همزمان با تحولات سیاسی و اجتماعی که به سبب انقلاب مشروطیت در ساختار حکومت استبدادی ایران به وقوع پیوست، لزوم واگذاری امور مردم به خود آنان کاملاً آشکار شد و ضرورت تشکیل نوعی سازمان محلی که با بافت فرهنگی، قومی و بومی همگونی داشته باشد و مرجع ارائه خدمات به مردم و رافع مسائل محلی از طریق انتخابات محلی باشد، در این دوران احساس شد و از اینرو در سال ۱۲۸۶ قانونی تحت عنوان بلدیه به تصویب شورای ملی رسید.
طی دو دهه اخیر با توجه به رشد سریع شهرنشینی و تغییر در الگوهای زندگی شهری به تدریج، مفاهیم جدید در عرصه مدیریت شهری مطرح شده است که در این دوران مفهوم شهرداری پیچیدهتر شده و کارکرد شهرداری از اینکه خیابانها را جارو کند و اموات را دفن کند و پروانه ساخت بدهد، فراتر رفته و دارای وظایف دقیقتری شده است.
به موجب مصوبه مجلس، چنانچه یک یا چند نفر از اعضای شورای شهر به عملکرد شهردار یا عملیات شهرداری به دلیل عدم انجام وظایف قانونی و یا ضعف مدیریت اعتراض یا ایرادی داشته باشند ابتدا توسط رئیس شورا موارد را به صورت صریح و مکتوب به شهردار تذکر میدهند. در صورت عدم رعایت مفاد مورد تذکر و اصرار اعضای معترض موضوع به صورت سؤال مطرح میشود که در این صورت رئیس شورا سؤال را کتباً به شهردار ابلاغ میکند و وی موظف است با هماهنگی رئیس شورا حداکثر ظرف مدت ۱۵ روز پس از تاریخ ابلاغ در محل شورا حاضر شود و به سؤال مطرح شده پاسخ دهد. پس از ارائه پاسخ بدون حضور شهردار نسبت به قانعکننده بودن آن رأیگیری به عمل میآید.
چنانچه پاسخ شهردار از نظر اکثریت اعضای شورا قانعکننده نباشد موضوع به صورت اخطار توسط رئیس شورا به شهردار ابلاغ میشود. چنانچه اعضای شورا ۲ بار از پاسخ شهردار قانع نشوند در صورت درخواست یک سوم اعضای شورا استیضاح شهردار در دستور کار قرار میگیرد. تقاضای استیضاح باید صریح و دارای موضوع یا موضوعات مشخص باشد. وی موظف است با هماهنگی رئیس شورا حداکثر ظرف مدت ۱۵ روز پس از تاریخ ابلاغ در محل شورا حاضر شود و به سؤال مطرح شده پاسخ دهد. چنانچه دو سوم کل اعضای شورا رأی عدم اعتماد بدهند شهردار از کار برکنار و فرد جدیدی از سوی شورا انتخاب میشود.
آیا فتوحی شهردار بیپول بزرگترین شهر لرنشین ایران و مرکز استان لرستان چنان قصور بزرگی کرده بود که شورای شهر در این موقع از سال خرم آباد را بدون شهردار کرد؟
آیا جز این نبود که بر اساس اخبار منتشر شده، زیربار خواسته برخی اعضا شورا نرفت! تا جایی که نماینده ولیفقیه در لرستان با انتقاد از عملکرد اعضای شورای شهر خرمآباد، گفت: اعضای شورا در عزل و نصبها دخالت نکنند.
شهری که شهرداری آن بازدهی بسیار پایینی از کیفیت خدمات شهری دارد و چند صد نیروی مازاد دارد چرا بایستی کمر خود را با استخدام نیروی اداری بیکیفیت و فقط حقوق بگیر خم کند. مگر خرم آباد کم تاوان این همه سفارشی بازی و طایفهگری داده است؟؟
بی شک خرم آباد مظلومترین و محرومترین مرکز استان ایران است که گرفتار اسیر افرادی که از کم و کیف مدیریت نوین شهری اندک اطلاعی دارند، شده است.
چرا باید شهر در این برهه از سال که مهمانان نوروزی و مسافران زیادی را در خود جای میدهد با سرپرست اداره شود.
آقای رازانی بازرس کل لرستان تا چه حد باید نگران کوتاهی و کم کاری شهرداری خرم آباد باشد که در شهر بگردد و نواقص شهر را گوشزد نماید؟
البته اعضای شورای شهر خرم اباد در این مقوله نمره مطلوبی کسب نمیکنند و مردم بزرگترین شهر لرنشین ایران در انتخابات آتی این را به اثبات خواهند رساند. در کارکرد فتوحی و ایرادات وارده به آن شکی نیست چون در زمانایشان شهر هم هیچ پروژه شاخصی نه افتتاح شد و نه کلنگ زنی شد. شهر در اندک پروژه رنگآمیزی جداول و دیوارها و چمن کاری فضای سبز خلاصه نمیشود! زیبایی شهر باید به سمتی برود که شهروندان در آن حس خانه نشینی و بر نگهداری آن احساس وظیفه کنند. اما آیا الان وقت برکناری شهردار بود؟
چرا شهری در مجاور و در همین استان خودمان که تا دیروز شهرداری آن ورشکست شده بود و توانایی پرداخت حق بیمه کارکنانش را هم نداشت الان عیدی کارکنانش یکماه زودتر هم پرداخت شد و بودجه سال بعد شهردازی آن از مرکز استان پیشی گرفته است!
آیا جز این نیست که با مدیرت درست امکانات و جلوگیری از باندبازی و سلیقه نگری شهر خود را روز به روز آبادتر میکنند و ما خرم آبادیها در مقابل فقط با حس مرکز استان بودن فاصله میگیریم!
چرا نگاه برخی اعضای شورای شهر و دغدغه آنان دوربرگردانهای غیر استاندارد نیست که عامل ترافیک شده و بطور مثال بزرگراهی مانند شریعتی رادر حدفاصل پارک شریعتی و تقاطع کوی فلسطین که عصرها و تعطیلات نوروزی قفل میشود معطل ساخت تقاطع غیرهمسطح نگه داشتهاند.
حالا انتخاب شهردار خرم اباد در سال پایانی شورای شهر آزمونی دیگر برای انها میباشد و یقین بدانند که مردم خرم اباد خادمان خود را بهتر از هر رسانه و زبانی خواهند شناخت و از انان انتظار دارند از شهرداران باتجربه بومی و یا شهرهای بزرگ برای مرکز استان انتخاب نمایند تا دیگر تجربه را تکرار نکنند و شهر را دراین برهه زمانی بیشهردار نکنند. شهری که نامش زیبایی در خود دارد ولی درونش خالی از زیباییها شده است.
میرحسین شیخی بهاروند/ کارشناس ارشد روابط بینالمل
دیدگاهها
کی گفته تو خرمآباد موفق نبود؟ پس پروژه بام خاطره ها در خرمآباد و ترمینال برون استانی و ساخت پارک شاپوری در جنوب خرمآباد را کی کار کرد؟
احسنت
اشتباهه باید زمینهای بایر و سنگلاخ و حاشیه کوه بشود قبرستان نه باغات و دشت و زمین کشاورزی