وحید حاج سعیدی: وجود جاذبههای طبیعی و تاریخی متعدد در کشور باعث شده بسیاری وجود این مواهب طبیعی و جاذبههای گردشگری را برای جلب گردشگر کافی بدانند و از ضرورت برنامهریزی در این حوزه غافلند.
بی تردید و اغراق جاذبههای طبیعی کشور نظیر دریا، رودخانه، کوه و جنگل، کویر در کنار جاذبههای تاریخی فراوان و غنی، کشور ما را به به یکی از مناطق قابل اعتنا در حوزه گردشگری بدل ساخته است. با این وجود نباید تنها به ویژگی گردشگرپذیر بودن و زیر ساختهای طبیعی و تاریخی موجود قناعت کرد و از برنامهریزی در خصوص استفاده بهینه از این فرصت غافل شد.
در سالهای گذشته به دلیل ترسیم نشدن یک برنامه مدون و عدم معرفی سایر جاذبههای گردشگری به گردشگران داخلی و خارجی، باعث شد تا همه ساله بیشترین تجمع گردشگر را در سواحل خزر مشاهده کنیم که بر علاوه شلوغی، ایجاد ترافیک در جادههای اصلی و آلودگی محیطی، شاهد تخریب اکوسیستم و ساخت و سازهای متعدد و بیرویه در حاشیه دریا و جنگل هستیم. بیشک معرفی ظرفیتهای موجود کشور و ایجاد ظرفیتهای جدید میتواند در توسعه پایدار گردشگری و طراحی مشاغل جدید مؤثر باشد.
ایجاد اشتغال پایدار، توزیع عادلانه منابع درآمدی به گونهای که به جز هتلداران، صاحبان سوئیت و مغازهداران، سایر شهروندان نیز از مزایای اقتصادی حضور گردشگران بهرهمند شوند، ایجاد تنوع در زمانبندی حضور گردشگران( نباید تنها به ایام نوروز و تابستان اکتفا کرد)، پیشگیری از تخریب محیط زیست، فروش محصولات خانگی و سنتی و... تنها بخشی از مزایای برنامهریزی و آموزش شهروندان در حوزه گردشگری است.
بر همین اساس، مشاوران اقتصادی حوزه گردشگری میتوانند با آموزش حضوری و مجازی و ارائه راهکارهای علمی و عملی به ساکنان مناطق گردشگری به ویژه اهالی محترم روستاها و مناطقییلاقی، علاوه بر توسعه فرصت بوم گردی، زمینه فروش سوغات، صنایع دستی، غذاهای سنتی و عرضه مستقیم محصولات روستایی را فراهم سازند.
یادگیری زبان خارجی، مرمت یا حفظ ساختار تاریخی خانههای قدیمی، احیا و استفاده از ظرفیتهای بومی منطقه نظیر راه تنور سنتی و پختن نان محلی، چای دودی، انواع شیرینی و حلواهای سنتی، بافت پارچه، چادر، نمد و... نه تنها برای گردشگران خارجی بلکه برای گردشگران داخلی نیز جذاب هستند و مخاطبان و علاقهمندان خود را دارد.
شهرداران شهرها و دهیاران روستاها میتوانند با هماهنگی و برنامهریزی منسجم و همکاری اداره کل گردشگری و صنایع دستی و سایر دستگاههای متولی، فرصت حضور مشاوران اقتصادی، فرهنگی، ورزشی، غذایی و... را که در حوزه گردشگری فعال هستند، در مناطق شهری و روستایی فراهم کنند تا شهروندان با توجه به توانایی و ظرفیتی که دارند، از دانش این اساتید بهرهمند شوند و گردشگری طبیعی، گردشگری ورزشی، گردشگری غذایی، گردشگری سلامت و سایر زیر شاخههای گردشگری در همه استانهای به صورت علمی وارد فاز اجرا شوند. بپذیریم گردشگری یک علم است و برای بهرهمندی از مزایای آن باید علمی و بر اساس اصول حرکت کنیم. با این رویکرد شاید بتوان حتی وعدههای ایجاد چند میلیون شغل در کشور را نیز رنگ واقعیت بخشید.
دیدگاهها