هرچه از حضور وحید امیری در پرسپولیس می‌گذرد بیشتر اصرار برانکو در لیگ شانزدهم به جذب این بازیکن را درک می‌کنیم.
به گزارش"ورزش سه" در مورد وحید امیری چه می‌توان گفت جز اینکه‌ای کاش می‌شد زمان را دست‌کاری کرد و این بازیکن در هجده‌سالگی کشف می‌شد. آن وقت تصور اینکه او در یکی از بهترین تیم‌ها و لیگ‌ها بازی کند شکل واقعی می‌گرفت.
امیری بازیکنی استاندارد و قابل‌اعتماد در طول یک‌فصل و آرزوی هر مربی است. وقتی کارلوس کی روش در جام جهانی در میان آن‌همه ستاره نامداری که داشت امیری را در ترکیب اصلی تیم قرار داد ارزش این بازیکن بیشتر مشخص شد. بازیکنی فراتر از پست‌ها با قدرت بدنی و ظرفیت هوازی بالا، تکنیک فوق‌العاده‌ای که از فوتسال با خودش آورد، شم گلزنی و قدرت سرزنی، تاکتیک‌پذیر، با روحیه جنگندگی بالا و البته شخصیتی قابل‌احترام در داخل و خارج زمین.
قابی از یک ستاره واقعی
"زوج وحید و عیسی عالی بودند. سرعت، پرس، کار ترکیبی باهم داشتند و خوب همدیگر را تغذیه می‌کردند، خیلی وقت بود چنین زوجی را ندیده بودم. آنها دوندگی زیادی داشتند و در کار دفاعی و حمله عالی بودند و 5-6 گل برای ما زدند؛ اما وحید امیری فوق‌العاده است و نمی‌دانم درباره‌اش چه بگویم. وحید واقعاً خستگی‌ناپذیر بود. من به کادر فنی می‌گفتم این نمی‌خواهد خسته شود؟! در وقت اضافه و در آن فشار وقتی ده نفره شدیم او را در هافبک چپ بازی دادیم و وحید مثل یک پیستون چپ دائم در رفت و آمد بود. ماشالله به غیرتش به قول علی آقا." این حرف‌های یحیی گل محمدی در آخرین گفت و گویش در برنامه فوتبال برتر است.
اما ببینید برانکو چه نظری درباره بازیکن محبوبش دارد. مرد کروات در اوج چالش‌هایش با کارلوس کی روش و در پاسخ به این حرف سرمربی تیم ملی که گفته بود بازیکنان ایرانی بیشتر از 60 دقیقه کارایی ندارند، گفت:" من نمی‌توانم درباره دیگران حرف بزنم، فقط این را می‌توانم بگویم که وحید امیری می‌تواند خیلی خوب بدود و بدن او از اینیستا و ژاوی هم بهتر است. در خصوص سایر بازیکنان هم اطلاعی ندارم."
امیری این را در عمل ثابت کرد. در جام جهانی علاوه بر آن لایی معروف به پیکه یکی از بهترین بازیکنان تیم کارلوس کی روش بود. اما این تصویر تنها قاب ماندگار از وحید امیری نیست. بازیکنی که گفته می‌شود در رقابت‌های لیگ قهرمانان امسال در دوحه توانسته بیش از 12 کیلومتر بدود و این یعنی چیزی نزدیک به استاندارد بالاترین سطح فوتبال جهان.
تصاویری که از او بعد از یکی از بازی‌هایش در سوپر لیگ ترکیه و در ترابزون اسپور پخش شد نیز ویژگی‌های این بازیکن را بیشتر نشان می‌داد. در پایان بازی این تیم برابر گالاتاسرای و در شبی که ترابزونی ها به خاطر تولد فرزندش برایش جشن گرفته بودند در زمین ماند و شروع کرد به تمرین و انجام استارت‌های سرعتی و قدرتی. مربیانش می‌گویند وسواس عجیبی در تمرینات دارد و اگر در یک مسابقه خوب نباشد آن‌وقت در روزهای بعد انرژی و تمریناتش بیشتر می‌شود.
آخرین قاب ماندگار از او حتی با وجود گل زیبایی که با ضربه سر به الشارجه در بازی فوق حساس مرحله گروهی زد، زمانی بود که در بازی برابر السد به خاطر از دست دادن یک موقعیت، دست‌هایش را بین موهایش فرو برده و با سرعت زیاد روی سر خودش تکان داده و بعد هر دو دست را ناگهان و با حسرت زیاد می‌اندازد؛ اما این فقط لحظه‌ای است و او دوباره جنگیدن را شروع میکند.
به‌عنوان یک بازیکن
به عنوان یک بازیکن وحید امیری بازیکنی در خدمت تیم و کاملاً فداکار است اما با توجه به تکنیک، سرعت، قدرت پاس و توانایی گلزنی اش می‌تواند گره‌های بازی را باز کند. او در ماه‌های اخیر در چند پست بازی کرده است. با وجود اینکه یک وینگر چپ پا است اما هافبک چپ و راست، مهاجم و دفاع چپ هم بازی کرده است و مطمئناً اگر روزی اجباری وجود داشته باشد می‌تواند در پست‌های دیگر هم بازی کند و سطح قابل قبولی را به نمایش بگذارد.
در لیگ قهرمانان آسیا او 660 دقیقه برای پرسپولیس بازی کرد. او همچنین 1 گل زد، 1 پاس گل داد، 12 دریبل موفق، 7 پاس کلیدی، 23 عملکرد دفاعی موفق را به نام خودش ثبت کرد و مثل همیشه یکی از کلیدی‌ترین مهره‌های تیم بود. در آخرین بازی پرسپولیس برابر النصر در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان، وقتی احسان پهلوان از بازی اخراج شد یحیی با وجود داشتن امیری نیازی به تغییرات زیاد نداشت، او امیری را از خط حمله به هافبک آورد و شماره 19 نه تنها یک هافبک چپ در تیم ده نفره بود که باید وظایف دفاعی را انجام می‌داد اما در عمل با حضور مداوم در بخش تهاجمی نگذاشت پرسپولیس فشار یک یار کمتر را خیلی احساس کند.
وحید امیری در سال‌های حضورش در پرسپولیس و تیم ملی را می‌توان نمونه‌ای عالی برای تعریف "بازیکنی در خدمت تیم" به حساب آورد. بازیکنی که علاوه بر فینال لیگ قهرمانان در سال‌های اخیر 3 قهرمانی در لیگ برتر و 1 قهرمانی در جام حذفی را به دست آورده و در 32 سالگی یکی از نفرات اصلی لیست 23 نفره سرمربی تیم ملی است.
او ستاره نیست
بعید است دراگان اسکوچیچ نیز از توانایی‌های بازیکنی بگذرد که ثابت‌شده محبوب تمام مربیان است؛ فرقی نمی‌کند برانکو، کی روش، کالدرون، یحیی و...
وحید امیری ستاره نیست، از دوربین و مصاحبه می‌گریزد، تیپ و چهره و رفتارش مردان نسل‌های گذشته را به یاد می‌آورد اما او قهرمان است. کسی است که برای رسیدن به هدفش با تمام وجود می‌جنگد.
امیری ستاره نیست اما قهرمانی است که مجذوب اوییم. لابد به‌جز اخلاق فوق‌العاده بابت همین قدرتی که در وقف خودش برای تیم دارد. یکی برای همه.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها