یکی از موضوعات طرح شده طی سال‌های اخیر در گردشگری "کافه گردی" است.
این روزها، افزایش روزافزون فعالیت انواع کافه‌ها، خود حاکی از بازار پر رونق کافه نشینی است و از آنجا که کافه‌داری از جذاب‌ترين شغل‌هاي روز دنیا به شمار می‌آید، بی‌شک یکی از دلایل کافه نشینی نیز تأثیرپذیری از همین موضوع بوده است.کافه که شکل‌گیری آن در کشورمان محصول برخورد ایران با مدرنیته به حساب می‌آید، مکانی است برای گپ و گفت‌های افرادی از طبقات اجتماعی گوناگون که در آنجا گرد هم می‌آیند، چیزی می‌خورند، نوشیدنی می‌نوشند و اوقاتی می‌گذرانند؛ همان کارکردی که شکل سنتی آن را در سال‌های دورتر در «قهوه‌خانه‌ها» شاهد بودیم.
قهوه‌خانه عنصری فرهنگی است که نقش اجتماعی آن به دلیل رونق کافه‌نشینی به عنوان الگوی جدید رفتاری و تقلیدی در راستای رویکرد گرایش به غرب، طی سال‌های اخیر کمرنگ شده است و کم‌کم می‌رود که رو به فراموشی سپارد. از همین رو است که احیای این مقوله به عنوان «کافه ایرانی» ضرورتی درخور توجه به ما یادآوری می‌کند.
قهوه‌خانه که رَدِ آن را باید در دوره صفوی جست و توسعه آن را به دوره قاجار رساند، در گذشته مکانی براي گپ و گفت‌هاي افرادی از طبقات اجتماعي گوناگون بود که هنگام فراغت از کار در چنین اماکنی گرد هم می‌آمدند و علاوه بر گفت‌وشنود با دیگر هم‌صنفان و اهل محل، همچنین نوشیدن قهوه، چای و انواع شربت‌های سنتی ایرانی، اوقات فراغت خود را با گوش سپردن به داستان‌هاي حماسي در قالب نقالي و پرده‌خواني پُر می‌کردند.
قهوه‌خانه‌ها که با توجه به نیاز جامعه آن زمان ایران شکل گرفته بودند، در مسیر تکامل خود همواره در شکل‌گیری و تثبیت بخش مهمی از خرده فرهنگ‌های اجتماعی و سنت‌ها و رسوم مردمی، تاثیرگذار بوده‌اند؛ برای نمونه میتوان به زنده‌ماندن پاره‌ای از بازی‌ها همچون تُرنا بازی، تقلید، فن شعرخوانی، رسم گل‌ریزان برای دستگیری از نیازمندان و نظایر آن اشاره کرد.
علاوه بر این، آداب قهوه‌خانه نشینی و قهوه‌خانه گردانی و همچنین نوشیدنی‌ها و خوراک‌هایی که آن زمان در قهوه‌خانه‌ها عرضه می‌شد نیز از پشتوانه و جایگاه فرهنگی بالایی برخوردار و از منظر مطالعات مردم‌شناسی حائز اهمیت است.
در کل، حالا قهوه‌خانه‌ها به عنوان نمونه‌ای از کافه‌های ایرانی و برخوردار از اصالتی تقریبا چهارصد‌ساله، می‌توانند در کنار انواع کافه‌ها و کافی‌شاپ‌های غربی، برای استفاده عموم مردم در سطح کشور احیا و فعال شوند تا با تدارک برنامه‌ها و نمایش‌های فرهنگی خاصِ قهوه‌خانه‌ا‌ی حتی به صورت نمادین، انسان‌های عصر امروز را به دهه‌های گذشته بازگردانند، سنت فرهنگی– اجتماعی قهوه خانه‌نشینی را بار دیگر زنده کنند و به این طریق حال و هوای گردشگری را دگرگون سازند.
بی‌شک توجه به احیای قهوه‌خانه‌ها در مراکزی چون هتل‌ها، بازارهای سنتی و مراکز خرید به عنوان کافه‌های ایرانی، از منظر معرفی به گردشگران خارجی نیز موضوعی حائز اهمیت است و می‌تواند به عنوان جاذبه‌ای در بخش خدمات پذیرایی مطرح شود؛ فضاهایی که کارکردی متفاوت‌تر از سفره‌خانه‌های سنتی داشته باشند و صرفا به ارائه نوشیدنی‌های ایرانی بپردازند و با احیای سنت‌های وابسته و برخاسته از قهوه‌خانه‌ها چون آیین‌های نمایشی و فنون قهوه‌خانه‌‌گردانی، گوشه‌ای از فرهنگ ایرانی را به گردشگران خارجی معرفی کنند.
فرشید کریمی/ کارشناس ارشد گردشگری و هتلداری
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
بزرگ و وسیعی که در آنها گردشگران هم امکان راه رفتن و لذت بردن از مناظر شهری را داشته باشند هم از سرویس میز و صندلی رستورانها و کافه هایی که در گوشه ای از این پیاده روها امکان استقرار یافته اند استفاده و دمی بعد از راه پیمایی در شهر در زیر سایه درختان و منظره گلها بیاسایند و از تماشای
ساختمانها با نماهای اصیل معماری سنتی ایرانی لذت ببرند .
بنابراین همینکه بتوان در شهر زمینه حضور گردسگران چه به لحاظ امکانات و مبلمان شهری و چه ایجاد فرهنگ مهمان پذیری و رفتار درست و استاتدارد با مهمانان از اقصی نقاط کشور و نیز سایر نقاط دنیا را فراهم آورد آنگاه قطعا میتوان به آینده شهر و اقتصاد مبتنی بر گردشگری که ضامن ایجاد فضای کسب و کار برای جوانات شهر است نیز امیدوار بود .
به امید انروز