این روزها اگر جاده‌های خاکی و باران‌خورده شهرها و روستاها، کوچه‌های یکرنگی و صفای محلات، خیابان‌هایی را که صدای سنج و طبل‌ها را یادآور می‌شوند به یکدیگر متصل کنید به شاهراهی خواهید رسید که در آن دل‌ها، زبان‌ها، نژادها، قومیت‌ها و کشورها و حتی مرزها یکی شده و جمعیتی عاشق و دلداده رو به‌سوی یک مقصد نه به پای تن، بلکه به پای دل در حرکت‌اند... قیصر چه زیبا گفت مقصد بهانه است، راه مقصد است!

غایت عشق و دلدادگی و نهایت اخلاص و صفا را می‌توان در بین عشاق این راهپیمایی میلیونی مشاهده کرد و حیرت جهانیان از این اتحاد و دل‌بستگی و عظمت...

مشق عاشقی برای عاشقان اباعبدالله (ع) که هر سال به عشق اربعین با پای پیاده به سمت کربلا حرکت می‌کنند، سرخط دیگری دارد و دانش آموزان این کلاس معنوی زنگ عاشقی و دلدادگی را بیش از سایر زنگ خوش می‌پندارند. زائران این دیار تعلقات و مادیات و راحتی را رها کرده و با پای دل، قدم در مسیری رؤیایی و عاشقانه می‌نهند. اینان آسمان دلشان بی‌تاب رؤیت خورشید عالم‌تاب و طلوع طلایی حرم شش‌گوشه حسین (ع) است و چشم‌هایشان نیز شستشوی بارگاه حضرت را انتظار می‌کشند.

سن و سال در این مسیر معنی ندارد و حتی عدد نیز به‌حساب نمی‌آیند چرا که نوزاد شیرخواره و پیرمرد نودساله هم در بین عشاق دیده می‌شوند.

سفید و سیاه، خرد و کلان، دهاتی و شهری، تحصیل‌کرده و بی‌سواد، زن و مرد، فوج فوج جمعیت در این مسیر ذهنت را به سوی واقعه‌ای تاریخی و آثار آن پرواز می‌دهد و دیوانه‌وار از خود می‌پرسی «این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟» ذهنت بال می‌گیرد و همه زوار را یکسان می‌بینی و همه را دوست می‌پنداری... موکب‌های صمیمت و صفا، خدمت‌رسانی بدون ریا و یکرنگی زائران را نمی‌توان تا سال بعد و سال‌های بعدتر فراموش کرد و عده‌ای در بین راه حضور سال بعد را نیز با هم ‌پیمان می‌بندند. عمودهای کنار جاده، فاصله تا عمود عاشقی را نشان می‌دهند و به زائران نوید می‌دهند چقدر راه برای عاشقی و پیمودن مانده است. از هر عمود که می‌گذری بوی عاشقی بیشتر نیوش می‌شود و شوقی عاشقانه در وجودت شعله‌ور می‌شود تا گام‌هایت را محکم‌تر برداری و در زیر زمزمه می‌کنی که به حریم ملکوتی یار نزدیک‌تر شده‌ای و مدام با خود می‌گویی تا وصال چند عمود دیگر باقی مانده است؟

هر چند وصال این عشاق از گهواره مادر آغاز شده تا زمان آرمیدن در مرکب چوبین ادامه دارد چرا که قطرات شیر مادرانی که با اشک‌های روضه سرور و سالار شهیدان آمیخته است، وصال را مدت‌ها پیش رقم‌زده ولی دیدار طلایی حرم یار صفایی دیگر دارد.

عاشقی به امام بی‌سر اگر برای شیعیان نماد ارادت و اخلاص به ائمه و دین هدی است برای دشمنان صدالبته مفاهیم دیگری دارد و اگر این پیاده‌روی رکوردهای جهانی را شکسته است، در کنار آن هیمنه و عظمت آنان را به سخره گرفته و لرزه بر اندام آن‌هایی انداخته است که برای ایران و اسلام و شیعیان نقشه‌های کودکانه در سر داشتند!

رکوردشکنی این راهپیمایی ازجمله بزرگ‌ترین گردهمایی سالانه جهان، طولانی‌ترین راهپیمایی جهان، بزرگ‌ترین مراسم اطعام در دنیا، بزرگ‌ترین نماز جماعت جهان، بزرگ‌ترین مجمع کار داوطلبانه در دنیا، متکثرترین آیین مذهبی جهان بخشی از ابعاد این عاشقانه بزرگ شیعیان است که خواب‌های آرام دشمن را آشفته‌تر ساخته است تا جایی که به سانسور گسترده آن دست‌زده‌اند.

یادمان باشد پشتوانه سردار سلیمانی در کوبیدن سر مار داعش تنها به تفکرات نظامی و موشک و سلاح وابسته نبود بلکه ایمان و باور به نیروی اعتقادی و انقلابی نسلی است که از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن را بارها و بارها تمرین کرده‌اند و منتظر کوچک‌ترین خطای راهبردی دشمن هستند تا برای همیشه تاریخ تغییراتی در جغرافیای محاسباتی و سرزمین‌های اشغالی‌شان به وجود بیاورند!

راهپیمایی اربعین همانند قیام عاشورا پیام‌های فراوانی دارد؛ باشد که دشمنان داخلی و خارجی نظام و آزادی‌خواهی معنی و مفهوم این پیام‌ها را درک کرده باشند!

دیدگاه‌ها