طی پنج دوره گذشته فعالیتهای شورای اسلامی شهر خرمآباد آیا میتوان یک عضو شاخص با عملکردی برتر از دیگر اعضا را به یاد آورد و شناسایی نمود؟ واقعیت این است که در دورههای گذشته حداقل ۴۵ نفر نماینده مردم شهر در شوراها فعالیت داشتهاند و پس از بیست و اندی سال بهسختی میتوان یک یا چند عضو را با عملکردی برجسته و برتر نسبت به دیگران شناسایی و معرفی نمود. به بیانی دیگر، اذهان عمومی شهر شاید نتواند یک یا دو نفر از اعضاء شوراهای گذشته را به یاد آورد که عملکردی خارقالعاده و خدمتی بزرگ و ماندگار را برای مردم نجیب شهر به ارمغان آورده باشند.
بهراستی دلیل چنین کاستی در عملکرد اعضاء پنج دوره شورای شهر در چه چیزی نهفته شده است؟ یادآوری این نکته ضروری است که برگزاری انتخابات در نظام جمهوری اسلامی ایران را نماد دموکراسی میخوانند و نمایندگان شورا از طریق انتخابات و صندوقهای رأی به عضویت شوراهای شهر و روستا در میآیند. پس شورا همانطوری که از نامش پیداست محل مشورت، گفتگو، تمرین دموکراسی و اتخاذ تصمیمات بر اساس خرد جمعی است. بر همین اساس، در شورای اسلامی شهر خرمآباد اخلاص، تفکر، تلاش، مطالعه و تحقیق، رعایت اصول دموکراسی و احترام به خرد جمعی باید در تمامی جلسات و تعاملات جاری و ساری باشد.
لذا، اگر در شورا تصمیمی اتخاذ گردد و یا هر پروژهای بررسی و مصوب شود و یا اگر تلاش مخلصانهای برای پیشرفت و آبادانی شهر انجام گیرد، تماماً به نام کلیه اعضاء شورای شهر ثبت و ضبط میشود. اگر هم تصمیمات غیر کارشناسی اتخاذ گردند و ناکارآمدی، سستی و بیانگیزگی دامان نمایندگان شورا را بچسبد، باز هم چنین عملکرد ناصوابی به نام کل شورا تمام میشود.
بنابراین، اگر برونداد شورا موفقیت و توسعه شهر باشد همه اعضاء سربلند خواهند بود و اگر ناکامی و عدم موفقیت به بار آید و برونداد " هیچی " شود، باز هم تمامی اعضاء مسئول هستند؛ بنابراین، کارآمدی موفقیت به پای همه اعضاء نوشته شود و همه خوب جلوه میکنند و در شرایط ناکارآمدی و عدم موفّقیت همه اعضاء بد به نظر میآیند حتی اگر عضوی به تنهایی نیّات خیر داشته باشد. اینجاست که قانون "همه با هیچ" به عنوان نخستین قانون نانوشته تسلّط و حکمفرمایی خود را بر فعالیتهای شورا نشان میدهد.
به بیانی دیگر، در شرایط موفقیت و پیشرفت شهر تمامی اعضاء خوب هستند و " همه " چهره و ظاهری خوب به خود میگیرند و بهعکس اگر شورا نتواند کاری برای شهر انجام دهد همه اعضا چهره " هیچ " و بیهودهای به خود خواهند گرفت؛ بنابراین، در فعالیتهای شورا " تکروی " و " یکهتازی " معنایی ندارد و شیوه خردمندانهای به شمار نمیآید و جایگاهی ندارد. بیتردید، بهکارگیری این شیوه توسط برخی اعضاء موجب تفرقه و تشتت آراء شورا خواهد شد.
با توجه به اینکه در راندمان کاری شورا و خوب و بد آن تمامی اعضاء شریک هستند و باید پاسخگو باشند، آیا بهتر نیست با صمیمیت و نیّات خیر در کنار هم و با همکاری و همیاری و تعاملات سازنده تلاش کنند چند گام اساسی برای پیشرفت و توسعه شهر برداشته و باری از دوش شهروندان نجیب و آگاه بردارند؟
یک نکته محوری که بسیار حائز اهمیت بوده این است که جوامع انسانی دارای شعور و معرفت هستند. عملکرد مسئولین و نمایندگان مردم همواره توسط آحاد مردم و جامعه بهدقت رصد میشود و مردم عملکرد شورای شهر را در ذهنشان بررسی و تجزیهوتحلیل میکنند و بهخوبی میدانند در شورا و جلسات آنچه میگذرد، چرا که خروجی تصمیمات و عملکرد شورای شهر را به عینه میبینند و لمس میکنند.
اگر خدای ناخواسته یکی از اعضاء محترم شورا به فهم و شعور مردم شک داشته و یا به آن اعتقاد نداشته باشد، بدون شک، طی چهار سال عضویتش در شورا چیزی بهجز تصمیمات نادرست و آراء ناصواب تحویل شورا نخواهد داد و متأسفانه تازیانه این غفلت بر پیکره شهر نواخته خواهد شد.
(قانون دوم در قسمت پایانی آورده میشود)
دیدگاهها