لاابالی‌گری و طنازی برخی افراد و شیطنت رندانی که حتی حاضرند سرنوشت شهر، دیار و آینده فرزندان و نسل آینده این سرزمین را با نیت‌های گاه مغرضانه مختلفی چون لجاجت‌های منفعت طلبانه و خیره‌سری‌های کودکانه و یا از سر شوخی و لودگی ذاتی مورد مضحکه و بازیچه قرار دهند.

گویند فردی نزد رندی رفت و گفت که من می‌خواهم مشهور شوم و به قول معروف اسم در کنم و سری بین سرها درآورم ولی هیچ هنری و قابلیتی هم ندارم شما چه توصیه‌ای برای من دارید؟ آن رند با زیرکی گفت فردا صبح قبل از طلوع خورشید به چشمه بالای ده برو و درون آب چشمه اجابت مزاج کن پس از خبردار شدن مردم و پرس‌وجو و پیدا کردن عامل این رفتار مایه لعن و نفرین مردم روستا می‌گردی او نیز چنین کرد و شهره خاص و عام شد.

حال و روز این روزهای برخی کاندیداهای شهر، استان و کشور ما هم حکایت همین تمثیل است که برای اسم در کردن به هر کاری تن داده‌اند و با حرکات نامتعارف به دنبال جلب نگاه‌ها به سمت خود هستند.

البته تا اینجای کار مساله شخصی است و آن‌ها مختارند پاپوش خود بر سر چوب کنند و عرض خود ببرند، اما آنجا این مسئله قباحت دارد که این فرومایگی در سطح افکار عمومی چنان انعکاس بدی داشته که موجب ایجاد ذهنیت بد و مسمومی در سطح جامعه و افکار عمومی دیگر نقاط کشور نسبت به مردمان اصیل، با سابقه و تاریخ هزاران ساله فرهنگ و تمدن این استان شده است و روزانه شاهد بازتاب گسترده آن در اجتماعات و فضاهای عمومی و خصوصی و تیتر یک ستون‌های طنز جراید و کانال‌ها و گروه های فان شده و به‌تبع آن موجبات تمسخر و استهزا مردم شرافتمند، آبرودار و اصیل و با نجابت استان را در میان دیگر هم‌وطنان  بوجود آورده.

بدتر آنکه عده‌ای رند درنهایت کج‌سلیقگی این سقوط اخلاقی را تحت عناوینی چون نافرمانی مدنی و دهن‌کجی به سیستم معیوب نظارتی در فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی می‌نامند و این رفتار ناشایست را چنان پر و بال می‌دهند که گویی فتح الفتوح نموده‌اند که عنان امور خود را به دست برخی سپرده‌اند، در حالی که هر ناظر آگاه و با انصاف و اندیشمندی با نگاهی ژرف به موضوع واهی بودن این ادعا را متوجه می‌شود، چون برای نافرمانی مدنی و اعتراض به نارضایتها، راه‌های مختلفی چون انداختن رأی سفید به صندوق و ... وجود دارد.

این خودزنی دسته‌جمعی مانند این است که شما برای اعتراض به نحوه برگزاری یک مسابقات اسب‌سواری، لخت‌وعور سوار بر الاغ  در کوی و برزن شهر بگردی و تمسخر و ریشخند جماعت را به حساب موفقیت تز و ایده خود و همراهی و همدلی جماعت بپنداری، قبلاً و در برخی انتخابات نابخردانه قبلی که ثمرات نامیمون و زخم‌های به‌جای مانده از آن همچنان هویداست و هراز چند گاهی گریبان مردم شهر و استان را می‌گیرد،و ذکر خیرش در جای‌جای این کشور هنوز هم که هنوز است ورد زبان است.

 نوشتیم و گفتیم که نادانی یک ویروس است ویروسی کشنده‌تر و مخرب‌تر از کرونا، امان از روزی که شیوع پیدا کند که هیچ واکسن و دارو و درمانی جلودار آن نیست؛ پس تا دیر نشده نخبگان و تحلیل گران و اصحاب رسانه دست‌به‌دست هم دهیم و پیشگیری کنیم از سرایت این ویروس.

 

دیدگاه‌ها