در اكثر محافل ورزشی می‌شنویم که هیأت‌های ورزشی بازوان توانمند ادارات کل ورزش استان‌ها هستند، اما متأسفانه طي چند سال گذشته، این بازوان بسیار نحیف و از کار افتاده شده و به جای کمک به اداره کل ورزش و جوانان لرستان، شاهد پسرفت و در جا زدن ورزشكاران و ورزش‌ها و نيز دلسردی عده‌ي کثیری از نخبگان و پيشكسوتان ورزشي هستیم.
عده‌ای از رؤسا و سرپرستان هیأت‌ها در شرايطي سکاندار آن شدهاند که هیچ گونه آشنایی اولیه با رشته‌ای که مسوولیت آن را صاحب شدهاند، ندارند و یا این که مدیریت قابل قبولی تا کنون از آنان مشاهده نشده است.
این افراد از سابقه آن رشته و موقعیت و جایگاه آن در کشور، از قهرمانان و پیشکسوتان آن رشته، از وسایل و تجهیزات، از استاندارد و قوانین مسابقات و بعضاً حتی از مکان فدراسیون مربوطه مطلع نیستند! حال تو خود بخوان حدیث مفصل از اين مجمل!
این مشکل به قدری عمیق است که مدیر کل ورزش لرستان بارها اعلام کرده که بعضی رؤسای هیأت‌های ورزشی بی‌برنامه هستند و حرکت آن‌چنانی در حوزه کاری خود انجام نمی‌دهند.
از این که این عزیزان چگونه و با چه اعتماد به نفسی به خود اجازه می‌دهند که برای به دست آوردن پست ریاست هیأت به هر ریسمان چنگ زنند، همه وا مانده‌اند!
در عجبم، مسوولینی که کوچک‌ترین اطلاعاتی از يك رشته ورزشی ندارند و تنها اطلاع آن‌ها را شاید دیدن آن ورزش در تلویزیون آن هم به صورت گذرا باشد، چگونه تصاحب مي‌كنند؟ متأسفانه اکثراً با دادن وعده‌های دروغین از قبیل آوردن اسپانسر، داشتن ارتباط با مدیران رده بالا جهت کمک به هیأت و ... خود را لایق‌ترین فرد برای ریاست هیأت می‌خوانند ولی بعد از این که ابلاغ سرپرستی یا ریاست به نام‌شان زده شد، دیگری رد پای آنان در اداره کل ورزش و جوانان و هیأت‌هاي ورزشي دیده نمی‌شود.
این گونه رفتار برای مربیان، ورزشکاران و سایر زحمتکشان واقعی ورزش استان که دارای جایگاه ویژه‌ای در کشور هستند، زیبنده و قابل قبول نیست و باعث رکود ورزش و دلزدگی این عزیزان شده که گاهاً شاهد بوده‌ایم که با حضور این گونه رؤسای هیأت‌ها، دلسوختگان واقعی و عاشقان و بنیانگذاران بعضی از رشته‌ها خود را کنار کشیده‌اند و عطای ورزش را به لقایش بخشیده‌اند.
البته نباید از کنار فعالیت‌ها و اقدامات اساسی بعضی هیأت‌ها که تأثیرات زیادی بر پیشرفت ورزش و توسعه آن رشته گذاشته به راحتی گذاشت.
عملکرد عده‌ای از سرپرست‌ها یا رؤسای هیأت‌های ورزشی گویای همه چیز است و جا دارد مسوولان ارشد ورزش استان به پاس قدردانی از زحمات آن‌ها به نحو احسن از آنان تجلیل نمایند.
بعضی از آقایان معلوم نیست با کدام برنامه‌ریزی و پشتوانه‌ي مالی یا سیاسی وارد گود هیأت‌ها شدهاند؟ بايد پرسيد كه تا کنون چه گلی به سر ورزش ما زده‌اند؟ ای کاش آن‌ها تاريخ هیأت تحت مسوولیت خود را ورق زده و با عملکرد فعلی خويش قیاس نمایند بلكه خود در مورد فعالیت‌شان قضاوت نمايند.
امیدوارم این برادران برای پیشرفت ورزش استان و برای رضای خدا شهامت نوشتن دو خط استعفاء را داشته باشند تا این‌چنین شاهد در جا زدن ورزش و دلزدگی علاقه‌مندان و عاشقان واقعی آن نباشیم. بعضی وقت‌ها نیاز است برای پیشرفت برخي دوستان یا همشهریان از خود گذشتگی کنیم.
جالب این‌جاست که برخی از این بزرگوران همیشه از دردسرهای هیأت‌داری و مشکلات موجود ناله سر می‌دهند و این كه چقدر از جیب مبارک برای هیأت خودشان هزینه متقبل شدهاند و جالب‌تر این که هر موقع خبری یا شایعه‌ای از برکناری آنان به گوش‌شان می‌رسد زمین و زمان را برای حفظ این پست به هم می‌ريزند!
کلاً ریاست هیأت یک پست افتخاری است و هیچ‌گونه حقوق و مزایی ندارد. اگر شما می‌دانید، ما هم می‌دانیم. پس قبول آن یا برای جایگاه اجتماعی است که در بین جامعه دارد یا برای تبلیغات خودتان در بعضی محافل یا واقعاً برای خدمت!
امیدوارم از بیان اين حقايق که واقعیت ورزش ماست كسي رنجیده نشود. بر خود واجب می‌دانم به عنوان کسی که سال‌هاست دستی بر ورزش دارم، مدافع حقوق جامعه‌ي ورزش و ورزشکاران لرستانی باشم و خويش را موظف و مکلف می‌دانم چالش‌های پیش روی ورزش استان را منعکس نمایم.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها