اکثر شرکت‌هایی که دچار بحران شده و به چالش کشیده می‌شوند با پدیده‌ای در مدیریت به نام مدیران کوتوله روبه رو هستند.

مدیر کوتوله دارای دانش، علم و تجربه‌ای کم است. لاکن جایگاه مدیریت در اختیار او قرار می‌گیرد. این نوع مدیران علاقه زیادی به زندگی جلبکی دارند و برای این نوع زندگی محیطی باتلاقی را ایجاد می‌کنند.

مدیران کوتوله، کوته بین و فاقد علم مدیریت هستند. لذا افرادی را  انتخاب می‌کنند که از خود کوتاه تراند و توان تحمل کسی را که کمی از آن‌ها قوی‌تر باشد ندارند. اثرات مخرب این نوع مدیرت می‌تواند سال‌های زیادی باقی بماند.

در این نوع مجموعه‌ها افراد توانمند سرخورده شده، به انزاو کشیده می‌شوند یا سازمان را ترک می‌کنند که البته سرمایه‌های اصلی سازمان به حساب می‌آیند.

به دلیل ناتوانی و تازه کار بودن، اگر یک کارشناس موضوع درستی را مطرح کند که با نوع عملکرد آن‌ها مغایرت داشته باشد شروع به سخت‌گیری‌های زیاد و اشکال تراشی خواهند کرد.

مدیران کوتوله دچار توهم برتری هستند که باعث ایجاد خطا‌های بیشتر فکری برای آن‌ها خواهد شد.

این افراد چرخه معیوب هستند و در طول زمان دریایی از استعداد را تخریب خواهند کرد به نوعی اگر یک بیابان شن را در اختیار آن‌ها قرار دهید به زودی با کمبود شن مواجه خواهید شد.

 

۱. اجازه رشد و ارتقا به دیگران نمی‌دهند.

۲. فقط به افراد ناتوان‌تر از خود پست و موقعیت می‌دهند.

۳. فاقد دانش و توانائی و کفایت لازم برای مدیریت هستند.

۴. به جای سود‌آوری برای مجموعه، به اسم صرفه جوئی در صدد حذف منابع مالی برای دیگران هستند.

۵. فقط به فکر منافع شخصی خود هستند.

۶. اگر در موقعیت تهدید باشند از قربانی کردن نزدیکترین افراد نیز ابائی ندارند.

۷. از تخریب دیگران برای ارتقاء سازمانی خود استفاده می‌کنند.

۸. با ارائه گزارش پنهانی به مافوق، تخریب نرم و آرام مدیران و کارکنان را انجام داده و فرصت دفاع شفاف و عادلانه را از آنان می‌گیرند.

۹. آن‌ها هرگز از مدیر ارشد انتقاد نمی‌کنند بلکه همیشه در حال تأیید نظر وی هستند به گونه‌ای که  باعث القای خودشیفتگی در مدیر ارشد می‌گردد.

۱۰. دائم به دیگران می‌گویند که تجربیات فراوانی دارند.

۱۱. کار‌های نکرده خود را تقصیر دیگران میاندازد و موفقیت‌های دیگران را برای خود ضبط می‌کنند.

۱۲. بر سر کوچکترین مسائل دعوا و درگیری راه میاندازند.

۱۳. فاقد دانش، توانایی و شایستگی لازم هستند ولی با اطلاعات سطحی که دارند در مورد هر چیزی اظهار نظر می‌کنند.

۱۴. حوزه مدیریت‌شان به مثابه ملک شخصی است که بر اساس سلیقه و به فراخور زمان از آن هزینه می‌کنند.

۱۵. نگاه‌شان به مسند، نگاهی عنکبوتی است، بدان معنی که چینش زیر مجموعه را بر اساس بقاء خویش انجام می‌دهند.

۱۶. ریسک‌پذیر نبوده و در انجام امور به دلیل عدم آگاهی از قوانین، دستور مستقیم بر انجام یا عدم انجام کار نمی‌دهند و پاراف درخواست‌های ارباب رجوع معمولاً جمله‌ی معروف "طبق مقررات" است.

۱۷. در بوروکراسی و کاغذ بازی استاد بی‌بدیل هستند.

 

در پایان به همه سازمان‌ها توصیه می‌گردد افراد بالاتر و قدرتمند‌تر از خود را استخدام کنند در غیر اینصورت در زمان کوتاه رئیس افراد ضعیف خواهند بود.

 بزرگی می‌فرمایند: گزیده‌ترین یاران وهمکاران تو، همان کسانی هستند که با تو سخن تلخ حق را بی‌پرده‌تر می‌گویند، همکارانت را بیاموز که تو را مجیز نگویند!

دیدگاه‌ها