واژه‌ی بهار برای ما تداعی‌گر لحظات شاد آغاز سال جدید و نوروز است که معمولا نشاط، نزدیکیِ دل‌ها و افزایش دوستی‌ها را به همراه دارد، لحظاتی که خانواده‌ها دور هم جمع شده و با تبریک و شادباش به یکدیگر، لحظات و روزهای آغازین سال را سپری می‌نمایند.

کمتر از چند روز برای رسیدن این حال و هوا و فرار رسیدن بهار طبیعت و آغاز سالی  جدید باقی مانده و نسیم بهار و نوروز یواش یواش وزیدن گرفته و همه به نوعی در حال استقبال از بهار هستند.

به طبع آن با رسیدین نوروز؛ بازارها و مراکز خرید به رغم شرایط سخت اقتصادی و معیشیتی، بوی عید گرفته و فقیر و غنی، همگی در جنب و جوش تدارک شب عید هستند. یکی خریدش را از حراجی محل و دیگری از مراکز خرید مجلل با لوازم مارک‌دار انجام می‌دهد. بچه‌ها هم به دنبال بازی و تفریح، خریدهای زیباتر را از دست پر عطوفت والدین جستجو می‌کنند.

اما پسنیده است که حواس‌مان را جمع کنیم و به اطراف‌مان نیم نگاهی داشته باشیم. بدون شک انسان‌های زیادی را در حصار غم بار فقر می‌بینیم که طعم شیرین عید را به کام‌مان تلخ می‌کند. انسان‌هایی که به نوعی چوب بد بیاری‌های روزگار را می‌خورند.

یکی شغل درست و حسابی ندارد. یکی دیگر از شغلش بیکار شده؛ آن یکی درآمدش کفاف نیازهای اولیه را نمی‌دهد، یکی مستاجر و به فکر اجاره‌های معوق است و دیگری درد بیماری را به دوش می‌کشد‌. این یکی اقساط وام بانکی‌اش عقب افتاده و آن دیگری به فکر تهیه جهیزیه برای دختر دم بخت‌اش است .

با این تفاصیل عید وقتی واقعا بوی عید می‌دهد که به فکر این‌جور آدم‌ها هم باشیم. اگر هم کاری از دست‌مان بر نمی‌آید؛ لااقل از نظر معنوی هم که شده هوای این‌ها را داشته باشیم. در غم‌شان شریک شویم و در کنارشان باشیم و بدانیم که یک دست هم صدا دارد؛ آن‌جا که دستی را می‌گیرد.

امیدوارم که خدا آن‌قدر به ما توانایی مالی و فکری داده باشد تا بتوانیم در این روزها، دست هم‌وطنی را بگیریم و گره کوری از مشکلات هم‌نوعان خود باز کنیم بخصوص ما لرها كه از اين نظر زبان‌زد هستيم.

آرزو می‌کنم سالی سرشار از شادی، سلامت، موفقیت، توجه به کرامت انسانی و بخشش به هم‌وطنان پیش روی همه شما باشد.

 

عبدالرضا قاسمي- يافته

 

۲۷ اسفند ۱۴۰۱

دیدگاه‌ها