کروناویروس بیماری ناشناختهای که اولین بار در دسامبر 2019 در وهان چین مشاهده شد و بهسرعت توانست خود را بهعنوان یک اپیدمی جهان در سرتاسر جهان گسترش دهد. گرچه تا به امروز در خصوص طبیعی یا مصنوعی بودن این ویروس صحبتهای مختلفی در محافل علمی جهان شده ؛ اما به قطع و یقین میتوان گفت که این ویروس تا حدود زیادی ناشناخته است و علم و دانش امروز بشر بهدرستی نتوانسته است که در خصوص علت شیوع و ابتلا و راههای قطعی مقابله با این ویروس منحوس نظر بدهد.
با وجود 6 ماه از ورود این ویروس به کشورمان تا روز جمعه 27 تیرماه مجموع مبتلایان کووید19 به 269 هزار و 404 نفر رسیده و متاسفانه مجموع جانباختگان این بیماری هم به 13791 رسیده است. همچنین بر اساس آمار منتشره وزارت بهداشت 232 هزار و 873 نفر از بیماران کرونایی، بهبودیافته و یا از بیمارستانها ترخیص شده و 3509 نفر از بیماران مبتلا به کووید-19 هم در وضعیت شدید این بیماری تحت مراقبت قرار دارند.
فارغ از تبعات منفی این بیماری در کسب و کار مردم و تعطیلی غیرمنتظره بسیاری از مراکز اقتصادی، اجتماعی، آموزشی، فرهنگی، هنری، ورزشی و زیانهای اقتصادی به مردم و کشور، تهدید سلامت افراد جامعه و رعب و وحشت حاصل از انتقال بیماری از دیگران مشکل بزرگی است که امنیت روانی مردم را به خطر انداخته است و به نظر میرسد بهترین و مطمئنترین روش در این شرایط پیشگیری از بیماری و آموزش سبک زندگی متناسب با شرایط فعلی است.
گرچه تاکنون استان لرستان هم شرایط متفاوتی را از نظر وضعیت بیماری کرونا ویروس سپری کرده و بارها به مرحله هشدار و خطر رسیده و یا از این شرایط عبور کرده، اما در نهایت چیزی که بیشتر از هر مسئلهای باید مد نظر قرار گیرد برخورد عقلایی با این شرایط و اجتناب از رفتارهای پرخطر است.
اگر به گزیده توصیه پزشکی در این روزها توجه کنیم نقطه مشترک تمام توصیههای پزشکی استفاده از ماسک و رعایت فاصلهگذاری اجتماعی در سطح جامعه و اماکن پر تردد و اجتناب از حضور در اجتماعات و برنامههای گروهی نظیر مراسمات شادی و ترحیم برای پیشگیری از ابتلا به کرونا ویروس است.
در حالی که سرانه تختهای بیمارستانی بههیچوجه متناسب با نیاز بیماران در حالت بحرانی نیست و اگر پروتکلهای بهداشتی کرونا ویروس جدی گرفته نشود بیمارستانها و مراکز درمانی نمیتوانند بیش از این پاسخگوی بیماران باشند؛ بهتر است با رعایت پروتکلهای بهداشتی خطر کرونا ویروس را جدی بگیریم و باور کنیم اگر نسبت به این توصیهها اهمال کنیم با دست خودمان به استقبال مرگی دردناک و آزاردهنده خواهیم رفت.
شاید تاکنون بهدقت به این بیماری فکر نکرده باشیم و آن را جدی نگرفته باشیم؛ اما بهتر است بدانیم
کرونا ویروس بیماری مسری و خطرناکی است که به سرعت انتشار پیدا میکند و یک فرد ناقل بهراحتی میتواند علاوه بر خانواده و اطرافیان، جمعیت زیادی را آلوده کند.
درد و رنج ناشی از کرونا ویروس بسیار آزار دهنده است و اعترافات مبتلایان به این بیماری نشان میدهد که درد بهگونهای است که فرد مبتلا؛ بارها و بارها آرزوی مرگ میکند.
امکانات درمانی بیمارستانها برای پاسخگویی به بیماران ناکافی است و همه بیماران بهمحض ابتلا امکان بستری شدن و استفاده از امکانات مناسب درمانی را پیدا نمیکنند.
بیماری کرونا ویروس محدودیتهای فراوانی را برای اعضای خانواده و اطرافیان ایجاد میکند و بهمحض ابتلا، حتی نزدیکترین افراد و خانواده انسان ناگزیرند که از فرد مبتلا دوری کنند.
برخلاف باورهای قبلی کرونا فقط افراد مسن و دارای بیماری زمینهای را تهدید نمیکند و آمارهای جدید نشان از ابتلای نوزاد 23 روزه تا جوان 20 ساله و بالاتر و همچنین افراد ورزشکار دارد؛ بنابراین کرونا ویروس همه افراد جامعه را تهدید میکند و هیچکس از ابتلای به این بیماری در امان نیست.
نگاه منفی اطرافیان و اجتماع به افراد کرونایی بسیار آزاردهنده است و محدودیتهای فراوانی در تعامل با دیگران برای مبتلایان ایجاد میکند.
مبتلایان به کرونا ویروس باید بدانند در صورت فوت، مرگ دردناکی را تجربه خواهند کرد و فراتر از آن مراسم تشییع و تدفین آنها برای بازماندگان دردناک و سوزناک خواهد بود و حتی نزدیکترین افراد خانواده نمیتوانند با عزیز خود وداعی شکوهمند را تجربه کنند.
پس بهتر است عاقلانه بیاندیشیم و عاقلانه رفتار کنیم و تلاش کنیم تا سبک زندگی متناسب با بیماری کرونا ویروس را در جامعه نهادینه کنیم تا مردم بتوانند با آرامش و لذت زندگی کنند و این در گرو نه گفتن به بدعتهای فراوانی است که زندگی امروز جامعه ما را به مخاطره انداخته است.
دیدگاهها
گناه ما ساکنین روستای غلامعلی کمالوند و روستای محمدحسن پروانه که رعایت میکنیم چیست اما عده ای بی فرهنگ مراسم عروسی برگزار میکنند.