واژه‌ها
|
دسمال حُشگ: دستمال خشک چرخ: چرخ گردون فرشتِی: یک فرشته آسمو: آسمان اُما: آمد سیلش: دیدنش خُرماوَه: خرم‌آباد مَر: مگر خوت: خودت واز بکنی: باز بکنی قُرقُره: گلو زِنه: زنده میکه: می‌کند وِر می‌گردنه: بازپس می‌آورد تاوسو: تابستان سات: سایه‌ات دِ یادم: از یادم زمسو: زمستان تژگات: اجاقت گپم کردی: مرا بزرگ کردی دا: مادر نَده وِم: به من نداد خوت: خودت اِنشگ: تره‌ی کوهی بهاری دوُ: دوغ عمرمِه: عمرم را پیا میکم: پیدا می‌کنم دِ: در وِم میه: به من می‌دهد اُ: آن تا جو دارم: تا جان دارم تیت: نزد تو شو: شب سیلت بکم: نگاهت بکنم کویات بئینم: کوه‌هایت را ببینم تَل: تلخ همشو: همه‌ی آنها بوسو: بوستان |
ناری: نداری اسبیکوت: سفیدکوه تو سی: برای تیکه: تکه دِ بَردش: از سنگ آن هر گرداوی: هر گردابی دَمَه: داده‌ام ئی دِلِم: این دلم دِ: از یکونه: یک دانه دُعام دِ بارت: دعای من زاد و توشه‌ی تو باشد حوفتیه: خوابیده است بکشو غارت: آنها را غارت کند هیسم: هستم ی: یک گِری: لحظه‌یی دیر بام دِ تو: از تو دور شوم خراو: خراب سی چی: چرا باغ فلاحت: بزرگترین و قدیمی‌ترین باغ شهر خرم‌آباد دِ جا: به‌جای ایقدر: اینقدر بَرد: سنگ سَر یک: روی هم پیا: پیدا حونه: منزل مرابک: نام شخصی مثالی وِ: به یَن دونیت: این را می‌دانید همه چین: همه چیز زردلیان: زردآلوها دَس: دست بوسوچی: متصدی بوستان نکیت: نکنید دِما: بعد از سی چی: چرا |
چنی: چنین ملال: افسردگی کرژنگ: خرچنگ گلال: رودخانه غریوی: غریبی قورِم: قبرم بیاریت: بیاورید تنگ باواس: تنگه‌یی در مسیر خرم‌آباد به کوهدشت در دل سفیدکوه بَنیسیت: بنویسید یَه رَت: این رفت وِ دَر: به بیرون ناعِلاجی: ناچاری هِی مَنی: فقط مانده بود سی جوم ماس: برای جام ماست اَ: اگر سیش: برایش خو میکه: خوب می‌کند آخِر جامَه: آخرین جایم است هر چَن: هر چند نی: نیست پاپا: پدربزرگ، جد بَمونی: بمانی بان: باشند دِ: در نیایَه روزی: آن روز نیاید سِجِل احوال: هویت آسو: آسان های وِ گوش: آیا می‌شنوی؟ دَرینِم: درونم های وِ هوش: آیا هوشیاری؟ ها: هست بفریوم: مرا آرام کن میحام: می‌خواهم سیر: زیاد بَگِریوِم: گریه کنم |
برای آشنایی یا استادسید حمید جهانبخت کلیک کنید.... کلیک
کلیک کنید
دیدگاه‌ها