کلاً اگر دقت کرده باشید یکی از مشکلاتی که همواره در جامعهمان وجود داشته و دارد این است که اصولا نمیدانیم باید آب را کجا بریزیم. مثلاً همین یکی دو روز پیش "با هدف ایجاد هماهنگی و ارتقاء آمادگی بیشتر بین دستگاهها در مواقع آتشسوزی" مانور اطفاء حریق در خرمآباد برگزار شد تا از آتش زهر چشم بگیریم و البته نشد؛ چون خلبان هلیکوپتری که آب از دریاچه کیو برداشته بود نمیدانست باید آب را بریزد کجا!
این در حالی است که رئیس دولت عدالتمحورِ مهرورز چند سال پیش در یک سخنرانی عمومی به صراحت گفته بود که اصولاً باید آب را کجا بریزیم! بله؛ جایی که میسوزد!
حالا این پرسش پیش میآید که چرا خلبان نتوانست این کار را انجام بدهد؟ یعنی درست آب را بریزد جایی که میسوزد.
البته در موردش قضاوت نمیکنیم چون حدس میزنیم در حین انجام این عمل، دید مناسب نداشته و فقط قادر بوده حدس بزند در موقع عمل، مخزن آبش در چه موقعیتی بوده است.
پرسش دوم این است که اصولاً کجاها بیشتر میسوزد و به چه دلیل؟!
حالا این پرسش پیش میآید که چرا خلبان نتوانست این کار را انجام بدهد؟ یعنی درست آب را بریزد جایی که میسوزد.
البته در موردش قضاوت نمیکنیم چون حدس میزنیم در حین انجام این عمل، دید مناسب نداشته و فقط قادر بوده حدس بزند در موقع عمل، مخزن آبش در چه موقعیتی بوده است.
پرسش دوم این است که اصولاً کجاها بیشتر میسوزد و به چه دلیل؟!
البته اینجا مساله کمی پیچیده میشود، چون با طیفی از سوختگیها مواجه میشویم که ممکن است آب همهی درياها خاموششان نکند. اصلاً بر اساس آنچه متخصصان امر میگویند، سوز برخی سوختگیها تا پایان عمر از بین نمیرود، و تازه ریختن آب هم برای همهی سوختگیها مفید نیست.
برگردیم سر اصل سوختگی! ببخشید! اصل مساله؛ بر اساس گزارشات واصله، در مانور اطفاء حریق خرمآباد حجم نیروهای عمل کننده و تجهیزات به اندازهای بالا بوده که خسارتهای جبرانناپذیری به عرصهی جنگلی محل مانور (منطقهی جنگلی کلدر) وارد آمده که در مقایسه با خسارت ناشی از آتشسوزی، چشمگیر میباشد!
نکتهی جالبتوجه دیگر، آسیبدیدن چند تن از نیروهای عملکننده در این مانور است که از قرار به دلیل جدی گرفتن بیش از حد عملیات صورت گرفته است. البته مدیونید اگر به یاد شبهای بَرَرِه و مانورشان بیفتید که آنجا هم مقابل دشمن فرضي با شکست مواجه شد!
کرمرضا تاجمهر
دیدگاهها
خود كرده را تدبير نيست .
انصافا صداي اين شيرين كاري ها را در نياوريد ...
از فرهیختگان و با سوادان و به اصطلاح اگاهان بعید که همچین سوژه ای رو جوری نشان می دهند که باعث سواستفاده استان ها و اقوام دیگر می شود تا به حال ایا از خود پرسیده اید که این مشکلات فقط در شهر ما اتفاق می افتد یا در جاهای دیگر خیلی بیشتر از ما وجود دارد ولی در سانسور رسانه ای هیچ وقت نمی گذارند کسی به ان پی ببرد متاسفانه استان زیبای من و شهر خرم و اباد من دلسوزی ندارد و هر کس برای اینکه مطلبی بگذارد که دیگران ان را بخوانند به هیثیت اول خود و بعد شهر و استان لطمه می زند دوستان ماجرا گوزن باغ وحش و سنگسار قوم لر فراموش نشود تو را به خدا الان که چهار سرمایه گذار برای سرمایه گذاری پیدا شده انها را با بی اطلاعی از سرمایه گذاری پشیمان نکنیم که بروند درشهری سرمایه گذاری کنند که اصالت و ریشه و دیارمان را به سخره می گیرند به امید روزی که درونمان تحولی ایجاد شود
هنوزم خیلیا دوستت دارن برادر
ممکنه شما ما رو نشناسی ولی یه لرستان شما رو می پرسته