رضا طولابی/یافته: برخی افراد وقتی از بیتالمال پول فراوان و بدون حسابوکتاب در اختیارشان قرار میگیرد، هم چون سلاخ، بیرحمانه، پولی را که باید شرافتمندانه از آن محافظت نماید را، دستمایهای برای تحقق بخشیدن به رؤیاها و بلندپروازیهای خود به شمار میآورند.
شوربختانه در عرصهی فوتبال باشگاهی، مالکیت تیمهای پرطرفدار پرسپولیس و استقلال در قلمرو وزارت ورزش و جوانان است. اعتباری که سالیانه برای هر دو تیم در نظر گرفته میشود، از بودجهی دولتی و بیتالمال رقم میخورد. این پروسهی منسوخ در شرایطی به وجود آمده است که تمام دنیا و لیگهای حرفهای از طریق بخش خصوصی اقدام به باشگاهداری مینمایند. وقتی پای بخش خصوصی وسط بیاید، مالک برای هزینه کردن، دقت و مدیریت ویژهای مدنظر قرار میدهد؛ اما در نقطهی مقابل وقتی مالک، یک نهاد دولتی و حاکمیتی باشد، باسلیقهی شخصی و بعضاً روابط به جای ضوابط، عدهای را بهعنوان اعضای هیات رئیسه منصوب و تصمیمگیریهای کلان باشگاه را بر عهده آنها واگذار میکند. تا جایی که حافظه تاریخیام قد میدهد، اکثر اعضای هیات مدیرهی هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را، افراد غیر فوتبالی و بعضاً سیاسیون با نفوذ تشکیل دادهاند. تمایل این افراد غیرورزشی در این منصب تخصصی قطعاً از مثلث: شهرت، ثروت و محبوبیت در راستای منافع شخصی فراتر نمیرود. خروجی حضور افرادی که از تخصص لازم بیبهره هستند عبارت است از: ریخت و پاشهای آنچنانی از کیسهی بیتالمال، ظهور دلالها، انتقالهای مشکوک و معنادار برخی بازیکنان خارجی بیکیفیت به استقلال و پرسپولیس.
بهزعم آنها چون پول از بیتالمال تزریق میشود و حسابوکتاب درستی پس داده نمیشود، دلی برای سوزاندن و دفاع از آن وجود ندارد. همین موضوع پای دلالها را در جذب بازیکنان خارجی باز میکند، انعقاد قرارداد با بازیکنان بیکیفیت خارجی و واریز دلارهای بادآورده در جیب افراد پشت پرده، از عمده دلایلی است که با واگذاری دو باشگاه قرمز و آبی مخالفت میشود.
اینکه به چه دلیلی از خصوصیسازی باشگاه استقلال و پرسپولیس حمایت قاطع و مشهودی نمیشود، جای سؤالات فراوانی را در اذهان بر جای میگذارد. چه کسانی با خصوصی شدن این دو باشگاه منافعشان به خطر و یا قطع میشود؟ بیتردید احکام جدید صادرشدهی فیفا مبنی بر پرداختهای سنگین مبالغ قراردادها و غرامت بازیکنان و مربیان دو تیم استقلال و پرسپولیس موجی از تعجب و نارضایتی را در بین تودههای مردم رقم زده است. پولهای میلیاردی که به دلیل ناکارآمدی و رخنهی یک سیستم فاسد بر فوتبال باشگاهی در ایران تحمیل شده است. در روزگاری که مردم کشورمان با سیلی صورت خود را سرخ نگه میدارند، به دلیل بیعرضگی برخی مدیران و وجود اژدهای هزار سر فساد در فوتبال، از بیتالمال و جیب مردم باید مبالغ زیر به شاکیان دو باشگاه استقلال و پرسپولیس پرداخت شود:
❌پرونده برانکو: یکمیلیون و پنجاهوپنج هزار یورو+ پنج درصد سود+ بیست هزار فرمان سوئیس بابت هزینه دادرسی
❌پرونده پاندیچ: هفتادوشش هزار و چهارصد و هشتاد هزار یورو+ پنج درصد سود+ هشتادوشش هزار یورو غرامت
❌پرونده استراماچونی و دستیارانش+ پادوانی و ایسما در دست بررسی و صدور حکم
❌پرونده کالدورون و دستیارانش در دست بررسی و صدور حکم
❌پرونده بودیمیر: چهارصد و هفتادوپنج هزار یورو+ پنج درصد غرامت
❌پرونده شفر: پنجاهوپنج هزار دلار
❌پرونده جبارف: نود هزار دلار
❌پرونده منشا (استقلال) چهلودو هزار دلار
❌و شاهکار قرن: پرونده زلاتکو ایوانکوویچ دستیار برانکو دویست و پنج هزار یورو معادل سه میلیارد تومان