به انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر در حالی نزدیک میشویم که به دلیل مسائل و مشکلات ساختاری، اجتماعی، معیشتی و... فضای بیتفاوتی، یاس و ناامیدی بر جامعه حاکم است. از انتخابات ریاست جمهوری که بگذریم انتخابات شورای شهر در سطح شهرها از اهمیت بسزایی برخوردار است.
شوراهای اسلامی شهر بهعنوان یکی از مهمترین ارکان مدیریت شهری نقش مهمی در پیشرفت و آبادانی شهرها دارند. تعیین خطمشی و سیاستهای اصلی امور شهر و انتخاب شهردار در دست شورای شهر قرار دارد؛ بنابراین میتوان اذعان داشت که شورای شهر نقش پارلمان محلی دارد و اگر شهرداریها نقش اجرایی دارند شوراها بیشتر نقش نظارتی دارند. به دلیل عملکرد پایین و ناکارآمدی شوراهای شهر خرمآباد طی ادوار گذشته، اعتماد مردم به شوراها رنگ باخته که بیانگر عدم رضایت شهروندان از عملکرد شوراها میباشد.
خرمآباد از لحاظ مدیریت شهری وضعیت آشفته و نابه سامانی دارد. مشکلاتی از جمله عدم ثبات مدیریت شهری، ورودیهای نامناسب، بیتوجهی به مبلمان شهری، معضل ترافیک، جاری شدن آبهای سطحی و آبگرفتگی در زمان بارندگی، آسفالت نامطلوب خیابانها و کوچهها، ساخت و سازهای غیرمجاز و بافتهای فرسوده تنها بخشی از مشکلات است که چهره شهر را به عنوان مرکز استان زشت و خدشهدار کرده است که برای حل این مسائل نیازمند شورای شهری قوی و کارآمد میباشیم.
تجربه برگزاری پنج دوره انتخابات شوراهای شهر، فرصت و زمان مناسبی است که به آسیبشناسی رفتار انتخاباتی مردم خرمآباد طی ادوار گذشته پرداخته شود بلکه نهیبی به وجدان و حافظه جمعی ما باشد که در انتخابهایمان تجدیدنظر کنیم تا شاهد ارتقاء سطح کارآمدی شوراها و پیشرفت و آبادانی شهر و دیارمان باشیم.
1) بدون شک طایفهگرایی یکی از آفتهای انتخابات شوراهای شهر خرمآباد میباشد. هرچه میزان آگاهی سیاسی و اجتماعی افراد افزایش یاید از میزان تأثیرگذاری تعلقات قومی و قبیلهای کاسته میشود. شورای شهر جای نزاعها و کشمکشهای طایفهای و قبیلهای نیست بلکه نیازمند حضور متخصصان و دغدغه مندان در حوزههای مختلف شهری میباشد. لذا شهروندان به جای تعلقات قومی و ایلی میبایست فردی خوشنام که دارای سوابق کاری مرتبط با حوزه شهری را انتخاب نمایند و در انتخابهایشان نزدیکی به طایفه را ملاک رأی دادن قرار ندهند.
2) بسیاری از شهروندان نسبت به وظایف و جایگاهی که شورا و شهرداریها دارند اطلاع دقیقی ندارند به این دلیل نسبت به اینکه سکان تصمیمگیری در مدیریت شهری به چه افرادی واگذار میشود بیتفاوتاند و در انتخابهایشان مسئولیتپذیری لازم را نداشته و برایشان فرقی ندارد چه کسی انتخاب میشود، امری که باعث پایین آمدن مطالبه گری مردم نیز میشود.
3) بسیاری از نخبگان و فعالان حوزه مدنی و اجتماعی در شهر به دلیل مسائل و مشکلات ساختاری که در عرصه سیاسی و اجتماعی جامعه حاکم است، با وجود ظرفیت و پتانسیلی که دارند و میتوانند بر افکار عمومی تأثیرگذار باشند، خود دچار یاس و ناامیدی شده و رمق چندانی برای جهتدهی به انتخابهای مردم ندارند و نا امید از وضعیت موجود در انزوا به سر میبرند.
4) متأسفانه به دلیل وضعیت معیشتی و اقتصادی محلات حاشیهای در ادوار گذشته مشاهدهشده که برخی از ساکنین این محلات رأی خود را در ازای مبلغ ناچیزی به دلالان انتخاباتی فروخته و با توجه به جمعیت چشمگیر این محلات، انتخابات از مسیر شایسته گزینی دور شده و فضا برای جولان افراد پولدار و البته غیرمتخصص و ضعیف و بیمسئولیت مهیا شده است. برای پیشگیری و دوری از این قبیل اقدامات میبایست دستگاههای نظارتی در این محلات بهعنوان چشم ناظر حضور پررنگی داشته باشند.
در پایان امیدواریم که رسانهها با آگاهیرسانی و جهتدهی لازم به شهروندان در مسیر انتخاب درست و اصلح گام بردارند تا شاهد انتخاب افراد متخصص و دغدغه مند در شورای شهرمان باشیم.
امین روشن پور (کارشناس ارشد جامعهشناسی)
پایگاه خبری یافته
دیدگاهها