ادامه روند تخریب یکی دیگر از دیوار‌های پادگان ۰۷ در عصر چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ و انتشار تصاویر آن از دریچه دوربین تعدادی از فعالان رسانه‌ای در خرم‌آباد، بعد از وعده استاندار در روز‌های قبل مبنی بر ممنوعیت تخریب و واگذاری اراضی این محوطه تاریخی، حاکی از این واقعیت است که عزم ارتش برای تهاتر زمین‌های پادگان ۰۷ جدی است و اگر فعالان رسانه‌ای و مسئولان استان دیر بجنبند، چه‌بسا این مجموعه تاریخی از دست برود.
مشکل آنجاست که واگذاری اراضی پادگان توسط ارتش تمام روال قانونی خود را طی کرده و نهایی شده است؛ در عین حال که این قانون آشکارا در تقابل با منافع مردم این شهر و افکار عمومی است.
در تمام دنیا تصمیم‌های مهم و راهبردی که ممکن است باعث تهییج و یا خدشه‌دار شدن احساسات مردم شود را سنجیده، حساب‌شده و با لحاظ کردن همه جوانب می‌گیرند و در بیشتر موارد با افکارسنجی و دریافت نظر شهروندان تلاش می‌کنند درنهایت به بهترین تصمیم ممکن برسند.
در جریانات مربوط به ۰۷ قاطبه مردم و اکثریت قریب به‌اتفاق کنشگران فرهنگی و رسانه‌ای خرم‌آباد خواستار حفظ این میراث اجتماعی و فرهنگی هستند و موج رسانه‌ای که در روز‌های اخیر در این خصوص ایجاد شده در دهه‌های اخیر بی‌سابقه بوده است.
اما در این فقره گویا منافع تعدادی انگشت‌شمار، بر منافع اکثریت ارجحیت دارد و گوش شنوایی برای شنیدن صدای این مردم وجود ندارد و بناست این اوضاع آشفته و نگران‌کننده کماکان تداوم داشته باشد.
ماجرای ۰۷ سه ضلع دارد، ضلع اول میراث فرهنگی لرستان است که اخیراً در لاک خود فرو رفته و مدیرکل آن به دلایل نامعلوم سکوت اختیار کرده است.
ضلع دیگر این ماجرا شهرداری خرم‌آباد است که خوشبختانه شهردار این شهر هر چند دیر اما در این قضیه طرف مردم را گرفت و ضمن مخالفت صریح با تخریب پادگان تاریخی ۰۷ از آمادگی شهرداری برای خرید زمین‌های سهم ارتش در پادگان ۰۷ خبر داد.
و اما ضلع سوم قضایای مربوط به صفر هفت، ارتش است که کماکان پیگیر اجرای توافقات خود با پیمانکاران ساخت خانه‌های سازمانی در بیرجند است و همین موضوع به این نگرانی‌ها دامن زده است.
به نظر می‌رسد پیشنهاد شهردار خرم‌آباد (خرید اراضی سهم ارتش ظرف یک تا دو ماه) که در گفت‌وگوی تلفنی با خبرنگار آوای لرستان رونمایی کرد، منطقی، دست‌یافتنی و به نفع مردم و البته ارتش است؛ چرا که در صورت عملی شدن توافق ارتش با پیمانکاران مذکور، افکار عمومی به‌شدت آزرده خواهد شد و همان‌طور که شهردار خرم‌آباد تأکید کرده، ممکن است حتی به ایجاد تنش در شهر منجر شود.
با این تفاسیر تاکنون فرمانده قرارگاه عملیاتی لشگر ۸۴ لرستان که تابع دستورات مقامات مافوق است، واکنشی به پیشنهاد شهردار خرم‌آباد نشان نداده و ادامه تخریب دیوار‌های پادگان ۰۷ با وجود اعلام ممنوعیت آن از سوی استاندار، نشان می‌دهد که ارتش به دنبال عملی کردن توافق خود با پیمانکاران مربوطه تحت هر شرایطی است.
به همین دلیل مسئولان ارشد استان باید هم زمان رایزنی‌ها را در سطوح بالاتر و در تهران انجام دهند و برای حصول نتیجه مناسب، نمایندگان لرستان و خرم‌آباد در مجالس شورای اسلامی و خبرگان رهبری و نماینده ولی‌فقیه در استان هم در کنار سایر رجال دلسوز این شهر پیگیر این ماجرا باشند و از تمام ظرفیت‌ها برای حل مشکل ایجاد شده و تحقق مطالبه به‌حق مردم خرم‌آباد برای حفظ این اثر تاریخی استفاده کنند.
شخصیت‌های حقیقی و حقوقی ذینفع در قضیه واگذاری پادگان ۰۷ در صورتی دست از تغییر کاربری اراضی آن برمی‌دارند که در کنار ارائه پیشنهاد‌های منصفانه به آن‌ها، احساس کنند اقدام‌شان باعث تحریک شهروندان خواهد شد و ممکن است تبعات اجتماعی و امنیتی در پی داشته باشد.
از سوی دیگر بعد از کنشگری رسانه‌ای با هدف متوقف کردن روند نابودی این اثر تاریخی، باید فعالان رسانه‌ای و مدنی در کنار انجمن‌های مردم‌نهاد و شهروندان متعهد و دغدغه‌مند وارد مرحله فعالیت مدنی و ابراز مخالفت علنی و البته مسالمت‌آمیز و قانونی، با تخریب و واگذاری این اراضی شوند.
همان طور که اشاره شد روند واگذاری زمین‌های این محوطه تاریخی متأسفانه تمام مراحل قانونی را طی کرده و حسب ظاهر اقدام غیرقانونی صورت نگرفته است؛ با این وجود در این قضایا سؤالی ذهنم را مشغول کرده و آن این است که اگر شبیه این ماجرا در سایر استان‌ها اتفاق می‌افتاد و قرار بود مجموعه‌ای با مساحت و اعتبار تاریخی ۰۷ در دل این شهرها واگذار شود واکنش شهروندان آن‌ها چگونه بود؟ تاکنون به جواب قانع‌کننده‌ای در این خصوص نرسیده‌ام.
۱۹ خرداد ۱۴۰۱
مصطفی رباطی
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
دوست عزیز یکم تاریخ استان رو جستجو کن و مطالعه کن بعد یکم تاریخ جهان رو که بدونی بناهای تاریخی شناسنامه و شخصیت اون ملت هستن متاسفانه این دیدگاه چند دهه هست که باب شده بی توجهی به تاریخ کشور مگه ما طالبانیم یا داعش که با حقیقت تاریخ و بناهای تاریخی بجنگیم و نابودشون کنیم
ساختمانهاش تاریخیه. اون وسط پادگان هستند دور تا دورش میتونه بشه به بنایی شبیه نقش جهان اصفهان و وسطش هم موزه و تفرجگاه و بوستان و آب نما
شما لابد خرم‌آبادی نیستی و تعصبی روی این شهر نداری بناهاش متعلق به قرن گذشته است یعنی سال 1300 خورشیدی و میتونه بازسازی بشه و تبدیل به موزه و هتل و رستوران بشه. 15 هکتاره و چرا نشه نقش جهان خرم‌آباد؟ چرا باید قطعه قطعه و تکه تکه بشه؟