چند روز پیش در یادداشتی در پایگاه یافته تحت عنوان: "این بار نوبت ماست"، از آغاز یک برنامه فرهنگی در کتابخانه عمومی غدیر با همکاری دفتر تسهیلگری و توسعه محله فلک الدین و میدان تیر خبر داده شد. برنامه ای که در آن کتابخانه عمومی غدیر با نیاز سنجی از جامعه مخاطبی که در مناطق پیرامونی ساکن هستند، کتاب های را جهت استفاده افرادی که توان یا امکان مراجعه حضوری به کتابخانه را ندارند مانند بازنشستگان، معلولان، کودکان کار، زنان بد سرپرست و... به داخل محلات می برد.. خبری که نشانگر تغییر رویکرد و یک چرخش فرهنگی در بین دستگاه های فرهنگی است.

در بخش ارسال نظرات، شهروند محترمی گفته بودند که این کودکان کار و... که جامعه هدف این طرح هستند، بیش از نیاز به کتاب و سایر محصولات فرهنگی، نیازمند توجه به مسائل مالی و حمایتی هستند و این برنامه یک برنامه بیهوده است.

ضمن احترام به این نظر و دیدگاه که اتفاقا در جامعه هم طنین و رواج فراوانی دارد، نکاتی را بیان می دارم:

واقعیت این است که غالب خانواده های حاشیه نشین بواسطه محرومیتی که درگیر آن هستند، مباحث فرهنگی را هیچ گاه در اولویت نیازهای خود ندیده اند و از همین رو متاسفانه «این چرخه معیوب»، همچنان برای سال ها، این خانواده ها را در معرض آسیب قرار می دهد.

از سوئی دیگر رسالت های سازمانی فرهنگی-آموزشی با رسالت های دیگر سازمان های حمایتی و مالی متفاوت است و هر کدام طبق قانون وظایف و رسالت های خاصی بر عهده دارند و امکان دخالت در حوزه های غیر مرتبط تقریبا غیر ممکن است.

کتابخانه های عمومی اخیراً در باز تعریفی که از اهداف خود به جامعه ارائه داده اند، خود را عنوان یک مرکز اجتماعی معرفی کرده اند. مرکزی که به ارایه انواع خدمات و فعالیت های فرهنگی، آموزشی، مهارتی و... با محوریت کتاب می پردازد؛ از این¬رو کارکردهای جدیدی به فعالیت ها و خدمات خود افزوده اند، یکی از این رویکردها، توجه به مناطق پیرامونی و و سعی در توسعه خدمات به مراکز حاشیه ای است.

یکی از انتقاداتی که همواره به سازمان های فرهنگی می شود، نشستن در برج عاج و تصمیم گیری برای افراد مختلف جامعه از پشت میز است، این در حالی است که جامعه از لحاظ علایق و سلایق، متکثر و متنوع است و نیازهای جامعه الف با جامعه ب متفاوت است. اینک که کتابخانه های عمومی متعهدانه به دنبال توسعه فعالیت های خود در مناطق پیرامونی است که سازمان های فرهنگی حضور کمتری دارند، باید این اقدامات ارزشمند را به فال نیک گرفت و توسط مسئولین و نخبگان فرهنگی-اجتماعی مورد استقبال و حمایت قرار گیرد.

شرایط اجتماعی جامعه باید این تذکر را به ما بدهد که باید با هر چه در توان داریم، به دنبال هم-افزائی و مشارکت جمعی در فعالیت‌های داوطلبانه¬ی عامه المنفعه باشیم.

در نهایت، کتابخانه عمومی غدیر با کمال میل و رویی گشاده در خدمت کلیه کارشناسان و علاقه‌مندان به توسعه فرهنگی استان می‌باشد تا با گفت‌وگو و مفاهمه امکان ارائه خدمت به اقشار و گروه‌های نیازمند را فراهم سازد.

 

نصرت اله امیری خواه

کتابدار کتابخانه عمومی غدیر

بیشتر بخوانید:

این بار نوبت ماست

 

دیدگاه‌ها