به واسطهی از بین رفتن بیش از نیمی از سرمایهی شرکت سیمان خرمآباد (سهامی عام) برابر مادهی 141 قانون تجارت، منحل شد.
سرمایهگذار به کسی گفته میشود که مبلغی را که به عنوان سرمایهگذاری اعلام میکند، بیاورد. بنابراین چون موسسین سیمان خرمآباد سرمایهای را که اعلام کرده بودند، نیاوردهاند، عنوان سرمایهگذار از آنان سلب میشود.
برای اثبات این مدعا، راستیآزمایی در موارد پیآمد که اثبات کننده قصد موسسین سیمان خرمآباد با فریب دادن مسئولان استان یا تبانی با آنان در طول 17 سال میباشد!! قضیه روشن خواهد شد.
از اینجا شروع میکنیم:
1- در هنگام تبديل شركت سیمان خرمآباد از(سهامی خاص) به (سهامي عام) در روزنامهي رسمي کشور به شماره 83 مورخه 14/1/1386 صفحه 76 آگهي ميشود! که سرمایه شرکت (سهامی عام) مبلغ 171 میلیارد ریال منقسم به 171 میلیون سهم با اسم میباشد که مبلغ 6 میلیارد و 440 میلیون تومان توسط موسسین پرداخت و مابقی توسط پذیره نویسان تأمین شده است.
1-1- برای راستی آزمایی، مشخص کنند مبلغ مورد ادعای موسسین در چه بانکی، به چه حسابی و در چه تاریخ واریز شده است؟
2-1- اگر این مبلغ پرداخت نشده، چرا مسئولان متوجه نشدهاند و چرا بدون راستیآزمایی از آنها به نام سرمایهگذار یادکرده و در طول هفده سال با برگزاری دهها و بلکه صدها جلسه بیسرانجام، وقت هدر داده و موجبات فقر و فلاکت و توسعهي بیکاری را در لرستان فراهم آوردهاند؟!
2- محل احداث این کارخانه چهار بار تغییر غیراصولی کرده تا به محل ضایع کننده محیطزیست مردم و تخریب جنگلهای منحصر به فرد غالباً بلوط رسیده است. یعنی در یک واگذاری غیراصولی مقدار یکصد هکتار زمین به قیمت تنها یکصد میلیون تومان!! (هکتاری یک میلیون تومان) توسط ادارهکل مسکن و شهرسازی( که سنخیتی با کارخانهي سیمان ندارد) به شرکت سیمان خرمآباد میدهند. بعد از قریب چهارماه از واگذاری، در حالی که نه مبلغ ناچیز آن را پرداخت کردهاند، نه کاری روی آن انجام گرفته و نه قیمت منطقهای تغییر کرده، کارشناس آورده و قیمت این زمین را به عنوان سرمایه شرکت سیمان خرمآباد (سهامی خاص) به مبلغ هشت میلیارد تومان (هشتاد برابر قیمت واگذار شده ارزش گذاری میکنند!!) که به نظر مصداق بارز تبانی و اختلاس میباشد. با نسبت دادن مصوباتی که برای زمین قبلی (واگذاری جهاد کشاورزی ) صادر شده بود، محل احداث کارخانه سیمان را به این مکان انتقال میدهند و موجب به تعطیلی کشیده شدن نیروگاه 2000 مگاواتی سرنوشتساز خرمآباد با اشتغالزایی(مستقیم و غیرمستقیم 22 هزار نفری) میشوند.
کارشناسان نیروگاه اکیداً توصیه میکنند که کارخانه سیمان به علت آلایندگی باید حداقل 20 کیلومتر با نیروگاه فاصله داشته باشد. لذا تصمیم به انتقال نیروگاه به استانی دیگر میگیرند. بنده با قبول نمایندگی نیروگاهی ایران(سنا) مانع از انتقال نیروگاه شده و مجبور به تحقیق در خصوص سیمان، که به موارد تکان دهندهای رسید، شدم. فعلاً این شفافسازیها انجام گیرد تا به موارد تکان دهنده بعدی برسیم.
به قلم: علی مرتضایی
*چاپ شده در سیمره 543 (4 شهریور 99)
دیدگاهها
وقتیکه ادارات ما بصورت خانوادگی و طایفهای توسط افراد ضعیف اداره میشوند بایدم سرمایهگذار فرار کند