تاریخ لرستان تاریخ حماسه‌هاست؛ تاریخی سرشار از اَبَر انسان‌های ارجمند؛ انسان‌هایی که روایت سرگذشت و مشی مثبت زندگی‌شان، فراتر از حافظه صفحه و ساعت و تقویم است و گذشت زمان هیچ تأثیری در فراخوان نام و یادشان ندارد.

نوروز، آژفنداگ رنگ‌هاست و پاسداشت دیرینگی سنتی است به در ازنای تاریخ که در آن همه‌چیز بوی تازگی و تجدد می‌دهد، از خاک و باغ و انسان گرفته تا تقویم و تقدیر و تکاپو و صلای سالی که آستانه‌ی آن با دعای حول حالنا تقدس می‌گیرد.

نوروز امسال اما متفاوت از همه‌ی سال‌های پشت سر است؛ دیگر پیاده‌روها پناهگاه دست‌فروشان نیستند و هیجان در رگ‌های شهر جاری نیست.

به‌رغم آنکه زمان زیادی از اعلانِ جنگِ بیماری تحمیلی کووید-۱۹ نمی‌گذرد ولی در همینک مدت کوتاه تمام دنیا درگیر شبیخون این ویروسِ سریع بی‌منطق شده است

پروتکل مبارزه با این ویروس هم برای جهانیان یکسان است؛ پیشگیری، پیشگیری و پیشگیری!

برای در امان ماندن از نحوست آن باید در خانه ماند و فعلاً خیابان و سفر را ترک عادت کرد.

اما رعایت همین توصیه پزشکی نیز معضلات بزرگ‌تری به دنبال دارد که حل آن‌ها نیازمند دست‌گیری و همکاری همه است.

فراوان‌اند هم‌وطنانی که به خاطر رکود بازار این روزها، از تأمین اعاشه و پرداخت وجوه چک‌های کاری و صنفی خویش عاجزند.

مشاغل متعددی (که رونقشان وابسته به حضور مردم و ابتیاع آن‌هاست) این روزها از نفس افتاده‌اند و نان‌آوران خانواده‌ها ناتوان مانده‌اند از انجام بسیاری تعهدات مانند کرایه‌خانه و مغازه و...

چه باید کرد؟ چگونه باید بود؟ تا ابرهای مکدر این روزها از آسمانمان رخت بربندد!

به نظر می‌رسد تنها راه چاره فتوت و رادمردی باشد. انسان بودن و انسان ماندن و پراکندن اخلاق نیکو در جامعه، انگیزه‌بخش خواهد بود.

این روزها در لابه‌لای این‌همه خبر حزین کرونایی وقتی به نام‌هایی چون "محمد جهانگیری"، «اسد علی محمدی»، «حاج علی خزایی»، "داریوش احمدی" ، " محمد علی رضایی" "کولیوند و مرادی فر" و ده‌ها خیر دیگر برخوردم بغض کردم و به این اندیشیدم که اصالت هیچ‌گاه نمی‌میرد.

برای نمونه محمد جهانگیری که در تمام دلفان به محمد آقا معروف است، پورِ خاندانی است که نامشان بر تارک تاریخ منطقه می‌درخشد. در گذشته این خاندان غالبا برای احقاق حق با حکومت‌های عصر خویش زاویه داشته‌اند و برای انقلاب نیز بسیار هزینه‌ها داده‌اند، بی‌ادعا و مردم پذیرند و در لایه‌لایه اجتماع خویش ریشه و رسمیت دارند و همه اذعان دارند که دلفان یا همان نورآباد مهد صداقت و وفاست.

انسانی وارسته که این‌چنین می‌تواند اجاره‌بهای بیش از ۵۲ مغازه و یک مجموعه ورزشی بزرگ را به خاطر این شرایط، سخت هبه کند باید گفته شود و شنیده تا این رسم رحمت و رفاقت ابتر نماند

بزرگان دیگری از سلسله و دلفان و خرم‌آباد و بقیه شهرها سربلند نیز در روزهای اخیر موج مردم‌داری و محبت ایجاد کرده‌اند بسیاری اجاره ماهیانه مغازه و شهریه ماهیانه مدرسه غیرانتفاعی را به نفع مردم بخشیده‌اند و در اذهان مردم ماندگارند.

به امید امتداد این حرکت بزرگ در استان و کشور عزیزمان!

دیدگاه‌ها