به روایت تاریخ، نادرشاه افشار پس از فتح هندوستان در سال 1739 میلادی، به شکرانه این فتح بزرگ و گوشمالی دادن شاه هند به دلیل حمایت او از افاغنه در سرنگونی حکومت صفوی و نیز با توجه به ثروت افسانه‌ای که از هندوستان با خود آورد، سه سال مردم ایران را از پرداخت مالیات معاف کرد.

حالا حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهوری اسلامی ایران که اواسط آبان به استان یزد سفرکرده بود، در جمع مردم یزد در میدان امیر چخماق این شهر از کشف یک میدان نفتی عظیم با ظرفیت اثبات‌شده 53 میلیارد بشکه در حدفاصل بستان تا امیدیه در استان خوزستان خبر داد.

بلافاصله پس از اعلام این خبر از سوی رئیس‌جمهور کشورمان، این اکتشاف بزرگ به تیتر نخست بسیاری از رسانه‌های بین‌المللی تبدیل شد؛ به‌گونه‌ای که خبر عرضه اولیه سهام شرکت ملی نفت عربستان سعودی (آرامکو) در بورس این کشور را تحت شعاع قرارداد.

به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی با افزوده شدن این میزان به ذخایر درجای نفت خام کشور، ایران از جایگاه چهارم بزرگ‌ترین دارنده ذخایر درجای نفت خام یک رتبه بالاتر رفت و با کنار زدن کانادا (پس از بازنگری در آمارها) در جایگاه سوم این فهرست قرار گرفت.

اما هنوز چند روز از رسانه‌ای شدن این خبر خوشحال‌کننده نگذشته بود که انتشار خبر سهمیه‌بندی و گران شدن بنزین شوک عظیمی به جامعه به‌ویژه طبقه متوسط و اقشار کم‌درآمد و آسیب‌پذیر وارد کرد؛ تصمیمی که در جلسه شورای عالی هماهنگی اقتصادی سه قوه گرفته‌شده بود و بر اساس آن می‌بایست از ساعت صفر روز جمعه 4 آبان 98 اجرایی می‌شد!

این در حالی بود که تا چند روز قبل از گرفتن این تصمیم، هم وزیر نفت و هم‌ سخن گوی دولت در گفتگو با رسانه‌های جمعی در پاسخ به سؤال خبرنگاران مبنی بر تصمیم دولت برای گرانی بنزین، این موضوع را تکذیب می‌کردند!

در این میان انتشار ویدئویی از زنگنه وزیر نفت در فضای مجازی که در آن به یکی از خبرنگاران (نقل به مضمون) می‌گوید «گرانی‌های سوخت تا زمانی که مردم تحمل کنند ادامه دارد.« و دیگر اعلام ناگهانی بدون آن که عامه مردم در این خصوص توجیه شوند و دو دیگر، نگرانی مردم و اقشار کم‌درآمد از تشدید گرانی های افسارگسیخته باعث شد که در فردای روز اعلام این خبر، موجی از اعتراض در سراسر کشور به راه بیفتد.

متأسفانه بلافاصله جریان‌های ضدانقلاب و معاند مطالبه به‌حق مردم را منحرف کرده و به سمت اغتشاش و تخریب اموال عمومی کشاندند و آسیب‌های فراوانی از این ناحیه به کشور وارد شد.

به نظر می‌رسد دستگاه قضایی در کنار برخورد به‌حق با عوامل اغتشاشات چند روز اخیر، می‌بایست بی‌مبالاتی مسئولان مربوطه در اعلام یک باره، ناگهانی و شوک مانند خبر گرانی بنزین هم که باعث تحریک و به خیابان کشاندن مردم شد را بررسی کند؛ چرا که شیوه ناصحیح رسانه‌ای کردن این موضوع زمینه دخالت دشمنان برای خرابکاری در کشور را فراهم کرد و در پی آن گروه‌های سازمان‌یافته و تبهکار که از سرویس‌های اطلاعاتی بیگانگان دستور می‌گرفتند، اعتراض به‌حق مردم را مصادره کردند.

کما این که نهادهای امنیتی و انتظامی استان تعدادی از لیدرها و سردسته‌هایی که تلاش کرده بودند دامنه اغتشاشات در لرستان را فراگیر کنند شناسایی کرده‌اند؛ فرمانده انتظامی لرستان با تائید این خبر در گفتگو با رسانه‌ها با بیان این که برخی اشرار دستگیرشده در لرستان غیربومی هستند، گفته:"اطلاعات تکمیلی در این باره به‌زودی به اطلاع عموم خواهد رسید."

با این حال مشکل اصلی یا به بیان بهتر "حلقه مفقوده" در سطوح مختلف مدیریتی در کشور ایران "افکار عمومی" است؛ اگر بگوییم که دولتمردان ما درک درستی از مقوله مهمی به نام "افکار عمومی" ندارند سخنی به گزافه نگفته اییم.

در تمام دنیا مرسوم است وقتی دولت‌ها می‌خواهند تصمیم مهمی بگیرند، ابتدا افکار سنجی و نظرسنجی می‌کنند تا ببینند که چند درصد مردم موافق با اجرای آن تصمیم هستند؛ اگر تصمیم خیلی مهم باشد که مستقیم به آرای عمومی مراجعه کرده و همه‌پرسی برگزار می‌کنند.

از سوی دیگر دولتمردان ما مسئله مهمی هم چون گرانی بنزین که زندگی تمام خانوارهای ایرانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد را یک‌شبه و آنی مصوب کرده و رسانه‌ای می‌کنند؛ حتی اگر تمام کارشناسان اقتصادی کشور موافق با گرانی سوخت بودند، برای جلوگیری از تبعات اجتماعی و سیاسی این موضوع می‌بایست در قدم نخست در کنار نظارت مستمر و نه صوری و تبلیغاتی بر بازار و قیمت‌ها، افکار عمومی برای اجرای این طرح مهم توجیه می‌شد تا این مشکلات برای کشور پیش نیاید.

نکته پایانی این‌که دولتی که شعار اصلی‌اش «تدبیر و امید» بود با کدام تدبیر یک‌شبه یکی از راهبردی‌ترین کالاهای اساسی کشور را بدون توجیه و اقناع افکار عمومی گران می‌کند و چنین شوکی را به جامعه و به‌خصوص قشر ضعیف که با مشکلات اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، وارد می‌کند؟! واقعاً تدبیرم آرزوست.

دیدگاه‌ها