بعضی وقت‌ها آدم‌ها تصمیم به روزه سکوت می‌گیرند، و دوست دارند اوقات خود را در آرامش سپری کنند اما همه ما در عصر ارتباطات و دنیای فضای مجازی و اخبار گوناگون کاملاً غرق و به آن‌ها معتاد شده‌ایم و به دلیل بمباران‌های خبری لحظه‌ای جدا شدن از ان‌ها جز لاینفک زندگی همه افراد جامعه شده است و بی‌تفاوتی نسبت به خبر‌های امروزه باید ادعا کرد انسان‌های فرا زمینی را می‌طلبد.

اخیراً نشست خبری با مجری‌گری پیمان یوسفی و حضور علیرضا دبیر وایرال شده که بحث‌های فراوانی را در جامعه حادث نموده است و کلیپ‌های پخش شده میزان محبوبیت و یا عدم آن برای علیرضا دبیر قهرمان نه چندان دور المپیک، جهان، و آسیا را کاملاً محرز کرد و علیرضا دبیر خواسته و یا ناخواسته میزان محبوبیت خود را در مقیاس با رسول خادم با ادبیات ویژه طرح کرد و با تفکر اینکه‌اندیشه‌های او می‌تواند در قفا بردن خادم و برجسته کردن خودش تأثیر‌گذار باشد متأسفانه کامنتهای دنیای مجازی عکس تصورات و یا تفکر این قهرمان پیشین را نشان می‌دهد. و حتی در بیان طنز گزارشگر برنتابید و با ادبیات سخیف ( تنت می‌خواره) پاسخ یوسفی را در رسانه ملی که بینندگان زیادی را در بر داشت داد. و در خصوص پوشیدن البسه شش جیب ادعا کرد که بچه جنوب شهر بود و از کودکی پوشیدن شلوار‌های آمریکایی جز آداب جنوب شهری‌ها بوده.

همه مراتب و ادبیات دکتر دبیر خارج از پوزیشن اداری و شخصیتی حال حاضر او بود بعضی وقت‌ها سکوت کردن به مراتب آسان‌تر و مطلوب‌تر از سخن گفتن است و افکار عمومی سره از ناسره را بخوبی متمایز می‌نماید و نمی‌توان انکار کرد که افکار عمومی در روند کاری و زندگی افراد تأثیر‌گذار نیست شاید این قصه برای بعضی‌ها که دست از همه چیز شسته‌اند درست باشد اما برای کسی که در مسند فدراسیون کشتی قرار گرفته قابل پذیرش نیست. جناب دبیر شما در موقعیت ریاست فدراسیون کشتی قرار دارید که افکار عمومی در بود و نبود، یا خواستن و نخواستن شما بسیار تأثیر‌گذار هستند مگر اینکه عطای ریاست فدراسیون کشتی را ببوسی و در آرشیو تفکرات خود بایگانی نمایید.

دیدگاه‌ها