کمکم داریم به لحظههای سرنوشتساز انتخابات نزدیک میشویم.
دوم اسفندماه میآید و صندوقهای رأی سرنوشت یک ملت را برای چهار سال رقم میزند.
در این رزمگاه سیاسی و اجتماعی کاندیداها خود را در معرض انتخاب قرار میدهند. بعضی با فریادهایشان گلوی بلندگوهای شهر را پاره میکنند. جریانهای سیاسی فعال میشوند. گروههای نفوذ رایزنی میکنند.
بزرگان قوم قرآن به دست ایلوتبار خویش را قسم میدهند که این بار باید مردی از طایفه و ایل ما به مجلس برود.
جوانان شور دارند و گاهی ناامید در جمع دوستانه خویش از انتخابات صحبت میکنند. آنان نیز میدانند که سرنوشت مردمشان تنها از طریق دموکراسی و رأیگیری مشخص میشود.
عدهای ناراحت که کاندیدایشان نتوانسته از مجاری قانونی مجوز ورود به این عرصه را پیدا کنند. عدهای شادمان که رقیبی جدی ندارند. جریانهای سیاسی در این بازی میخواهند فعال جلوه دهند. حزبهای تک نفر در فضای مجازی بیانیه صادر میکنند. گاهی تحریم میکنند، گاهی تشویق به حضور.
رودربایستی بخش عمدهای از تصمیم ما را در لرستان تحت شعاع خویش قرار میدهد.
البته این رودربایستی تنها مختص ما نیست، تقریباً همهجاهایی که قومی و قبیلهای فکر میکنند به این درد مبتلا هستند، هرچند با حضور جوانان تحصیلکرده دارد کمرنگ میشود ولی بازهم تأثیر خود را دارد.
سفرههای رنگی، شام و ناهارهای چرب و چلی شکمهای گرسنه را سمت بعضی کاندیداهای خاص میبرد. مواظب باشیم سیمکارتهای ایرانسلی، لباسهای ورزشی و غیرورزشی هویت و شخصیت ما را برای خریدوفروش رأی به تاراج نبرد.
از این موضوعات بگذریم، این روزها باید مواظب حرکتهای عامهپسند باشیم. حرکتهای انفرادی کاندیداها با لباس و فرمهای خاص.
این روزها معمولاً کاندیداها و افراد مرتبط با آنها عاشق میشوند به عشق مردم صخرهنورد میشوند، کوه یخی جابجا میکنند، با سبیلشان اتومبیلهای سنگینوزن را جابجا میکنند.
به عشق مردم زیر برف میروند و رکورددار میشوند.
نکته آخر این که مواظب عشقهای برفکی کاندیداها باشیم چرا که با تابیدن اولین اشعههای گرمابخش خورشید عشق به مردمشان آب میشود.
عاقلانه انتخاب کنیم و خود را درگیر عشقهای خیابانی نکنیم.
چرا که:
عشقهای که در پی رنگی بود
عشق نبود عاقبت ننگی بود
عبدالرضا شهبازی
دیدگاهها
احسنت مردم مطمئن باشند با معلم فرهنگی، وکیل، باستان شناس و کارشناس بهداشت و دندانپزشک مشکل بیکاری حل نخواهد شد