ما در شهرمان تلخی‌های زیادی تجربه کردیم و بدترین یادآوری ما از تجربه‌های تلخ گذشته، فرستادن برخی نمایندگان نه چندان کاربلد و خوش مشرب به مجلس بود. انتخاب‌های اشتباهی که هر روز بیش از گذشته گریبان ما را می‌گیرد و عرصه را برما تنگ‌تر می‌کند.

روزگاری که در حال گذران آن هستیم پر از درد، فقر، بیکاری، فلاکت و …است و در چنین شرایطی دیگر نه شنیدن حرف‌های قشنگ حال دلمان را بهتر می‌کند و نه وعده‌های رنگارنگ، بارقه هوایی از‌امید در جانمان روشن می‌سازد.

آن چه بیش از دیدن و شنیدن برنامه‌های تبلیغاتی برخی کاندیدا‌ها دردآور است، صحبت‌های داوطلبانی است که روزی مردم به آن‌ها اعتماد کردند و اجازه دادند که تصمیم گیرنده آن‌ها باشند و آن‌ها هم نتوانستند به وظیفه خود را به درستی انجام دهند و حالا همین تجربه نافرجام خود را به عنوان یک امتیاز برای انتخاب دوباره شأن، در چشم مردم فرو کرده‌اند و قرار است که با این تجربه شگفتی بیافرینند.

برابر ادعا‌هایشان، چهارخطه کردن راه‌های ارتباطی استان، آسفالت راه‌های روستایی، ساخت خانه‌های روستایی، راه آهن نیمه کاره استان، آزادسازی حریم قلعه فلک الافلاک، ساخت چند زیر گذر در خرم اباد و…اقدامات برخی از نمایندگان پیشین استان است و قرار است با انتخاب دوباره‌شان کار‌های نیمه تمامشان را به اتمام برسانند.

ما بار‌ها با انتخاب‌های اشتباهمان که حاصل تلاش برای برآورده شدن انگیزه‌های شخصی چون سر کار رفتن، گرفتن پست مدیریتی، گرفتن وام و …بود فرصت پیشرفت را از شهر و استان‌مان گرفتیم و به همگان ثابت کردیم که لیاقت و توقع ما در همین حد است نه بیشتر!

حالا که کارد به استخوان رسیده و هیچ کدام از وعده و وعید‌هایی زیبای گذشته دردی از ما دوا نکردند لازم است که پا در میدان بگذاریم و این بار، نه. برای پیروزی‌فامیلمان، نه برای گرفتن امتیاز از نماینده و نه برای به قدرت رسیدن هم پیمانمان بلکه برای انتخاب یک قانون‌گذار با سواد بلند همت، پای صندوق‌های رای برویم و خط بطلانی بکشیم بر همه عقاید و افکار اشتباهی که از گذشته تاکنون دست و پای ما را بسته‌اند و اجازه هیچ گونه پیشرفتی را به ما نداده‌اند.

دیدگاه‌ها