قدیم قدیم‌ها می‌گفتند: «مرد آن است که وقتی به خانه می‌آید آن‌قدر باید دستش پُر باشد که نتواند درب خانه را باز کند.»
در این یادداشت امروز می‌خواهم با دو نماینده شهرم سخن بگویم. دکتر محمد بیرانوندی و محمدرضا ملکشاهی راد.

گرامیان! سلام

خواهشی از شما دارم، زمانی که به عنوان نماینده مردم خرم‌آباد و حومه منتخب شدید باید فراموش کنید از کدام گروه و حزب هستید. باید فراموش کنید چه کسانی در زمان شور انتخابات با شما نبودند. باید فراموش کنید تمام آنچه بر شما گذشته. اصلاً خاصیت فراموشی همین است که خدا در وجود آدمی نهاده است تا کینه‌ها، دردها، غم‌ها و غصه فراموش شود تا آدم راحت‌تر بتواند زندگی را ادامه بدهد. اگر می‌خواهید نامتان در جرگه مردان مرد در این دیار ماندگار باشد باید خیلی از چیزها را فراموش کنید. مثل انتقام‌جویی، مثل فرصت دادن به فرصت‌طلبان، مثل فراهم کردن شرایط مطلوب برای نادانان و ناتوانان. چرا که این شرایط ضربه می‌زند به شما و مردمی که به شما اعتماد کرده‌اند.

اما دوستان من!

شما باید چیزهای را هم فراموش نکنید مثل فقر، مثل بیکاری، مثل نگاه منتظر دختران و پسرانی که چشم امید به شما دوخته‌اند. مثل مادران و پدرانی که دغدغه فرزندان جوانشان را برای اشتغال و سامان دادن به زندگی‌شان دارند. مثل کارخانه‌ها و شرکت‌های ورشکسته حوزه انتخاباتی‌تان. مثل مدیرانی که با رفاقت و رانت پست‌های که باید منشأ خدمت‌رسانی به مردم باشند را غصب کرده‌اند. این‌ها را نه‌تنها باید فراموش نکرد بلکه باید مرتب با خودتان زمزمه کنید.

برادران من!

 لرستان پیش از آن‌که به اصلاح‌طلب و اصول‌گرا نیاز داشته باشد به مرد نیاز دارد. مردانه در کنار هم فارغ از نگاه سیاسی‌تان که بسیار هم امیدوارم مثل قدیم قدیم‌ها نگاه ما را به مرد بودن عوض کنید و هر موقع که برای بازدید به حوزه انتخابیه خود می‌آیید با دست‌پر بیایید. ارزشمند‌است برای دغدغه‌های مردم این دیار تلاش کنید.

 
عبدالرضا شهبازی 
روزنامه‌نگار و نویسنده

دیدگاه‌ها