پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم، ‌امید‌ها برای خانه دار شدن اقشار ضعیف و کم درآمد با شعار یک میلیون واحد مسکن در سال قوت گرفت! شعار‌هایی که در ابتدا همگان را یاد طرح‌هایی همچون مسکن مهر و مسکن ۹۹ ساله انداخت که در آن علی رغم همه نقص‌ها و کاستی‌هایی که وجود داشت، بالاخره در آن سال‌ها بخش زیادی از اقشار کمتر برخوردار جامعه را صاحب خانه کرد. اما دیری نپایید که با اعلام برخی شرایط طرح جدید ملی مسکن در دولت سیزدهم، ‌امید و آرزو‌های اقشار مختلف برای خانه دار شدن تا حدودی کم رنگ شد و شرایط دولت جدید برای ثبت نام مسکن ملی، به ناگاه همگان را به شگفتی واداشت!

هر چند که از همان ابتدا با توجه به وجود تورم و گرانی مصالح و همچنین تأمین نشدن زمین اولیه در برخی شهر‌ها، تحقق این شعار کمی سخت به نظر می‌رسید، اما هرچقدر که از عمر دولت جدید می‌گذشت، عملاً تتحقق این وعده و خانه دار شدن اقشار ضعیف جامعه بیشتر به یک آرزوی دست نیافتنی تبدیل شد، به گونه‌ای که به نظر می‌رسد نه تنها اقشار کم درآمد، بلکه حتی قشر متوسط و یا کارمندان خود دولت نیز از عهده تأمین شرایط طرح جدید مسکن ملی برنخواهند آمد!

هرچند که مسئولین امر در این باره مصاحبه‌های بعضا متفاوتی را با رسانه‌ها داشته‌اند، اما به نظر می‌رسد که واقع امر چیز دیگری است و زمانی که مردم برای ثبت نام و تحویل مدارک خود به بنیاد‌های مسکن هر شهرستان مراجعه می‌نمایند، عملاً با شرایط دشواری مواجه می‌شوند که در همان ابتدای ثبت نام پیش پای آن‌ها گذاشته می‌شود! شرایطی که با آنچه که مسئولین در مصاحبه‌های خود بیان می‌دارند، کمی متفاوت است!

به طور مثال از جمله این شرایط نسبتاً سخت بیان شده از سوی بنیاد مسکن شهرستان‌ها، به آورده اولیه ۳۰۰ میلیونی و بالاتر از جیب خود مردم! در ابتدای امر و همچنین وام متغیر ۳۰۰ میلیونی به بالا، آن هم با درصد سود نسبتاً بالا و با بازپرداخت گزاف و در نهایت تحویل مسکن به قیمت روز در زمان تکمیل واحد می‌توان اشاره نمود! آورده‌ای زیاد در چند مرحله محدود چند ده میلیونی و گزاف و همچین باز پرداخت وام در اقساط بسیار سنگین که نه تنها اقشار کم درآمد از عهده پرداخت آن برنخواهند آمد، بلکه حتی شاید اقشار متوسط و یا حتی خود کارمندان دولت که راه درآمدی نیز دارند هم در تأمین ان با مشکل مواجه خواهند شد و عملاً این مسأله‌امید همگان برای خانه‌دار شدن را نا‌امید کرده است. شرایطی بسیار سخت ان هم در حالی که در برخی از شهر‌ها، نه موقعیت مکانی زمین مشخص شده است، نه متراژ مسکن و نه حتی موعد دقیق تحویل مسکن و..!

البته نقد نگارنده بر قیمت تمام شده و نهایی این مسکن نیست، بلکه نقد اصلی بر شیوه نسبتاً سنگین بازپرداخت و سود بالای وام و همچین پرداخت آورده اولیه در طی چند مرحله محدود و چند ده میلیونی است که با توجه به گرانی‌ها و تورم و همچین درآمد و دست مزد‌های پایین مردم، عملاً گویی که خانه دار شدن را به یک آرزوی محال و دست نیافتنی برای بخش از مردم تبدیل کرده است.

حال انتظار می‌رود که دولت محترم، اگر در عمل قصد خانه دار کردن اقشار ضعیف و یا حتی متوسط جامعه برای تهیّه مسکن را در سر دارد، نسبت به این مهم اهتمام بیشتری به خرج دهد، وگرنه با توجه به شرایط اعلام شده، ساخت مسکن در دولت سیزدهم در حد یک شعار باقی خواهد ماند. همچنین انتظار می‌رود با توجه به نقل قول‌های بعضا متفاوت از سوی مسئولین مختلف دولتی و یا نمایندگان مجلس در این باره، یک سخنگو و مرجع رسمی برای پاسخگویی و اطلاع‌رسانی در این باره وجود داشته باشد تا همگان بتوانند اخبار رسمی این طرح را از‌ایشان جویا شوند.

دیدگاه‌ها