تقدیر یا سرنوشت هر ملتی به دست خود آنها رقم میخورد؛ اما حقیقت این است که مدتهاست در لرستان مردم دیگر در سرنوشت خود دخالتی ندارند و سهم آنها در توسعه و پیشرفت استان رو به افول است.
در این میان رسانهها به عنوان نماد و نماینده مردم و پل ارتباطی میان جامعه و مسئولان هر چقدر پویاتر باشند، بیشتر توانستهاند سهم مردم را در تعیین سرنوشت این دیار افزایش داده و آنان را به عنوان ناظر در فرایندهای مدیریتی دخالت دهند.
با این وجود هر روز شاهد انتشار اخبار سفارشی از رسانههایی هستیم که قرار است نماینده مردم باشند نه بوق تبلیغاتی دولتمردان و اینجاست که رسانه به جای رسانه بودن! به تریبونی برای افراد خاص تبدیل میشود و در مقابل، نقش مردم و مطالبات آنها در فرایندهای اجتماعی و سیاسی و...کمرنگتر میشود غافل از اینکه این معضل و آفت خطرناک، میتواند یک جامعه را به قهقرا ببرد.
متاسفانه در ماههای اخیر شاهد افزایش سفارش خبر از طرف استانداری به مطبوعات و جراید هستیم و بعضاً دیده میشود که مدیران ارشد استان فقط هنگام افتتاحها و بازدیدها تعدادی از خبرنگاران را دعوت میکنند تا شکوه و عظمت نداشته مدیریت دستگاه یا اداره را به رخ همگان بکشند.
البته خریدوفروش خبر لرستان پدیده جدیدی نیست؛ اما آنچه تأسفبارتر است ورود دلان و کارچاقکنها به عرصه خبر بوده و کم نیستند خبرنگارانی که خواسته یا ناخواسته ابزار تداوم مدیریت برخی مدیران نالایق استان شدهاند و مدیران ارشد استان نیز چون کاملاً به این موضوع پی بردهاند، بر آن موجسواری میکنند.
پیامد این دلالبازیهای خبری این شده که متأسفانه مدیران بجای انجاموظیفه، با داشتن یک تیم رسانهای، جو عمومی را به سمت خود تغییر میدهند و روابط عمومی استانداری به جای ایستادگی در برابر این روند مخرب، در رأس این هرم قرار داشته و نه تنها خود آن را تقویت مینماید، بلکه در کمال تعجب به عنوان برنامههای رسمی روابط عمومی از آن یاد میکند.
این تیم خبری وظیفه دارد پروژههای ضعیف و بیارزشی که گاها توسط استاندار یا معاونانش افتتاح میشوند را با اغراق و بزرگنمایی در بوق و کرنا کند تا ضعف نبود پروژههای مهم را در استان بپوشاند. چندی پیش در سفر استاندار به الشتر، پروژههایی افتتاح شد که واقعاً در شان و اندازه یک استاندار و حتی یک فرماندار هم نبود، اما چنان پوشش رسانهای داده شد که گویی تحولی در اقتصاد لرستان در حال رخ دادن است.
یعنی سطح توقع مردم و مدیران آنقدر پایین آمده که ساخت یک پرورش ماهی با سرمایهگذاری اندک باید اینهمه سروصدا به پا کند؟ مسئولین هم که به کاهش انتظارات مردم پی بردهاند سعی دارند کارهای روزمره خود را چنان مهم نشان دهند که گویی انقلابی در حوزه کاریشان اتفاق افتاده است.
نتیجه چنین فضایی از همین امروز کاملاً مشخص است، تیم مدیریتی استان همچون پیشینیانشان که امروز هیچ کدام نیستند که نتایج عملکردشان را ببینند، دیر یا زود این استان را برای همیشه ترک خواهند کرد و ما خواهیم ماند و رسانههایی که یا پشیمان هستند و یا در اندیشه نزدیکی به مدیران بعدی برنامهریزی میکنند.
دیدگاهها