مروری بر وقایع هفت ماه گذشته، یادآور چالش غم انگیز ناامنی و بی ثباتی بهداشتی ناشی از ویروسی همه گیر و کشنده است که تمامی زیرساختهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشورها را تحت تاثیر قرار داده است.
از ابتدای این بیماری همهگیر، WHO صرفنظر از تلاشهایش در حوزه علمی، تحقیقاتی، درمانی و کشف واکسن، سعی داشته با گزارشهای روزانه و برگزاری بیش از 90 نشست خبری در این خصوص، فضای رسانهای را نیز تحت کنترل داشته باشد چرا که " تدروس آدهانوم" دبیر کل سازمان جهانی بهداشت معتقد است، اطلاعات نادرست در خصوص کووید-19 یكی از بزرگترین تهدیدها به شمار میرود که میتواند سریعتر از خود ویروس گسترش یابد.
در همین راستا، سازمان جهانی بهداشت بار دیگر موضوع انتشار اطلاعات نادرست بهعنوان یک تهدید جدی را، مورد بازخوانی قرار میدهد. در شرایط فعلی اطلاعات موجود درباره کروناویروس جدید، رسانههای سنتی و مدرن اجتماعی را لبریز کرده که تشخیص منابع حقیقی و قابلاعتماد را از منابع دروغین یا گمراهکننده در رابطه با گسترش یک بیماری فراگیر دشوار میکند؛ بنابراین برای مقابله با بروز بحران فکری در رابطه با شرایط موجود، لازم است دولتها برای حصول اطمینان از دسترسی مردم به اطلاعات صحیح و موثق از قابلاعتمادترین منابع اطلاعاتی بهره بگیرند.
از سوی دیگر مردم برای بهروزرسانی اطلاعات خود ابتدا به شبکهها و رسانههای اجتماعی مراجعه میکنند. این حقیقت مسئولیت بیشتری را بر دوش سیستمها قرار میدهد تا گسترش اطلاعات غلط و دروغ را محدود کنند و فضای عملیاتی رسانههای اجتماعی را به داشتن تلاشی آگاهانه برای تغییر الگوریتمهای خود در راستای معرفی منابع معتبر همچون وزراتهای بهداشت محلی ملزم میکند.
پلتفرم سازمان بهداشت جهانی مبارزه با انتشار اطلاعات اشتباه در مورد بیماری کووید 19 است. بنا بر گفته رییس سازمان بهداشت جهانی ما نهتنها در حال مبارزه با یک اپیدمی بلکه در نبرد با یک اینفودمیک نیز هستیم.
اینفودمی، همهگیری اطلاعات است تا آن حد که راه حلیابی را برای مسئله دشوار میکند؛ مانند حرفهای بیپایه غیرمتخصصها و یا فیکنیوزها در محافل فیسبوکی، توییتری و تلگرامی و... که در خصوص کرونا به اشتراک گذاشتهاند.
با این حال، اینطور بهنظر میرسد که علیرغم فشارهای روانی ناشی از شیوع کووید ۱۹، این بحران فرصتی برای افراد و دولتهاست تا با درس گرفتن از شرایط پیش رو قویتر از پیش در کنار یکدیگر قرار گیرند و در آینده بتوانند مناسبتر، بهتر و دلسوزانهتر همکاری کنند چراکه در حال حاضر برطرف کردن چالشهای موجود در رابطه با این بحران نیازمند تعامل دولتها و ملتها است و همچنین یک فرصت اولیه برای مشخص کردن چگونگی تعامل برای ایجاد تغییر مثبت در روند امور به حساب میآید.