دستفروشی پدیده‌ای نوظهور و جدید محسوب نمی‌شود و به واقع این شیوه از به اصطلاح کسب و کار غیر رسمی، سبقه و عقبه‌ای طولانی در این مرز و بوم دارد، بنابراین با همه این اوصاف نمی‌توان از آسیب‌های این شیوه از کسب و کار به سادگی گذشت.
یکی از مهم‌ترین مشکلات این پدیده، به موضوع سد معبر و اختلال در رفت و آمد در معابر باز می‌گردد.
اگر گذرتان به مسیر چهارراه بانک خرم‌آباد تا حوالی پل شهدا افتاده باشد با خوبی مشکل تردد را متوجه و حس خواهید کرد. این مشکل در تردد در برخی نقاط حادتر شده و برخی فروشندگان در قالب گاری‌های دستفروشی حریمی چند متری را برای خود قایل شده و تصرف کرده‌اند.
با پذیرش این موضوع که بخشی از دستفروشان از تحصیلات دانشگاهی برخوردار هستند و به دلیل بیکاری و از روی اجبار و استیصال به دستفروشی گرایش پیدا کرده‌اند اما همه اینها دلیل نمی‌شود که مسوولان شهری نسبت به این موضوع بی‌تفاوت باشند و چون تماشاگر به این وضعیت برخورد کنند.
به هر ترتیب نمی‌توان این واقعیت را از نظر دور داشت که در صورت تنگ‌تر شدن عرصه فعالیتی دستفروشان، طیفی از آنها به سمت بزهکاری گرایش پیدا می‌کنند، زیرا به هر ترتیب این گروه نیز نیاز‌هایی دارند که باید در ساز و کار‌های منطقی و البته قانونی، تأمین شود.
دستفروشان باید ساماندهی شوند و جمع‌آوری صرف و مطلق آنها راهکاری منطقی در این عرصه به شمار نمی‌رود. اما می‌توان با اختصاص فضا‌های خاص در مناطقی خاص از شهر که به زیبایی بصری و نظم شهری آسیب نزند، بستر لازم برای کسب و کار دستفروشان را فراهم کرد.
بنابراین با این اوصاف، در نظر گرفتن اماکنی خاص (ترجیحا دور از واحد‌های صنفی و بازار‌های قانونی و با رعایت حد فاصل منطقی) می‌توان در حل و فصل این عارضه به موفقیت‌های افزون‌تری نائل شد.
پیام شهروندی
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
آفرین با فرهنگ شهر موافقم
اگر نظارت بر قیمت کالاها باشه مردم مجبور به خرید از دست فروش نخواهند شد وسّلام