عصر، همراه تعدادی از مهمانان شهرستانی که از شیراز آمده بودند برای گردش راهی سطح شهر شدیم. ابتدا قصد داشتیم به قلعه فلک الافلاک برویم اما پارکینگ‌های کوچک اطراف قلعه، ظرفیتشان تکمیل بود، لذا از رفتن به قلعه صرف‌نظر کردیم.
مهمانمان گفتند تابلوی باغ پرندگان را در شهر دیده‌ایم، به آنجا برویم.
من هم با این خیال که اکنون این باغ مملو از پرندگان است، راهنمای آنها شدم.
وقتی به پارک بهشت و محل باغ پرندگان خرم آباد رسیدیم متوجه شدیم زنجیری قطور و سنگین درب آن زده ‌شده ومسدود است! نمی‌دانم زنجیر برای این بود ما به آنجا نرویم یا برای حفاظت از پرندگان بود تا از آنجا فرار نکنند! شاید هم برای جلوگیری از فنس های باغ بود ...
وقتی دیدیم تعدادی از شهروندان در آنجا در حال دیدن پرندگان هستند ما نیز عزم خود را جزم کرده و با ذوق از زیر زنجیر به سمت قفس‌های پرندگان رفتیم.
متأسفانه این پرندگان زیبای بی‌نام نشان بودند و نمی‌دانستیم اسمشان، غذایشان، محل زیستگاهشان چیست؟
میهمانان پرسیدند این پرندگان اسم ندارند؟ چرا برایشان تابلویی نصب نشده که ما آن‌ها را بشناسیم؟
از همه قفس‌ها که دیدن کردیم متوجه شدیم که تنوع گونه‌های این مکان سرو جمع به تعداد انگشتان دستان هم نمی‌رسد. از پرندگان شکاری که خبری نبود! مابقی هم تک پرنده بوده و جفتی نداشتند! گویا قفس‌ها را موقتی برای این‌که تنوع بیشتری نشان دهد پر کرده بودند!
از قفس‌ها عبور کردیم و به سمت دیگر مکان‌های باغ رفتیم. برکه‌هایی که چند وقتی است آب درونشان راکد بوده و جویبارهایی که رنگ آب را تا کنون به چشم ندیده بودند!
اینجا بود که یاد وعده‌های شهرداران اخیر در خصوص این‌که باغ پرندگان، پارسال، امسال، سال آینده و یا چند سال دیگر افتتاح می‌شود افتاده و شرمنده مهمانان نوروزی‌ام شدم و به مهمان هایم گفتم برویم جای دیگری را به شما نشان دهم!




مصطفی باقری
پایگاه خبری یافته/ خرم‌آباد

دیدگاه‌ها