در آستانه انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، مردم نظرات و واکنش‌های متفاوتی دارند. برخی مانند گذشته در این عرصه فعال هستند، برخی دل سرد شده‌اند و برخی هم منتقد و معترض. انتقاداتی به نمایندگان و عملکرد آن‌ها. عده‌ای دائماً می‌پرسند مگر نماینده می‌خواهد چه‌کار کند؟ تا الآن چه‌کاری انجام داده‌اند؟ این چهار سال کجا بودند که باز آمده‌اند؟ شما هم مثل گذشتگان خواهید بود! این هم مثل بقیه! اصلاً نمایندگان هیچ‌کاره‌اند و قدرت تصمیم‌گیری ندارند و...

فارغ از درست یا غلط بودن این سؤالات اما لازم است نقدی به «خودمان» به عنوان انتخاب‌کننده کنیم. چرا که نماینده حاصل «انتخاب» مردم است.

 

در این خصوص دو سؤال اساسی مطرح است:

مبنا، معیار و شرایط مردم برای انتخاب چه بوده است؟

ارزیابی و بررسی عملکرد یک نماینده چگونه توسط مردم صورت می‌گیرد؟

 

واقعاً بر اساس چه معیاری نمایندگان خود را انتخاب می‌کنیم؟ اگر طایفه‌گرایی و مسائل قومیتی دلیل انتخابمان بوده است، آیا شخص منتخب در طول دوره نمایندگی از ذیل آن طایفه خارج می‌شود و دیگر متعلق به طایفه‌مان نیست که این‌چنین منتقدش می‌شویم؟! پس اگر معیار انتخابمان طایفه بوده است، دیگر حق اعتراض و انتقاد به عملکرد نماینده را نداریم!. اگر معیار انتخابمان صرفاً جناح‌بندی سیاسی است، آیا نماینده پس از انتخاب از مواضع سیاسی خود عدول کرده است؟ آیا دلیل انتخابمان منافع و خواسته‌های شخصی است؟ پس چرا می‌گوییم نمایندگان در این مملکت کاره‌ای نیستند، ما که به دنبال تحقق منافع شخصی بوده‌ایم نه منافع ملی! پس بازهم حق اعتراض نداریم!

آیا در زمان انتخابات تابع احساسات و هیجانات کاذب شدیم و بر مبنای جو غالب سوار بر امواج احساسات شدیم و رای دادیم؟ پس چه جای اعتراض داریم؟

به گذشته، عملکرد و توانمندی کدام یک از کاندیداها دقت کردیم؟ وقتی برای کاندیداها گذشته سازی و توانمندسازی کردیم و خود را فریب دادیم، باید می‌دانستیم که نماینده توانمندی نخواهیم داشت؟ وقتی‌که با قسم و سوگند رأی دادیم، باید می‌دانستیم که قسامه در مجلس کارایی ندارد! وقتی که گذشته افراد پیش روی ماست و می‌دانیم که قبل از نمایندگی‌اش شرایط حداقل زندگی را داشته است، اما امروزه می‌بینیم که برخی چگونه اقارب و نزدیکانش برج و باروها ساخته و خودروهای میلیاردی به زیر پا دارند. اما باز هم انتخابشان می‌کنیم! پس حق نداریم به وضع موجود مملکت اعتراض بکنیم و بنالیم که همه دزد و فاسد شده‌اند! چرا که ما خود این دزد و فاسدان را انتخاب کرده‌ایم!

وقتی‌که معترض گرانی بنزین هستیم باید از این نمایندگان بپرسیم در این چهار سال چه سناریو و طرحی برای بنزین داشتید؟! که الآن شما هم معترض به میدان آمده‌اید و عملکرد ضعیف و بی‌تدبیری خودتان را به‌پای دیگران می‌نویسید و تمام ارکان را به زیر سؤال می‌برید؟ آیا تمام انتخاب‌های اشتباه ما حاصل عدم شناخت بوده است؟ خیر؛ که البته اگر این‌چنین هم باشد باز ما کوتاهی کرده‌ایم؛ اما بیشتر اوقات با آگاهی و شناخت کامل انتخاب کرده‌ایم.

می‌دانیم فلان شخص ریاکار است و مشکل مالی دارد، اما باز هم به او رأی می‌دهیم!

می‌دانیم طایفه و عشیره معیار مناسبی برای انتخاب نیست، اما باز هم با همین معیار رأی می‌دهیم!

می‌دانیم اسیر احساسات و هیجانات شده‌ایم، اما بازهم از روی هیجان رأی می‌دهیم!

می‌دانیم که فلان نامزد نه مسئول توانمند و متعهدی بوده، نه توان دفاع از مردم را داشته است و کلا نسبت به جامعه بی‌تفاوت بوده و نهایتاً یک شهروند خنثی بوده، اما بازهم به او رأی می‌دهیم...

حال نگاه به معیارهای خودمان بیندازیم، چه کسی است مقصر است؟! «ما» یا «نمایندگان» ما؟!

عزیزان! جامعه از پایین به بالا هم اصلاح می‌شود. اگر برخی مطرح می‌کنند که شاید امروز مجلس دیگر در رأس امور نیست، باید سهمی هم برای خودمان قائل شویم چون «ما» انتخاب کردیم! ما به نمایندگان قدرت و جایگاه دادیم و آنان را عصاره ملت قرار دادیم.

وقتی طایفه و عشیره و منافع سیاسی و شخصی و رفاقت و... را کنار گذاشتیم و فقط گذشته سالم، توانمندی، جسارت، پاک دستی، شهروند مسئول بودن قبل از نماینده بودن را، مردمی بودن در عمل و نه در ادعا را، مورد نظر داشتیم و اگر نماینده‌ای ضعیف هم باشد و سپس آن را حذف کردیم، باور کنید دیگر هر کسی به خود اجازه نمی‌دهد با تمام ناتوانی‌اش، خودش را در قامت نمایندگی ملت ببیند.

اغلب شأن نمایندگی‌مان را خود "ما" حفظ نکردیم. بیاییم برای حفظ شأن خود و دیارمان هم که شده درست انتخاب کنیم.

دقت کنیم اسیر کسانی نشویم که معیارهای اشتباه گفته‌شده را سرلوحه خود قرار داده‌اند.

 

حسام بابابیگ مرادعلیوند

چه کسی را سرزنش کنیم؛ خودمان یا نمایندگان را؟

 

دیدگاه‌ها