در روزهای اخیر خبری در فضای رسانهای کشور مبنی بر توزیع شیر رایگان در بین مدارس 8 استان کم برخوردار کشور منتشر شد که گرچه انتشار آن موج خوشحالی را در افکار عمومی به دنبال داشت ولی دستاورد این خبر برای استان محروم، کم برخوردار و آسیبدیده لرستان نگرانی و نارضایتی ناشی از اجحافی بود که تصمیم گیران این اقدام در حق لرستان روا داشتهاند.
گرچه قبل از اینکه معاون وزارت صنعت، معدن و تجارت خبر توزیع شیر رایگان را در مدارس 8 استان خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان، کرمان، ایلام، خوزستان، کهکیلویه و بویراحمد و هرمزگان رسانهای کند؛ الهیار ترکمن معاونت پشتیبانی وزارت آموزشوپرورش که متولی اصلی توزیع شیر رایگان در مدارس است، توضیحاتی در خصوص روند توزیع شیر رایگان داد و تأکید کرد که ستاد تنظیم بازار پیشنهادهایی در خصوص انتخاب این 8 استان دارد و آموزشوپرورش دخالت چندانی در نحوه اجرا و ابلاغ آن ندارد.
فارغ از اینکه آیا آموزشوپرورش قبل از رسانهای شدن و اعلام نام 8 استان، تأثیری در انتخاب آنها داشته و یا نظر خاصی را درباره ملاکهای انتخاب این 8 استان و شاخصهای برخورداری یا کم برخورداری استانها ارائه داده یا نه؛ در نهایت این بخشنامه در تاریخ 24 مهرماه سال جاری با امضای معاون وزارت صنعت، معدن و تجارت به دبیر انجمن صنایع فراوردههای لبنی ایران ابلاغ میشود و این انجمن مأموریت پیدا میکند تا مقدمات اجرای طرح را در این استانها فراهم کند.
انتشار این خبر در رسانههای استان با واکنشهایی روبرو شد و این سؤال در اذهان افکار عمومی مطرح شد که معیار و ملاک مجریان طرح در انتخاب استانهای کم برخوردار چه بوده و چرا استان کم برخوردار و محروم لرستان با وجود شاخصهای واضح و آشکار از این لیست ناباورانه حذف شده است؟
قبل از تحلیل این موضوع با مراجعه به تارنمای مرکز آمار ایران به بیان چند شاخص آماری میپردازیم تا مطلب برای مخاطبان بیشتر روشن شود.
در این تارنما در قسمت آمارهای مربوط به نرخ تورم، نرخ مشارکت اقتصادی در کل کشور در تابستان نودوهشت 40.8 عنوان شده که این آمار در استان لرستان 37.2 است. نسبت اشتغال کل کشور هم در این سال 36.5 اعلام شده که آمار استان لرستان هم پایینتر از کل کشور یعنی 31.7 است. در شاخص نرخ بیکاری هم نرخ بیکاری کل کشور 10.4 است که استان لرستان 4 درصد بالاتر از کل کشور یعنی14.7 اعلام شده است.
نکته جالبتر این آمار در اینجاست که بر اساس آمار اعلامشده بالاترین نرخ بیکاری به ترتیب مربوط به استان سیستان و بلوچستان، یزد، لرستان، خوزستان، مرکزی و کرمانشاه است که برخی کاملاً محسوس، مشهود و قریب به ذهن و در مواردی هم مغایر با تصورات افکار عمومی است.
در شاخص نرخ بیکاری هم آمارهای مرکز آمار ایران نشاندهنده این واقعیت است که استان لرستان در شاخص نرخ بیکاری وضعیت مناسبی ندارد و با داشتن 17.2 درصد در ردیف بالاترین نرخ کشور در شاخص بیکاری است.
در شاخص آموزش هم استان لرستان وضعیت بهتری نداشته و نرخ بیسوادی افراد بالای 10 سال در آن 17.2 عنوان شده که باز هم در این شاخص مهم استان را در صدر جدول قرار میدهد.
از طرفی استان لرستان در سیل ویرانگر سال 96 از جمله استانهایی بود که بیشترین خسارت را در حوزه زیرساختهای مربوط به آموزشوپرورش متحمل شد و اخبار آنهم بارها و بارها فضای رسانهای کشور را به خود اختصاص داد.
برای اثبات این مدعا با نگاهی به رسانههای استان آمارهای دیگری را عنوان میکنیم تا شائبهای برای اثبات کم برخوردار بود ن لرستان در حوزه آموزشوپرورش وجود نداشته باشد.
محمدرضا حیدری مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس لرستان در تاریخ 28 شهریورماه 98 در مصاحبه با خبرگزاری ایسنا عنوان میکند که یکچهارم فضاهای آموزشی لرستان نیاز به استانداردسازی دارد. وی در خصوص سیستمهای گرمایشی مدارس استان هم در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان در 26 شهریورماه همین سال هم عنوان میکند که دو هزار و 881 مدرسه استان از بخاریهای نفتی استفاده میکنند.
مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان لرستان در 30 شهریورماه 98 خبر دیگری را رسانهای میکند که نشان از وضعیت وخیم زیر ساختهای مدارس استان دارد. وی میگوید چهار هزار و 790 کلاس درس استان تخریبی است و 845 مدرسه هم نیاز به مقاومسازی دارد.
رضا زینیوند مقدم مدیرکل آموزشوپرورش لرستان هم در جای دیگری از تخریب 113 مدرسه استان در اثر سیل سال 96 خبر میدهد و میگوید 310 مدرسه دیگر هم آسیب جدی دیده است.
با بیان این آمار و ارقام جای شک و شبههای باقی نمیماند که نمیتوان استان لرستان را بهیقین در ردیف استانهای برخوردار قرار داد و هیچ شاخص و دلیل علمی وجود ندارد که بتواند نقض این مدعا را اثبات کند؛ اما موضوع مهمتر این است که آیا قصور یا تقصیری در این مسئله وجود دارد یا نه؟
آیا نمایندگان مردم و مدیران ارشد استان نمیتوانند به دنبال احقاق حقوق پایمالشده دانش آموزان کم برخوردار و محروم لرستان باشند؟
گرچه اثبات این حقیقت تلختر از واقعیت محرومیت لرستان است اما باید تلاش کرد تا از ظرفیت نهادهای دولتی و غیردولتی برای توسعه زیرساختهای آموزشی و بهرهمندی دانش آموزان از امکانات مناسب آموزشی، رفاهی و خدماتی استفاده کرد.
دیدگاهها