در بیشتر نظام‌های حکومتی از ریاستی گرفته تا پارلمانی، در بحبوحه انتخابات مختلف بر اساس عرف و معیارهای تعریف شده و سنت‌های جوامع دمکراتیک و مردم‌سالار، برای کمک به رأی‌دهندگان و آسان کردن گزینش گری و انتخاب برای شهروندان، انتخابات را به صورت چندمرحله‌ای برگزار می‌کنند.
به این صورت که در ابتدا احزاب و گروه‌های سیاسی نامزدهای واجد شرایط که در یک طیف و جریان و یا حزب قرار دارند را دعوت می‌کنند و پس از نشست‌های مختلف، پرسش و پاسخ و برگزاری مناظره بین نامزدها، در نهایت نامزدهای موردنظر را پس از طی فرآیندهایی در چارچوب‌های مورد قبول همه، انتخاب و به جامعه معرفی می‌کنند.
این روش مزایای زیادی دارد، از جمله این که با کنار رفتن نامزدهای ضعیف‌تر در کارزارهای تبلیغاتی درون‌حزبی و انتخاب نامزد یا نامزدهای نهایی، کارِ انتخاب و گزینش برای رأی‌دهندگان سهل‌تر می‌شود.
دیگر این که در چارچوب مبارزات درون‌حزبی، عیار و وزن نامزدها مشخص‌شده و نامزدهای دارای وجهه و کارکشته بالا می‌آیند و به جامعه ارائه می‌شوند.
از سوی دیگر هزینه‌ها و تنش‌های انتخاباتی کاهش‌یافته و به قول معروف از شکستن آرا جلوگیری می‌شود؛ این نویسنده در یادداشتی با عنوان «فرآیند چندمرحله‌ای، راهکاری مناسب برای انتخاب نمایندگان مجلس» که در مورخه 10 دی 1398 در پایگاه خبری "یافته"منتشر شد به طور مفصل به این موضوع پرداخته است.
حالا با نزدیک شدن به موعود برگزاری یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، تب انتخابات در لرستان هم چون سایر مناطق کشور بالاگرفته و نامزدها و هواداران آن‌ها با تمام توان سعی در جلب نظر و آرای مردم حوزه های انتخابیه دارند.
در این میان برخی کارهای نسنجیده و غیر دمکراتیک در حال انجام است که اگر بزرگان قوم چاره‌ای برای آن نیندیشند، ظن آن می‌رود که انتخابات پیش رو را تحت شعاع قرار داده و باعث کم شدن شور انتخابات و ایجاد تنازع و رقابت‌های غیر سازنده به‌ویژه در مرکز استان شود.
اگر از کنار تخریب نامزدهای مطرح که با اقبال عمومی مواجه‌اند توسط افراد و جریان‌هایی که منافع خود را در خطر می‌بینند بگذریم، نمی‌توان چشم را بر روی فهرست‌های خلق‌الساعه بست.
همان‌طور که در بالا اشاره شد نهایی کردن فهرست نامزدهایی موردحمایت احزاب و جناح‌ها، سازوکار خود را می‌طلبد و می‌بایست روند و فرآیند لازم را طی کرده باشد تا موردقبول و حمایت نخبگان و فعالان سیاسی و در نهایتاً مردم قرار گیرد.
این که چند نفر به صورت محفلی و شتاب‌زده و بدون هماهنگی و مشورت با فعالان سیاسی و انتخاباتی و بدون بررسی میزان مقبولیت مردمی و پایگاه اجتماعی نامزدها، اقدام به انتشار لیست موردنظر خود کنند، راه به‌جایی نبرده و فقط باعث تفرقه و چنددستگی در جامعه خواهند شد.
این آقایان بر چه اساسی فهرست انتخاباتی منتشر کرده‌اند؟! معیار آن‌ها برای انتخاب نامزدها چه بوده است؟
کار سیاسی کردن حساب‌وکتاب دارد و این آقایان می‌بایست در جلسه‌ای با حضور افراد خوش‌نام و صاحب نفوذ در مرکز استان، نامزدها را نیز دعوت کرده و مواضع آن‌ها را در خصوص مسائل شهرستان، استان و کشور و حتی مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی جویا می‌شدند و ضمن شنیدن برنامه‌های آن‌ها برای توسعه استان، آن‌وقت از بین آن‌ها به افراد و برنامه‌های بهتر رأی می‌دادند.
انتخاب دو نامزد با 19 و 13 رأی به‌عنوان نامزد نهایی حوزه انتخابیه خرم‌آباد و چگنی با بیش از 500 هزار نفر جمعیت بیان‌گر آن است که این دوستان محترم حتی خبرگان و افراد صاحب نفوذ و دارای پایگاه اجتماعی را هم طرف شور و مشورت قرار نداده‌اند و این تصمیم، محفلی و خارج از چارچوب‌های تعریف‌شده و غیر دمکراتیک گرفته شده است.
اعلام فهرست مذکور با واکنش‌های زیادی از سوی فعالان سیاسی و رسانه‌ای مواجه شده و به نظر می‌رسد که بخش اعظمی از فعالان انتخاباتی و سیاسی مرکز استان و به تبع آن رأی‌دهندگان این حوزه انتخابیه از این تصمیم تبعیت نکنند.
مردم خرم‌آباد رفتارهای سیاسی و روان‌شناختی خاص خود را دارند و در مقابل هر چیزی که بوی تحمیل و دستور از آن به مشام برسد موضع می‌گیرند.
به یاد دارم در کارزارهای انتخاباتی مجلس پنجم، استاندار وقت لرستان در یک تریبون رسمی به مردم خرم‌آباد توصیه کرد که به یکی از نامزدها رأی ندهند؛ مردم در واکنش به این اقدام نسنجیده، در حمایت از همان نامزد، آن‌قدر رأی به صندوق‌ها ریختند که نزدیکان همان نامزد با بلندگو جار می‌زدند و از مردم می‌خواستند که دیگر رأی ندهند.
افرادی که خود را قیم مردم می‌دانند بهتر است بدانند که رأی مردم چک سفید امضا نیست که در جیب آن‌ها باشد و به هرکس دلشان خواست تقدیم کنند.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها