وحید حاج سعیدی: ما چندی قبل از قبر رایگان نوشتیم و خیال خلق الله راحت شد که حتی با وجود زلزله شدید در تهران جنازه هیچ کس روی زمین نمی‌ماند. اما این لابلا مافیای مجالس ترحیم حسابی شاکی شدند. چرا که این داستان که بالاخره یک روز شتری درِ خانه افراد چرت می‌زند یا می‌خوابد ( بسته به نوع شتر و میزان خواب آلودگی آن) یک واقعیت اثبات شده است و دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد. در ضمن این شتر با احد الناسی شوخی ندارد. فلذا برگزاری یک مجلس ترحیم آبرو‌مند حق مردم است.

نکته بعد اینکه اساساً نوگرایی، خلاقیت و خلق شیوه‌های نوین در برخی امور نظیر صنعت، هنر، ورزش و... مورد وثوق همگان بوده و به قولی عین صواب است. اما وقتی این خلاقیت به خرق عادت و پیدایش جنگولک بازی و قرتی بازی‌های نوظهور منجر شود، کار بیخ پیدا می‌کند و وقتی هم عنان از دست رفت، دیگر کار خیلی بیخ پیدا می‌کند که آن وقت باید گفت: اصلاح مدار این ستاره.... صد سال تمام کار داره!

نمونه اظهر من الشمس این داستان اخیراً در «مجالس پسا ترحیم» برخی از متمولین دیده می‌شود که کلاً همه چیز آن‌ها با سایر افراد جامعه فرق دارد و تمیز مراسم ترحیم آن‌ها نیز با سایر مراسمات کمی دشوار شده است.

امروزه خرید قبر‌های میلیاردی یا به اصطلاح VIP و لاکچری برگزاری مراسم در بهترین مساجد و دعوت از مداحان با صدا‌های مخملی جای خود را در «مجالس پساترحیم» با هزینه‌های گزاف باز کرده است. هزینه‌هایی که با آن‌ها می‌توان عروسی چند جوان را رتق و فتق کرد. مساجد نیز بر اساس خدماتی که ارائه می‌دهند، درجه‌بندی شده‌اند و مبالغ خاص خود را دریافت می‌کنند. در این بین ورودی برخی مساجد برای برگزاری مجلس ختم با ورودی تالار‌های عروسی مساوی است. دسته گل‌ها و تاج‌های گل این مراسمات چیزی شبیه به نمایشگاه گل و گیاه آمستردام هلند است و اطعمه و اشربه‌ای که در این مجالس ترحیم سرو می‌شود، چیزی شبیه خوراکی‌های جشنواره غذای تابستانه برج میلاد است. از قهوه و چای سبز و نکتار چند میوه گرفته تا دسر و پودینگ شکلاتی و انواع کیک و دسر... در گذشته اگر مداح نهایتاً در حین قرائت قران به خواندن چند بیت از شعرای معروف بسنده می‌کرد الان داستان پشت و رو شده و فقط کم مانده مداح با خودش آلات موسیقی نوین بیاورد، وگرنه دف و نی که نقل مجلس است و به قول مولوی « تا ببینی مردگان رقصان شده اندر کفن» این عزیزان ول کن ماجرا نیستند.

هر چند ما توانایی شستن گناه کسی را نداریم ولو با پودر چهار آنزیم(! ) و هر کس را در قبر خودش جاساز می‌کنند؛ ولی این را می‌دانیم که بعد از فوت تنها چیزی که به درد انسان می‌خورد همان اعمال نیک است و بس. در ضمن پرطمطراق بودن و شلوغی مجلس و به قول عمو سیفی «رعایت کیفیت بخشی» مجلس ترحیم، فقط تعبیر خاص خودش را دارد! به قول شاعر « راستی این همه اقوام و رفیق / من خجل از همه‌شان / من که یک عمر گمان می‌کردم تنهایم و نمی‌دانستم / من به اندازه یک مجلس ختم، دوستانی دارم»!

البته این بخشی از استدلال‌های سیف الله است ولی با این وجود خدا را شاکریم که جناب ارسطو فصل چهارم کتاب گامای متا فیزیک را به زیور طبع آراسته است وگرنه ما که حریف استدلال‌های جناب گراهام پرسیت و اراجیف عمو سیفی نمی‌شدیم! ؟ شما چطور؟!

دیدگاه‌ها