عباس دارایی: در این روز‌های سخت که کمتر رسانه‌نگاری جرات می‌کند سطح نقد خود را به نمایندگان و مدیران میانی از جمله استانداران و فرمانداران و مدیران کل و.. تنزل بدهد شاید نقد عملکرد فرهاد زیویار که از ۱۲ مهر ۱۴۰۰ تا امروز هفت اردی‌بهشت ۱۴۰۲ بعنوان استاندار لرستان روزگار می‌گذراند منطقی نباشد و بهتر نیز همین بود که در قبال عملکردش چیزی به میان نمی‌آمد زیرا ضعف مدیریت عمومی‌تر از آن است که به یک نقطه از این پهنای مدیریتی در دولتِ منجی سید ابراهیم رئیسی متمرکز شود.

امروز اما اظهار نظری از استاندار زیویار در فضای مجازی منتشر شده بود که هر بیننده‌ای را قلقک می‌داد، زیویار عنوان کرده است: " قیمت کالا‌های اساسی در لرستان نسبت به سایر استان‌های دیگر متعادل‌تر است .

او در حالی مدعی است قیمت کالا‌های اساسی در لرستان متعادل‌تر از سایر استان هاست که در زمستان سال گذشته استان لرستان با نرخ تورم سالانه ۵۱ و ۶ دهم درصد در رتبه نخست نرخ تورم سالانه قرار گرفت و متورم‌ترین استان در بین ۳۱ استان کشور به شمار می‌رود.

این آمار رسمی از نرخ تورم استان لرستان به خوبی نشان می‌دهد استان از یک سیمای پرچالش برخوردار است که در آن نه تنها بازار رهاست بلکه نرخ‌ها سر به فلک کشیده و محصول این تورم، ناتوانی لرستانی‌ها در مواجهه با قیمت‌هایی است که ساعتی تغییر کرده و افزایش پیدا می‌کنند.

به بیان ساده در وضعیت متورم فعلی اقتصاد ایران وقتی درآمد سرانه پایین باشد بیشتر درآمد‌ها به سمت تأمین اقلام خوراکی و مصرفی سوق پیدا کرده و کمتر وقت مردم صرف تفریحات و سفر‌ها و امورات جانبی می‌شود به این دلیل آن‌هایی که دارای درآمد سرانه بالاتری هستند قسم اعظم درآمد‌هایشان صرف مسائل جانبی و تفریحات و سفر‌ها می‌شود که از حیث قیمتی با رشد مواجه نشده اما اقلام خوراکی نظیر گوشت قرمز، لبنیات و برنج و.... در یکسال اخیر درست بعد از جراحی ناکام تیم اقتصادی دولت و رها‌سازی قیمت‌ها متأسفانه جهش قیمتی زیادی داشته است و مردمی که درآمد زیادی ندارند به طور خودکار باید پول بیشتری صرف خرید این اقلام کنند و در نتیجه هزینه بیشتری صرف این سبد خوراکی می‌کنند و به همین دلیل در قبال تورم و افزایش قیمت اقلام خوراکی، مردم لرستان بیشتر از هر استان دیگری متضرر شده و آسیب پذیرتر می‌شوند.

این موضوع خود بیانگر این نکته است که بر خلاف سایر استان‌هایی که دست‌شان به دهانشان می‌رسد و درآمد سرانه بهتری دارند و چندان شاید گرانی‌ها را احساس نکنند، قیمت‌ها برای مردمی که تمام داشته‌شان را باید صرف سیرکردن شکم‌شان کنند نه تنها متعادل نیست بلکه در مقایسه با استان‌های برخوردار دیگر اوضاع بدتر از آنی است که فرهاد زیویار از آن سخن به میان آورده است.

دیدگاه‌ها