سال 1396 با انتخاب اعضای شورای اسلامی پنجم شهر خرم‌آباد، عملاً کار شهردار وقت تمام شد. عیدی بیرانوند بدون اینکه گزارش عملکردش را به مردم و شورای شهر ارائه دهد، راهش را کشید و رفت و انگار "نه شهرداری آمد و نه شهرداری رفت".

برای انتخاب شهردار جدید، برخلاف عُرف که می‌بایست چند نفر کاندیدا معرفی شوند و شورای اسلامی شهر بر اساس کارآمدی، شایستگی و برنامه‌ها شهردار را از میان کاندیداها انتخاب نماید، در سال 96 فقط یک کاندیدا معرفی شد. وحید رشیدی با رایزنی‌های بسیار رأی اکثریت شورای پنجم را قاپ زد. مخالفین اندک وی تا دیدند رشیدی شهردار بعدی خرم‌آباد است، قافیه را باختند و در اقدامی محافظه‌کارانه صورت‌جلسه رأی‌گیری را امضاء کردند و رشیدی به‌عنوان کاندیدای "مفرد" با 9 رأی شهردار شد.

البته روش "یک کاندیدا؛ 9 رأی" به تجربه‌ای تلخ بدل شد. شهردار با پشتوانه بسیار قوی و امنیت شغلی بالا هر کاری دلش خواست انجام داد. بعضا" بی‌اعتنایی او به مصوبات و برنامه‌های شورا، عدم پاسخگویی و به‌ویژه عدم شفافیت مالی صدای چند نفر از اعضاء شورای شهر را درآورد. امّا رشیدی با پشت‌گرمی و با همان امنیت شغلی محکم وَقعی به انتقادات اعضاء اقلیت شورا نمی‌گذاشت. در کشمکش بین اقلیت شورا و شهردار، خداوند به داد اقلیت رسید و در اتفاقی غیرمنتظره وحید رشیدی توسط دستگاه قضایی بازداشت شد. این حکم عملاً رشیدی را از کرسی شهرداری خرم‌آباد به زیر افکند. پس‌ازاین اتفاق، شورای پنجم نفسی به‌راحتی کشید و خیلی سریع رضا بردبار را با "9 رأی" به‌عنوان سرپرست شهرداری خرم‌آباد منصوب نمود.

اگرچه بردبار به پاک دستی و پاک‌دامنی شهرت دارد ولی در پست‌های معاونت و قائم‌مقام شهردار خرم‌آباد قبلاً آزموده شده است. در حقیقت، با باز شدن بحث انتخاب شهردار جدید، به نظر می‌آمد اعضاء شورا با شهردار شدن بردبار موافق‌اند ولی در اقدامی به‌ظاهر عجولانه، شورای اسلامی شهر در کمتر از یک ماه بردبار را برکنار و شریفی را به عنوان سرپرست جدید شهرداری معرفی نمود.

در حالی که همه می‌دانند انتخاب یک شهردار کار بلد، کارآمد و شایسته چقدر در توسعه و پیشرفت شهر تأثیرگذار است، آیا روش "یک کاندیدا ؛ بدون برنامه" روشی عملی، منطقی و عادلانه است؟ آیا تمامی نُه نفر اعضاء شورای اسلامی شهر خرّم آباد فقط و فقط یک نفر را می‌شناسند که می‌تواند ردای شهرداری را به تن کند؟ آیا واقعاً شهر خرم‌آباد با قحطی مدیران کارآمد و کار بلد مواجه شده است؟ برای آگاهی اعضاء باتجربه شورای اسلامی شهر خرم‌آباد بهتر است روال کار و روش علمی و منطقی انتخاب شهردار را گوشزد کنیم:

بررسی، مطالعه و معرفی حداقل سه نفر کاندیدا (1)

اخذ برنامه‌ها، عملکردها و سوابق کاری کاندیداها

ارائه برنامه‌ها، عملکردها و سوابق کاری توسط کاندیداها در صحن علنی شورا

طرح پرسش و پاسخ و مصاحبه با کاندیداها در صحن علنی شورا

بررسی، رأی‌گیری و انتخاب شهردار از میان سه نفر کاندیدا

بنابراین، آیا بهتر نیست شورای اسلامی شهر خرم‌آباد همچون دیگر مراکز استان‌ها چنین شیوه علمی و منطقی را اتخاذ نماید؟ آیا بهتر نیست شورای اسلامی شهرمان یک فرصت مردم‌سالارانه را به یک تهدید "فرمایشی" و امتحان پس داده تبدیل نکند؟ آیا برچیدن روش "یک کاندیدا ؛ بدون برنامه" و تجربه کردن روش شایسته گزینی به صواب نزدیک‌تر نیست؟ به‌راستی بردبار و شریفی بر اساس کدام برنامه‌ها رد یا تأیید شدند؟ آیا اصلاً برنامه‌ای در کار بوده و به شورا ارائه شده است؟ اگر برنامه‌ای ارائه شده چرا از نظر افکار عمومی پنهان مانده است؟

در هر صورت، شورای اسلامی شهر برای بهبود وضعیت خرم‌آباد کمتر از دو سال فرصت دارد. آیا فرصت دو سال آینده نیز مثل دو سال گذشته سوخته و جزغاله خواهد شد؟

 

 

 

 برای انتخاب شهردار خرم‌آباد سه نفر کاندیدا کفایت می‌کند.

 

دیدگاه‌ها