✍عباس شاه علی: قصه تلخ خانه بدوشان که هر سال دلسوزان می گویند و می نویسند و « البته آنچه به جایی نرسد فریاد است»
این روز‌ها با شروع فصل جابجایی مسکن‌های اجاره ای باز هم شاهد روزگار دردآور قشر خانه بدوش جامعه هستیم.
خانه بدوشانی که رویای صاحب خانه شدن را فراموش نموده و همچون اکثر مردم ایران فقط می خواهند زنده بمانند !!مدت یک‌ساله‌ای که با سرعت برق می‌گذرد و اجاره‌نشین‌ها پس از عقد قرارداد با دغدغه سررسید مهلت اتمام آن روزگار سپری می‌کنند و سالی نامعلوم را در پیش دیدگان خود تداعی می‌نمایند.
آن زمان که صاحب‌خانه پایان قرارداد را یادآور می‌شود و افزایش اجاره‌بهای غیرمتعارف را طلب می‌نماید غم و اندوه فضای خانه را احاطه می‌نماید.
اجاره‌نشین‌ها که در سخت‌ترین شرایط بخش عمده‌ای از درآمد ماهیانه خود را باید صرف هزینه‌های مسکن نمایند کاسه چه کنم، چه کنم به دست گرفته و به‌ناچار پرسه زدن در مشاوران املاکی را به‌عنوان شغل عصرگاهی خود برگزیده‌اند.
متأسفانه رها شدگی اقتصاد و افزایش قیمت کالا‌ها و سوء مدیریت‌ها در مهار گرانی بخش مسکن را هم از تیررس خود در‌امان نگذاشت و در سال جاری بهای خرید و اجاره مسکن و املاک تجاری به شکلی غیرقابل‌تصور افزایش یافت.
افزایش صددرصدی اجاره و رهن مسکن در الیگودرز به شکلی غیرقابل‌باور این شهر را هم‌تراز مراکز استانها قرار داده است و چه بسیار مردان و زنان سرپرست خانوار که از نان زن و فرزند می‌زنند تا بتوانند سرپناهی داشته باشند اما به‌راستی چه کسی پاسخگوست؟! آیا کسی هست به بازار بی‌سروسامان مسکن و اجاره نظارت نماید؟!
بی‌گمان با همه انتقاداتی که به طرح مسکن مهر دولت‌های نهم و دهم وارد می‌شود تمرکز در ساخت سرپناه برای طبقه متوسط جامعه از جمله نکات مثبت این دولت‌ها می‌باشد که با وجود همه ایرادات تعداد قابل‌توجهی از مستأجران را صاحب‌خانه نمود و به‌صورت منطقی بازار مسکن را تحت تأثیر قرارداد اما متأسفانه با آغاز دولت یازدهم بجای تداوم این حرکت خط بطلان آلوده به سیاست زدگی بر این طرح کشیده شد.
به گفته اکثر کارشناسان اجاره مسکن با دستور کاهش پیدا نخواهد کرد و راهکار اساسی در راستای تثبیت اجاره‌بهای مسکن افزایش تولید و عرضه مسکن می‌باشد زیرا تنها عاملی که می‌تواند بازار مسکن و اجاره را به تعادل برساند توازن عرضه و تقاضا می‌باشد.
دولت سیزدهم برای رفع مشکل مسکن طرح نهضت ملی مسکن را کلید زد و در برخی استانها عملیات احداث واحدها آغاز گردیده اما متأسفانه در لرستان خبری از این طرح نیست تا اجاره بهای مسکن در این استان محروم و عقب مانده برابری کند با استانهای برخوردار و توسعه یافته و چنانچه اقدامی صورت نگیرد باید شاهد وضعیت به مراتب بدتری در حوزه مسکن استان باشیم.
به هر حال امیدواریم مسؤولین برای سامان دادن به این وضعیت و گرانی کاذب مسکن و اجاره فکری بیندیشند که یقیناً تداوم این روال تا مهرماه بخش اعظمی از اجاره‌نشین‌ها را با مشکل تهیه سرپناه مواجه خواهد نمود.
اگر چه برخی مشاوران املاک با افزایش اجاره مسکن مخالفتی ندارند و این افزایش در میزان کمیسیون آن‌ها تأثیر‌گذار می‌باشد
اما سخنی هم با مالکان منازل اجاره‌ای؛
هرچند بعضی از موجران ممر کمک درآمدشان دریافت اجاره‌بها می‌باشد اما روی سخن ما با کسانی است که واحد‌های مسکن لقمه سر سیری زندگی آن‌هاست.
بی‌شک امروز شرایط نامناسب اقتصادی گریبان گیر جامعه شده و اکنون‌که خداوند متعال عنایت کرده و مالی افزون بر آنچه دیگران دارند نصیب شما نموده لحظه‌ای خود را بجای خانواده اجاره‌نشین بگذارید و سعی کنید اجاره‌ای را که دریافت می‌نمایید به رضایت و توان مستأجران باشد که یقیناً رضایت خداوند را در پی خواهد داشت و حلاوت این نوع‌دوستی شما کامتان را شیرین و سلامتی خانواده شما را در پی خواهد داشت.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها