✍️عباس شاه علی: یکی از مباحثی که در آذرماه سال گذشته مطرح گردید بحث انتقال پمپ هایایستگاه پمپاژ روستای انوج الیگودرز بود که در پی مخالفت مردم، رسانهها و پیگیری مسوولان شهرستان از دستور کار آب منطقهای خارج شد وامیدواریها برای راهاندازیایستگاه پمپاژ انوج پس از گذشت هفت سال زنده شد.
همان زمان این قلم ضمن قدردانی از پیگیریهای صورت گرفته از به فراموشی سپرده شدن مطالبه مهم راهاندازیایستگاه پمپاژ و انتقال آب به سد خان آباد اظهار نگرانی نموده و عقب نشینی تصمیم گیرندگان انتقال پمپها را تاکتیکی دانست که فرسودگی مطالبه مردم و مسوولان الیگودرز و القا بلا استفاده بودن پمپها را پی گرفته و متأسفانه امروز در آستانه فصل تولید محصولات کشاورزی شاهد تبعات فراموشی این مطالبه هستیم و به نظر میرسد در مجموعه مدیریت آب منطقهای هیچ ارادهای به غیر از فروش این سرمایه مردم الیگودرز وجود ندارد.
در حالیکه هم اینک فصل تولید آغاز گردیده است، کشاورزان روستاهای بخش بربرود میوند همچنان چشم انتظار راهاندازیایستگاه پمپاژ انوج و انتقال آب به سد خان آباد میباشند اما به نظر میرسد نه عزم و ارادهای از سوی مدیریت استان برای این مهم وجود دارد و نه مسوولی در شهرستان به پیگیری موضوع تمایل نشان میدهد.
این در حالیست که سال گذشته کشاورزان پایین دست سد خان آباد خسارات فراوانی را متحمل شدند و با توجه به این روند و هشدارها امسال نیز بحران کم آبی گریبان کشاورزان را خواهد گرفت.
مشکلاتی که در سال مهار تورم و رشد تولید بروز آنها نه متأثر از تحریم است و نه عدم وجود امکانات و بسترهای لازم و صرفاً ناشی از نوعی بیتوجهی و لجبازی مدیران میباشد.
اگر چه در بحبوحه مطرح شدن انتقال پمپ هایایستگاه انوج جلسه شورای تأمین شهرستان الیگودرز تشکیل شد و یکی از مصوبات آن تسریع در راهاندازیایستگاه و استفاده از ظرفیت آن برای انتقال آب به سد خان آباد بود اما متأسفانه گویا این مصوبه از سوی مدیران آب منطقهای جدی گرفته نشده است.
از عدم راهاندازیایستگاه پمپاژ انوج که هفت سال پیش با هدف جبران بخشی از خسارات طرح موسوم به قمرود و تأمین آب کشاورزی روستاهای منطقه واگذار شد و غیر قابل انتقال میباشد، بگذریم اما مدت هاست مردم دو شهر الیگودرز و ازنا از وضعیت آب شرب گلهمند میباشند و مسوولان آبفا به ناچار چاههای قدیمی را وارد مدار نمودهاند و متأسفانه این بحران در فصل بارش و بروز سیلاب در سراب کمندان دو چندان گردید.
اما سؤالی که همواره در اذهان مردم جای میگیرد و بیعدالتی و نابرابری توزیع امکانات را متبلور میسازد، این است که چرا در حالیکه سالانه بیش از ۱۸۰ میلیون متر مکعب آب زلال و گوارای الیگودرز به شهرهای مرکزی ایران جهت مصارف کشاورزی، صنعت، گردشگری و شرب منتقل میشود، تأمین آب کشاورزی و شرب مبدا انتقال باید با مشکل مواجه گردد؟!
این در حالیست که جهت تأمین آب شرب دو شهر ازنا و الیگودرز سد کمندان اجرایی و پس از سالها آبگیری شد اما متأسفانه پیشبینی زیر ساخت انتقال از دریاچه سرشار از آب سد کمندان تا کنون به نتیجه نرسیده است.
اگر چه برای انتقال آب از سراب کمندان عملیات حفر تعداد ده حلقه چاهک در پایین دست دریاچه سد کمندان از سال قبل آغاز شده اما تاکنون به بهرهبرداری نرسیده است این در حالیست که برغم وجود امکانات و تجهیزات کارگاه سد چنانچه ارادهای وجود داشت پیشتر از اینها این چاهکها تکمیل میشدند.
یک کلام و ختم کلام؛
مسوولان دو شهر ازنا و الیگودرز باید به اصل مهم علاج واقعه قبل از وقوع باور داشته باشند و قبل از بروز بحران احتمالی بیآبی چارهاندیشی نمایند.
دیدگاهها