ما ایرانی‌ها مردم متمدنی هستیم
اتفاقاً بهتراست بگویم سابقه تمدن بسیار طولانی به درازای تاریخ داریم
منظورم تمدن به مفهوم واقعی کلمه یعنی شهرنشینی ست!
شهرنشینی همان فرهنگ کنار هم زندگی کردن است! همان کنار هم و همه با هم رشد کردن است!
ارجح دانستن منافع جامعه بر منافع شخصی افراد است و این همان رمز و رازِ گام برداشتن در مسیر توسعه یافتگی ست!
توسعه یک مسیر است نه یک هدف! مسیری پر پیچ و تاب که لازمه‌ی حرکت در آن، التزام افراد جامعه به یک آرمان و همانا رسیدن به رفاه همه جانبه برای همه افراد جامعه ست.
بدون توجه به سلایق فردی، هدف، ایجاد یک تیم مشترک المنافع برای رسیدن به جامعه‌ای رو به رشد و بالندگی ست.
از این مقدمه که بگذریم باید بدانیم پاشنه‌ی آشیل جامعه‌ی ما که گاه با سرعت و گاه با طمانینه در مسیر توسعه گام بر می‌دارد کجاست! ؟
شاید عدم آموزش یا آموزش غلط افراد جامعه برای انجام کار‌های تیمی و فعالیت‌های اشتراکی یکی از این دلایل باشد.
اغلب از قرار گرفتن در کنار یکدیگر و قیاس توانمندی‌هایمان با هم نگران می‌شویم.
بیشتر دوست می‌داریم به تنهایی در مسیر توسعه گام برداریم!!
از بودن کنار هم خرسند نیستیم چراکه نگران دیده نشدن هستیم! می‌خواهیم بیشتر، موفقیت‌های فردیمان را ظاهر و ثابت کنیم تا پر رنگ شدن ارتقاء سازمان و جامعه به کمک یکدیگر را!!
گاهی به صورتِ دیگری چنگ می‌زنیم، تا زیبایی‌های آنان دیده نشود و مبادا زشتی‌های ما بیشتر برملا شود! از رشد و بالاروندگی دیگران خرسند نمی‌شویم و بدون توجه به تلاش‌های دیگران به موفقیت‌هایشان حسادت میورزیم!
تا زمانیکه افراد جامعه ار خوشبختی یکدیگر خوشحال نباشند و به رشد همدیگر کمک نکنند، با کمال تأسف نه جامعه متمدن خواهد بود و نه در مسیر توسعه!بیایید کمک کنیم تا این فرهنگ در جامعه ما رشد کند که باید مانند کودکی‌هایمان دست همدیگر را بگیریم و با هم راه برویم! با هم تندتر می‌رویم و از زمین خوردن یکدیگر جلوگیری می‌کنیم و بی‌شک با هم به مقصد می‌رسیم...
مقصدی که از نگاه فردی ما شاید دست نیافتنی باشد!
علیرضا مقسمی
کلیک کنید
دیدگاه‌ها