چند روزي است كه قصد داشتم در خصوص مسابقات جهاني كشتي پهلواني كه در خرم‌آباد برگزار شد مطلبي به رشته‌ي تحرير درآورم.
اكنون كه حدود 2 هفته از اتمام مسابقات گذشته ذكر نكاتي را در اين خصوص لازم مي‌دانم:
برگزاري اين مسابقات در خرم‌آباد با هر نيتي توسط علي دولتشاهي جاي تشكر دارد، به دليل اين كه طي 2 روز نام لرستان و خرم‌آباد به هنگام پوشش اخبار اين رقابت‌ها، لحظه به لحظه بر روي خروجي صداوسيما، سايت‌هاي خبري و نشريات كشور قرار مي‌گرفت و به نوعي مي‌توان گفت خرم‌آباد پس از سال‌ها در عرصه‌ي ميزباني مسابقات بين‌المللي ورزش عرضه اندام كرد.
اما آن‌چه كه كام خبرنگاران و علاقه‌مندان ورزش لرستان را تلخ كرد، بروز برخي رفتار دوگانه و بي‌اعتنا كردن خبرنگاران زحمتكش لرستاني در اين دوره از رقابت‌ها بود. اين بي‌تفاوتي به حدي زننده و زشت بود كه من تصميم گرفتم فقط صبح روز اول مسابقات را در سالن به تماشاي مسابقات بنشينم!
برايم ديدن مسابقات از صفحه‌ي تلويزيون باارزش‌تر از آن بود كه با هزار دردسر و مشقت خود را به درب ورودي سالن برسانم، سپس به دليل صادرنشدن كارت ورودي، در حالي كه 6 روز قبل مداركم را براي آقاي "حميد نوروزي" مسوول كميته روابط عمومي مسابقات ايميل كرده بودم با ممانعت ماموران نيروي انتظامي مواجه شوم و آبرو و اعتبار خود و حرفه‌ام را زير سؤال ببرم!
صبح روز اول در حالي كه فاقد آي‌دي كارت بودم با همان كارت خبرنگاري قديمي پس از 20 دقيقه معطلي با حسن‌نيت يكي از مسوولان نيروي انتظامي توانستم به سالن وارد شوم. داخل سالن، هيچ جايگاه خاصي براي خبرنگاران در نظر گرفته نشده بود يك ساعتي را سر پا به ديدن كشتي‌ها سپري نموديم و بعد از آن راهي منزل شديم.
بدون شك كيفيت فني برخي از كشتي‌گيران خارجي و فيزيك فربه و غيرورزشي آنها در هنگام ورود بر روي تشك آن‌چنان در حد بسيار نازلي بود كه با واكنش و خنده‌هاي حاضران در سالن مواجه مي‌شدند.
طراحي جدول مسابقات نيز به شكلي بود كه برخي كشتي‌گيران مورد علاقه‌ي مربيان و فدراسيون‌نشينان به راحتي بتوانند به فينال برسند و همچنين اين طور به نظر مي‌رسيد كه نمود باز گذاشتن راه است به شكلي كه يك كشتي‌گير خارجي تحت هر شرايطي بتواند به فينال برسد!
بي‌اعتنايي به برادران مرداني و خوردن حق اشكان مرداني در ميان سكوت و بي‌تفاوتي اسپانسر لرستاني مسابقات، از نكات تاريك كشتي جام جهاني در خرم‌آباد به شمار مي‌رود.
برخي از اعضاي بومي كادر اجرايي برگزار‌كننده به جاي مرتفع نمودن مشكلات خبرنگاران و حاضرين در سالن، فقط به دنبال افرادي مي‌رفتند كه داراي پست و مقام بودند! اين رفتار نازيبا به شدت توي ذوق مي‌زد و با اين رفتار ناپسند، شخصيت و آزادگي خود را زير سؤال مي‌بردند! اين چرك كف دست(پول) چه‌ها كه نمي‌كند و برخي از افراد را به كجاها كه نمي‌كشاند؟ خيلي‌ها تا كمر جلوي صاحبان پول خم مي‌شدند و به وضوح چهره‌ي واقعي خويش را به نمايش مي‌گذاشتند. چه زيبا گفته‌اند كه: «پول هميشه جايي بلندتر از قد ما قرار دارد. براي رسيدن به آن، مواظب باشيم كه پاي‌مان را روي چه چيزهايي قرار مي‌دهيم...»
بي‌انصافي است كه در اين ميان زحمات صادقانه‌ي برخي از افراد بومي در راه برگزاري آبرومند مسابقات را ناديده انگاشت. نفراتي چون: رضا محمدي‌اصل مديركل ورزش و جوانان لرستان كه در غم از دست دادن پدرش نيز عزادار بود اما در برگزاري هر چه بهتر اين مسابقات تلاش كرد، عبدالله عزيزپور و محسن زاهدي معاونان اداره كل ورزش و جوانان لرستان، سيد حامد رجايي روابط عمومي اداره كل ورزش و جوانان و ... اين‌ها بدون اين كه چندان جلوي چشم باشند، سرشان به كارشان گرم بود تا اعتباري براي استان‌شان كسب كنند.
به جاست تقديري جدا از اين عزيان صورت گيرد. بر همه‌ي زحمت‌كشان بي‌رياي اين مسابقات آفرين باد.
رضا طولابي
کلیک کنید
دیدگاه‌ها