در سراسر دنیا زبان شامل چهار مهارت:

صحبت کردن، نوشتن، خواندن و شنیدن است. کارشناسان این چهار مهارت را به دو گروه مهارت‌های انفعالی و مهارت‌های فعال تقسیم می‌کنند. مهارت‌های انفعالی شامل: خواندن و شنیدن است چرا که تنها عملیاتی که رخ می‌دهد دریافت است و تولیدی انجام نمی‌شود، اما مهارت‌های فعال شامل: صحبت کردن و نوشتن است که در این عملیات تولید رخ‌داده و شما از ساختارهای زبانی استفاده می‌کنید.

در واقع هر زبان علاوه بر نقش ارتباطی در برقراری تعاملات اجتماعی، کارکرد ادبی نیز دارد! یکی از مهم‌ترین مهارت‌ها در هر زبان، مهارت نوشتار است. از کمترین فواید نوشتار یادگیری است یعنی در واقع فرد با نوشتن متوجه می‌شود تا چه اندازه در یادگیری موفق بوده است. چرا که به هنگام نوشتن به معنای واقعی کلمات فکر کرده و بارها و بارها لغات را در ذهن خود مرور می‌کند، این تفکر آگاهانه قبل، حین و حتی بعد از نگارش سبب می‌شود که شخص از دانسته‌ها و تجربه‌های قدیم و جدید خود استفاده کرده و میان آنها ارتباط برقرار کند. در حقیقت واقعیت نوشتار بر این اساس مبتنی است که توانایی درک و قدرت تفکر شخص طی عملیات نوشتار رشد کرده و تقویت می‌شود. از همین رو از دانشجویان در مقاطع بالای تحصیلی خواسته می‌شود دریافت‌های علمی خود را در قالب مقالات و پایان نامه‌های مکتوب ارائه دهند. در تایید نقش مهم نوشتن در یادگیری لانگر در کتاب چگونه نوشتن به تفکر شکل می بخشد؟ اظهار کرده که فعالیت‌های همراه با نوشتن در یادگیری بسیار موثرتر از فعالیت‌های مبتنی بر خواندن صِرف است؛ و همانطور که اشاره شد در فرآیند نوشتار شخص مدام در حال تفکر است و همین عامل، سبب رشد فکری و ارتقای سطح یادگیری است.

زبان و ادبیات فارسی یکی از کهن ترین زبان‌های دنیاست که این روزها به لحاظ نوشتار دچار چالش شده و ناپایداری زیادی در ادبیات نوشتاری دیده می شود. زبانی که وجه درست نوشتاری آن این روزها تنها در متون مکتوب دیده می شود. نوشتار زبان فارسی گرچه در گذشته از گستره‌ی وسیعی برخوردار بوده اما این روزها در وضعیت مناسبی به سر نمی‌برد که از دلایل عمده‌ی آن نبود سیستم آموزشی مناسب، نبود نظام آموزشی به روز و کارآمد و منابع آموزشی جذاب در سالهای اخیر است. اهمیت مهارت نوشتار زبان ملی کشور هنوز برای خیلی‌ها دانسته و شناخته نیست و عمده ترین وظیفه‌ی سیستم های آموزشی در بهتر شدن وضعیت فعلی این مهارت تاکید بر نوشتار بیشتر در مراکز آموزشی، واژه‌سازی و اصطلاح‌سازی است، راهکاری که این مهارت را برای آیندگان باارزش‌تر جلوه می‌دهد.

 

فراموش نکنیم میراث ما تنها اماکن تاریخی و فرهنگی نیست! زبان فارسی گرانبهاترین میراث ماست که در معرض انحطاط است.

 

 

دیدگاه‌ها