مروری بر آنچه بیکاری، تورم و در نهایت صدرنشینی فلاکت لرستان را در کشور رقم زده است، موضوع یادداشت محمد جواد خیرآبادی کارشناس مسائل اقتصادی است.
بر اساس آمارهایی که در اردیبهشت ماه امسال اعلام شد استان لرستان با نرخ فلاکت ۵۳.۸ درصدی، صدرنشین فلاکت در کشور شد بهطوریکه نرخ بیکاری معادل ۱۶٫۸ درصد و نرخ تورمی معادل ۳۷ درصد داشته است که این نرخ بیانگر وضعیت معیشت و زندگی مردم استان است.
اما چرا استان لرستان باوجود ظرفیتهای عظیم در بخش کشاورزی، دامداری، گردشگری، منابع طبیعی، سنگ، معدن و ... به چنین وضعیتی گرفتار شده است؟ چرا با وجود منابع اشتغالزایی بالا، اما لرستان همواره جز سه استان با نرخ بالای بیکاری در کشور محسوب میشود؟
در رقم خوردن این وضعیت چندین مسئله نقش محوری دارند:
۱. برخی مدیران ضعیف و ناکارآمد
متاسفانه طی سالهای اخیر برخی انتصابات مدیران در استان بر اساس روابط و حزبی شکل گرفته و شاخصه تخصص و شایستگی نقش خیلی کمرنگی در انتصابات داشته است که این امر سبب شده مدیران ضعیف و بدون تخصص و تجربه نتوانند برای حل بحران اقتصادی در استان کار خاصی انجام دهند.
۲. نشناختن ظرفیتهای استان
استان لرستان دارای ظرفیتهای بسیار بالا در بخشهای گردشگری، کشاورزی، دامداری، سنگ و ... است که متأسفانه به دلیل عدم شناخت دقیق مسئولان، از این ظرفیت به خوبی استفاده نشده به طوریکه اگر روی این مسئله تمرکز و سرمایهگذاری شود بخش عمدهای از بحران بیکاری استان برطرف میشود.
۳. سهم پایین لرستان از بودجه عمرانی کشور
سهم استان لرستان از بودجه عمرانی کشور کمتر از یک درصد است که با این بودجه حتی در صورت تخصیص، گره گشا بحران بیکاری استان نیست.
۴. تعطیلی واحدهای صنعتی و تولیدی لرستان
بیش از ۷۰ درصد از واحدهای تولیدی و صنعتی استان تعطیل و بدون استفاده هستند که مشکل عمده آنها بحث سرمایه در گردش است.
۵. پروژههای نیمه تمام
بیش از دو هزار و ۲۰۰ پروژه نیمه تمام در لرستان وجود دارد که برای تکمیل آنها نیاز به حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان اعتبار است. این در حالیست که اعتبار سالانه لرستان کمتر از ۹۰۰ میلیارد تومان است و میزان اعتبار تخصیص یافته به ۵۰۰ میلیارد تومان هم نمیرسد.
۶. خروج روان آبها
سالانه بیش از ۱۳ میلیارد متر مکعب روان آب از استان خارج میشود در حالی که بخش عمدهای از زمینهای کشاورزی استان هنوز دیم است و این آب بدون استفاده از دست میرود.
۷. اراضی کشاورزی بدون آب
استان لرستان دارای حدود ۸۰۰ هزار متر مکعب اراضی کشاورزی است که فقط ۲۵ درصد آن آبی بوده و مابقی دیم است که با وجود ظرفیت آب و هوایی مناسب و خاک حاصلخیز، عملا فایده آنچنانی برای استان ندارد.
۸. عقب ماندگی در زیرساختها
زیرساختها در استان نسبت به استانهای بزرگ و کلان شهرها حداقل ۳۰ سال عقب است یعنی در استان هنوز در بحث راه و جاده، امکانات بهداشتی، ورزشی، فرهنگی، فرودگاه، راه آهن و... در ابتداییترین مراحل قرار دارد.
۹. بخش خصوصی ضعیف
در استان عملا بخش خصوصی قوی و کارآمدی وجود ندارد و برخی سرمایه گذارهای خرد هم که به استان ورود میکنند بعد از گذشت مدتی، استان را ترک می کنند و سرمایه گذارهای بزرگ و کلان در استان سرمایه گذاری نمیکنند.
۱۰. خام فروشی و نبود صنایع تبدیلی
متاسفانه در استان صنایع تبدیلی وجود ندارد و بخش عمده سنگ استان به صورت خام صادر میشود، همچنین در بخش کشاورزی صنایع تبدیلی وجود ندارد و محصولات بدون تبدیل به محصولات مرتبط، صادر میشود.
این تنها بخشی از مشکلات پیش روی اقتصاد استان لرستان و دلایل رتبه نخست استان در فلاکت است که بدون برطرف کردن این چالشها، نمیتوان انتظار گشایشی در بحران بیکاری و رفع مشکلات اقتصادی مردم داشت. این در حالیست که رفع بخش عمدهای از این مشکلات، در یک بازه زمانی چند ساله، شدنی و نیازمند توجه ویژه دولت است.
دیدگاهها
بخصوص مرکز استان
که خیلی تاثیر داشته و داره
مثل تذکر اقای بروجردی به وزیر ورزش در مورد افتتاح یک سالن در دهکده المپیک
یا مخالف نماینده پلدختر با ساخت سد معشوره کوهدشت
و هزاران مورد دیگه که به لرستان ظلم شده
و فعلا هم بافاصله زیاد از بقیه استانها صدرنشین هست
سپاس از تحلیل زیبائی که فرمودین و موارد عمده رو به ریز بیان کردین ،بحث زیرساخت های ضعیف نقش عمده ای در این موضوع داره ،این استان با جمعیتی حدود 2 میلیون نفر فاقد یه فرودگاه مناسبه، مرکز استان دوتا هتل درست وحسابی نداره ،در صورتی که ما شاهراه ارتباطی شمال-جنوب کشور هستیم ، متاسفانه مطالبه گری مردم ما هم بسیار ناقصه و یه جورائی به کمتر از چیزی که حقمونه راضی هستیم، مدیران نالایق هم که دیگه هیچ....تا زمانی که منافع جمع رو به منافع شخصی مون ارجح ندونستیم وضع همینه...
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش.