اگر بخواهیم نهادهای مختلف را بر اساس کارکرد یا نقشی که در جامعه دارند، تصویرسازی کرده و یا به آن‌ها صفتی اطلاق نماییم که بهترین معرفشان باشد، قطعاً در مورد مجلس، «قانون» مناسب‌ترین واژه‌‌ای است که می‌توانیم از آن برای درک هویت قوه مقننه استفاده کنیم.
ماجرای سیلی خوردن سرباز از نماینده‌ی مجلس از دو جهت حائز اهمیت است. اول اینکه بدانیم چه اتفاقی در فرایندهای ذهنی یک نماینده که قرار است نماد قانون‌پذیری در جامعه باشد رخ می‌دهد که خودش را محق می‌داند تا در شهری به شلوغی تهران، قوانین ابتدایی و بدیهی راهنمایی و رانندگی را نادیده گرفته و خلاف آن عمل کند و دوم اینکه بدانیم چه عاملی سبب می‌شود که همین نماینده‌ی خاطی به خودش اجازه می‌دهد با ترویج گفتمان خشونت طرف مقابلش که از قضا مأمور اجرای همان قوانین و مقررات هم هست را مورد ضرب و شتم قرار دهد!
پاسخ به این سوالات احتمالاً همچون گذشته ما را به لایه‌های زیرین باورها و اعتقادات‌مان راهنمایی می‌کند. جایی که دوباره به سنگ سخت «فرهنگ» برمی‌خوریم و چون دوباره خود را از تغییر دادن آن عاجز میبینیم، عقب‌گرد کرده و با بیان این جمله که مشکل از فرهنگ ماست و باید کار فرهنگی کرد، صورت‌مسئله را پاک می‌کنیم.
مطالبه عمومی برای تنبیه این نماینده‌ی خاطی امری ضروری است؛ اما نباید طبق معمول آن را تبدیل به یک جریان جناحی و سیاسی کنیم تا باز هم عده‌ای در مقام توجیه این حرکت برآمده و عده‌ای نیز بر طبل انتقام بکوبند. نمونه چنین برخوردهایی را در مجالس قبلی هم دیده‌ایم، پس نمی‌توانیم با اضافه کردن عبارت «انقلابی» به انتهای واژه «نماینده مجلس»، خود را از اتهام قانون‌گریزی بری کرده و هم‌مسلکان‌مان را غسل تعمید داده و مروج نقض حاکمیت قانون شویم!
دقیقاً ماجرا آنقدر حساس و حیاتی است که هرگز نباید آن را سیاسی کرد. این یک قلم را باید همه تقبیح کنند. قانون، اهم مهمات است و نماینده‌ی مجلس باید عالی‌ترین و گویاترین نماد قانون‌پذیری باشد. همه ما آن داستان معروف چرچیل را شنیده‌ایم که وقتی دید افسر راهنمایی رانندگی در آن شرایط سخت جنگی از وظیفه‌اش کوتاه نمی‌آید و مُصر است شخص نخست‌وزیر را به دلیل تخلف رانندگی جریمه کند، لبخند زد و به راننده‌اش گفت ما در جنگ پیروز خواهیم شد؛ چون در این شرایط نیز قانون بر جامعه‌مان حکم‌فرماست است. این نمونه تاریخی علاوه بر نشان دادن هوش و درک عمیق این شخصیت اسطوره‌ای سیاسی، بیان‌گر نقش بی‌بدیل قانون در فائق آمدن بر مشکلات سخت است. لذا همچنان باید بدانیم رمز همه موفقیت‌های بشر در یک کلمه خلاصه می‌شود و آن کلمه قانون است.
ما این روزها بر فراز قله نمودارهای مشکلات ایستاده‌ایم و گاه می‌پنداریم که دیگر داریم به دره‌ی اضمحلال سقوط می‌کنیم، اما اگر قرار باشد بر این مشکلات فائق آییم، باز هم همین قانون است که می‌تواند نجات‌مان دهد.
بارها سیلی نقد منتخبان‌مان را خورده‌ایم و حلوای نسیه‌شان را هم هرگز نچشیده‌ایم! با این وجود باز هم بخت‌مان را با این مهره‌های سوخته می‌آزماییم و هربار هم جز تلخ‌کامی و ناامیدی، بهره‌ای نصیب‌مان نمی‌شود. گویی ناچاریم به نوعی جبر در انتخاب تن داده و دم بر نیاوریم؛ با این وجود از همه می‌خواهیم در مقابل این یک قلم کوتاه نیایند و با این دسته از نمایندگان که با هر درصدی از آراء وارد مجلس شده‌اند سخت‌ترین برخوردها و تنبیهات را اعمال کنند تا بیش از این به ساحت قانون اهانت نشود.
بهزاد مومنی مقدم
ششم بهمن ۱۳۹۹
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
درست هست اصالتا اهل سلسله هست ولی در بین خرم آبادی ها بهزاد طرفداران زیادی داشت که خب ایشون رد صلاحیت کردن! بهترین ها از جمله بهزاد مومنی،خانوم فروزان ادیب فر،دکتر حمیدرضا محمدی اصل متاسفانه رد شدن!
دمت گرم که اصل مطلب رو فرمودی برادر موسوی
حالم از این مطالب تبلیغاتی به هم میخوره.