باغهای ما خشک شده و الان زمین خالی هست باغ ما حدود ۵ هکتار هست و اماده توافق با شهرداری هستیم
اونا فقطکارشون غزل و نصب مدیران مدارس هستند و حدشون همان اندازه است
در آن جلسه که با حضور فرمانده لشکر ۸۴ و مدیر کل میراث فرهنگی لرستان در حضور استاندار برگزار شد، استاندار برای حل اختلاف بین آنها پیشنهاد داد نه حرف لشکر و نه حرف میراث! نیمی از آثار تاریخی این محوطه بمانند و نیمی تخریب شوند.
مهاجری نژاد مدیر کل تهرانی میراث لرستان به مهندس بازوند استاندار گفت: اگر قبول دارید که اینها تاریخی هستند پس خراب شدن حتی یکی از آنها هم جنایت است. من اهل این دیار نیستم اما شما لرتبار هستید و شما نباید اجازه بدهید که این آثار تاریخی تخریب شوند ...
در پایان نیز کوتاه نیامد و نامه را امضا نکرد و همین موضوع باعث عزلش از طرف استاندار با همکاری سازمان میراث فرهنگی شد اما نامش در تاریخ این شهر به نیمی و تا ابد خواهد درخشید چون کمتر کسی حاضر میشود پست و مقامی را به این خاطر به خطر بیندازد
من به عنوان یک لرستانی معتقدم مطالبات به حق مردم خرم اباد به نام خود این شهر درج بشود، نه به نام تمام اهالی لرستان، این یا ناشی از عدم اعتماد به نفس مدیران لرستان است ، یا نشانه اینکه مطالباتشان را به نام استان غالب کنند.
توهین کردن به نظرات دیگران درست نیست.پاسخ منطقی بدهید.
خفه خون می گیریم، ولی با این تمامیت خواهی، بحران اشتغال، مهاجرت، تورم و ... لرستان حل می شود؟!!