مجلس‌، کانالیزه‌ است و جای نماینده‌قبیله‌ا ی‌، نیست در استان لرستان باید اندیشمندان و جامعه‌شناسان بحث《تحول در شخصیت》را مدنظر قرار دهند زیرا تا زمانی‌که یک مسئله حل نشده در ذهن مردم ماست، خودش رو به‌صورت‌های گوناگون در جامعه بروز می‌دهد مثلا مردم ما《حسرت‌زده و توسعه‌خواه‌اند اما توسعه‌آفرین‌، نیستند》مردم ما باید آموزش ببینند که افکار‌توسعه داشته باشند و خودشان درخت توسعه را بکارند و منتظر نمانند. باید خواسته‌های قانونی‌شان را مطرح کنیم تا مثلا شورا و نمایندگان و مسئولان در خرم‌آباد و لرستان آنها را بشنوند و راهکاری برای حلش پیدا کنند. شرایط فعلی صحبت‌های‌کاندید اها که حول محور عشیره‌ و قبیله است، حاکی از آن‌است که نشانی از تغییر در آن دیده نمی‌شود زیرا به‌ جای استفاده از《خرد‌ جمعی》که همان فلسفه ایجاد مجلس و شوراهاست، تنها تکیه به قبیله‌سالاری و خویشاوندگرایی‌ا ند و چطور میشه خروجی چنین افرادی، مُنتج به پیشرفت کُل خرم‌آباد و لرستان شود؟ انتخاب شهردار یا نماینده از یک قبیله، دقیقا نمود فردگرایی است که دقیقا مقابل خردگرایی‌ جمعی (مجلس و شورا) است

لطفا مسئولان نظارتی فکری بحال دستفروشان بکنند که در پیاده‌روهای باریک مرکز شهر خرم‌آباد، بساط پهن می‌کنند و هم باعث کندشدن آمدورفت مردم می‌شوند و هم در کاسبی مغازه‌داران خلل به‌وجود می‌آورند. دست‌فروشان سود ثابتی دارند و نه مالیات پرداخت می‌کنند و نه عوارضی می‌پردازند. در تهران پیاده‌روها که حق قانونی عابران است را روزانه به دست‌فروشان اجاره می‌دهند ولی در خرم‌آباد متأسفانه عده‌ای تمام پیاده‌روهای از سبزه‌میدان و بازار و شهدا و مطهری را گرفتند و روز‌به‌روز به تعدادشان افزوده می‌شود و مشکلات ترافیکی و ریختن زباله و سد معبر، از نتایج عدم جمع‌آوری و ساماندهی به دست‌فروشان است. در اصفهان نه مغازه‌داران اجازه بساط‌پهن‌کردن به دستفروشان می‌دهند و نه مردم از دست‌فروشان خرید می‌کنند زیرا می‌دانند اینها بومی خود اصفهان نیستند لذا ما معضلی بنام دست‌فروشی در اصفهان نداریم