با سلام به مدیریت محترم پایگاه خبری یافته. وبا سلام به سرهنگمجید زیودار .بله در زمان جنگ ایران و عراق نیروهای زیادی در جبهه های جنگ در نقش پشتیبانی رزمی حضور داشتند که تعدادی از انان هم بعضا صدای گلوله و انفجار به گوششان نمیرسید .اما نیروهای پیاده نظام و زرهی مستقیم روبروی دشمن با فاصله 300 متر تا 4 کیلومتر فاصله داشتند که مورد وهدف تیر مستقیم بودند اما پرسنل رسته مهندسی کارشان از نیروهای پیاده و زرهی بسیار دشوار تر بود چرا که باید از نیروهای خودی از خاک ریزهای خودی شبانه عبور میکردند و به میادین مین دشمن میرسیدند و در فاصله 50 و تا سنگر عراقیان در تاریکی شب مینهای دشمن را خارج و خنثی میکردند و معبری برای عبور نیروهای خودی ایجاد میکردند این کار زمان زیادی طول میکشید چون زیر دید و تیر دشمن بودند باید داخل میدان مین دشمن و انواع تله های انفجاری و اتشی خود را حفظ میکردند .

خدایش یافته دستمریزاد جا داره یاد کنیم از سنگرسازان بی سنگر دوران هشت سال جنگ تحمیلی که با نام جهاد سازندگی وارد جنگ شدن یاد کنیم از شهدا و جانبازانی که سلاحشان همان فرمان ماشینی بود که در دست داشتن و چه زحماتی و کشیدن،
امروزه جهاد سازندگی تغییر سازمان و نام خود به چند دسته تقسیم شده که ،،جهاد نصر لرستان،، هم یکی از اون زحمت کشان دوران جنگ بوده که با خصوصی سازی و جدا شدن از سازمان جهادکشاورزی بزرگترین ضربه رو خورده و نمونه بارزش هم حال و روز کنونی جهاد نصرلرستان هستش که با عقب افتادگی حقوقی نزدیک به سیزده ماه در استانه ورشکستی قرار داره و کسی هم پیدا نمیشه فکری بحال نیروهای این شرکت کنه