غلامرضا مصدق: به دلایل زیادی که فرصت بحث در باره آن‌ها نیست، مدیران و مسئولان ما به‌طور غریزی در مواجهه با هر مشکلی مهم‌ترین ابزارشان همواره موعظه و التماس درمانی برای حل مشکلات بوده و هست.
دولت / حاکمیت مابعد از چهل سال تجربه حکومت‌داری هنوز نپذیرفته که با همه ابزارهای قانونی، مالی و فیزیکی که برای اداره کشور در اختیارش قرار دارد در جایگاه وعظ و خطابه نیست. جایگاه دولت، تصمیم‌گیری به‌موقع و اجرای قدرتمند آن‌ها با استفاده از همه امکانات در اختیار است.

 اگر شرایط و امکانات دولت برای اجرای قرنطینه مشابه آنچه که چین انجام داد و یا آنچه ایتالیا در حال انجام آن است امکان‌پذیر نیست، اما درجاتی از قرنطینه که کمک زیادی به کند شدن گسترش این ویروس می‌کند حتماً امکان‌پذیر است. وقتی حاکمیت برای صیانت از حقوق مردم حتی حق مشروع اعدام مجرمان را دارد، حتماً اختیار و توان خیلی از کارهای آسان‌تر از اعدام را هم دارد. مثلاً، چه ضرورتی به باز بودن فروشگاه‌های مبل، لوستر، تشک، اتومبیل، جواهرفروشی و غیره هست؟ چطور دولت نمی‌تواند راه‌های منتهی به شهرهای شمالی را ببندد و یا حداقل هزینه عبور از آن‌ها را چنان بالا ببرد که کروناهای دو پا از خیر مسافرت مرگبارشان بگذرند؟ وقتی قرار است رفت و آمدهای غیر ضروری قطع شود تبلیغ گسترده کالاها در سیما که مستلزم تشویق مردم برای رفتن به بازار است چه معنا دارد؟

 متأسفانه طبق معمول، عادت کهنه توسل به موعظه، التماس و نصیحت درمانی، سخت گریبان مبارزه با کرونا را هم گرفته، اما بر خلاف مشکلات قبلی در مورد اخیر، چنان در مقابل تاختن بی‌وقفه کرونا در تنگنای زمانی قرار داریم که حتی تأخیر یک‌روزه هم جایز نیست. التماس بی‌وقفه مسئولان به مردم برای ماندن در خانه و عدم رعایت کسر زیادی از هم‌وطنان بی‌مسئولیت ما که از هر ویروس کشنده‌ای خطرناک‌تر هستند و جز زبان زور زبان دیگری را نمی‌فهمند در حال سوق دادن کشور به سمت فاجعه‌ای هستند که خسارات جانی و مالی آن غیرقابل محاسبه است.

اگر چه ترک عادت کهنه موعظه درمانی در زمانی کوتاه برای مسئولان بسیار سخت و طاقت‌فرسا است، اما ضیق وقت و عمیق شدن هر چه بیشتر عمق فاجعه ایجاب می‌نماید مسئولان حداقل موقتاً هم شده برای مدت کوتاهی این عادت بد را کنار گذاشته و از همه امکانات در اختیار خود برای کاستن از خسارات این بلیه، حداکثر استفاده لازم را ببرند و موعظه را به کسانی مثل پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها واگذار کنند که خارج از دایره قدرت و فاقد هرگونه امکانات و اختیارات هستند اما نصیحت و موعظه را بهتر از دولتی‌ها بلدند.

دیدگاه‌ها